One Direction one shots (dutch)

Sick -Harry/Larry

Een paar minuten later zijn Niall en Liam weer bij ons en lopen we naar de auto, onderweg naar het concert. Niall zit voorin, ik zit rechts bij het raam, Louis zit in het midden en Liam links. Paul rijdt ons, Paul is eigenlijk de enige die Louis en mij nog gewoon onszelf laat zijn, vandaar dat we eindelijk weer een keer naast elkaar mochten zitten.

Ik plots voel ik mezelf duizelig worden, de hele auto draait om me heen. 'Haz? Are you alright?', hoor ik Louis vragen. 'Y-yes I'm fine, alleen een beetje duizelig', hakkel ik. Liam geeft me een flesje water, als ik wat heb gedronken gaat het weer. 'Gaat het weer?', vraagt Liam. 'Ja', antwoord ik, Louis knijpt even zacht in mijn hand. 'You sure?', fluistert hij. 'Ja, het gaat weer Lou, dankje.'

Voor we gaan optreden gaan we eerst nog eten, de jongens en ik zitten aan een tafel in onze kleedkamer patat te eten, ik heb allesbehalve honger en zit maar een beetje in mijn eten te prikken. 'Aren't you hungry Haz?', vraagt Niall, die naast me zit. 'Uhm nee, ik ben een beetje zenuwachtig', lieg ik.

'Je moet wel iets eten Hazza', zegt Liam een beetje bezorgd. 'Ik heb echt geen honger Payno, I'm sorry...', zucht ik. 'It's okay, maar als je op het podium honger krijgt ofzo zeggen hè! Dan haal ik iets voor je', zegt Liam. 'Okay Li, thank you.'

Als we klaar zijn met eten lopen we naar de visagie, als we allemaal wat make-up op hebben en we backstage nog wat staan te kloten loopt Louis naar me toe. 'Haz, are you okay? Zelfs met de make-up op zie je nog wat bleek', zegt hij, ik hoor aan zijn stem dat hij bezorgd is. 'Oh, yeah, I'm okay Lou, just tired', hij knikt en wil weglopen.

'Oh en Louis!', hij draait zich om. 'Thanks for checking on me', Louis glimlacht naar me. 'No problem Haz', hij loopt naar me toe. 'I love you', fluistert hij in me oor. 'I love you too', fluister ik terug, en Louis loopt naar de plek waar hij geroepen wordt.

'2 minuten!', roept iemand, ik kijk snel even in de spiegel die aan de muur hangt, ik zie er slecht uit, niet gek dat de jongens bezorgd zijn. Ik besluit het te vertellen als het laatste optreden is afgelopen en we weer thuis zijn. We moeten het podium op, ik praat door mijn microfoon tegen het publiek. 'Hello Newcastle!', roep ik, het publiek gilt terug, ik glimlach.

Het hele optreden gaat het prima, maar als we bij het nummer voor het laatste nummer zijn gaat alles bergafwaarts. We zingen Stockholm Syndrome. Ik begin weer duizelig te worden, ik krijg hoofdpijn en ik word een beetje kortademig.

Middenin het nummer lukt het echt niet meer om mee te zingen, ik vraag om mijn inhaler bij het management maar dat helpt ook niet, Louis loopt tijdens de solo van Liam naar me toe. 'Haz? Are you okay?', ik schud mijn hoofd. 'Nee, sorry Lou, ik leg het later uit', zeg ik terwijl naar voren loop voor de breakdown.

Op wonderbaarlijke wijze weet ik het nummer en het laatste nummer nog af te maken, maar ik val wel bijna omver. De hele zaal draait voor mijn ogen. 'Fuck fuck fuck I'm falling', zeg ik, ik voel dat ik achterover wankel, maar ik word opgevangen. 'Ik heb je', hoor ik Louis achter me zeggen. 'Lou, ik wil weg, ik wil weg van het podium', zeg ik in paniek. 'Shhh it's okay Haz, it's okay love, we gaan alvast het podium af.'

'Wij gaan alvast, Haz voelt zich niet goed', zegt Louis tegen Liam en Niall. 'Alright, wij sluiten wel af, ga maar', zegt Liam. Louis slaat een arm om me heen en we lopen snel het podium af naar de kleedkamer. 'What did I say about you 2!', hoor ik Simon zeggen. 'Simon nu niet! Harry voelt zich niet goed!', zegt Louis boos. 'Ik neem hem wel mee ga jij maar teru-', begin Simon maar Louis onderbreekt hem. 'Fuck off! Ik neem hem mee', zegt hij, en we lopen snel naar de kleedkamer en doen de deur op slot.

Ik ga op de bank zitten, Louis hurkt met bezorgde ogen voor me neer. 'What's up love?', ik slik, ik moet het nu aan hem gaan vertellen. 'I'm sick.....', zeg ik. 'Van vermoeidheid?', vraagt Louis, ik schud mijn hoofd. 'Nee, Louis..... ik ben echt ziek.... Ik heb leukemie.....'

Ik kijk Louis aan, hij weet zo te zien niet wat hij moet zeggen. Hij gaat naast me zitten. 'L-leukemie?', hakkelt hij. 'Ja..... Ik liet me vanmorgen checken en ze zeiden dat ik leukemie had....' 'Jesus.....', Louis weet echt niet wat hij moet zeggen, dat gebeurd niet vaak. 'Over 2 weken beginnen mijn chemokuren', zeg ik, Louis ogen vullen zich met tranen.

'I don't wanna lose you...', zegt hij zacht. Tranen stromen over zijn wangen, ik trek hem in een knuffel. 'You're not gonna lose me, I'll fight for you', zeg ik. Ik druk een kus op zijn haar. 'Ik hou van je Lou.' 'Ik meer van jou Haz.'

Dan komen Niall en Liam de kamer inlopen. 'Wat is er aan de hand? Louis, why are you crying?', vraagt Liam meteen bezorgd. Ze gaan allebei naast ons op de bank zitten. 'Uhm, ik moet jullie wat vertellen lads... Er is een rede dat ik me niet goed voel de laatste tijd. Ik..... ik heb leukemie...'

Liam en Niall kijken me aan. 'W-wat?', vraagt verbaasd en verdrietig tegelijkertijd. Niall begint te huilen, ik sla een arm om hem heen. 'You're not gonna die, wil you?', vraagt Liam voorzichtig. 'Ik ga voor jullie vechten lads, ik beloof het', zeg ik.

*tijdskip van 2 jaar*

De jongens en ik zitten bij mij thuis, de band is uit elkaar gegaan maar we hebben nog steeds dagelijks contact. Ik ben genezen van leukemie en Louis en ik zijn samen. En verder totaal geen drama, behalve dan dar Louis en ik onze relatie bekend gaan maken aan de jongens.

'Uhm lads, Lou and I have something to tell you', zeg ik tegen Niall en Liam. 'We uhm.... We zijn samen', zegt Louis. 'Yes! I said it!', zegt Niall. 'Ahw wat super leuk guys! Ik ben echt hee, erg blij voor jullie!', zegt Liam glimlachend. Louis slaat een arm om me heen. 'Ik zei toch dat ze zo zouden reageren love.'

Ik glimlach, Louis trekt me tegen zich aan. Het leven is weer perfect, ik heb moeilijke periodes achter de rug, maar door de steun van Louis, Niall en Liam ben ik er doorheen gekomen. Zelfs Zayn heeft me nog een berichtje gestuurd toen hij hoorde dat ik ziek was, en dat bericht maakte ons allemaal erg blij.

_____________________________________________________________________
Zayn

Zayn: Hey Harry! I heard what happened to you, I'm so sorry for you and I hope you're getting better! I honestly miss you and the guys a bit haha. But it was the right decision to leave the band. I love you guys so so so much and I won't forget y'all. Never in my whole life. Xx

_____________________________________________________________________

En zo is alles toch nog goed gekomen, ik heb een single uitgebracht genaamd: sign of the times. En het heeft een beetje met de break up van de band te maken. Waardoor als de jongens en ik ooit geen contact meer hebben, ik door dit nummer altijd aan ze zal blijven denken. Want ze hebben me gered door mijn zwaarste periode, en daar ben ik heel dankbaar voor.

-1995 woorden-

Het is een beetje laat, maar ik wilde jullie toch nog graag een one shot geven vandaag.

Love you Guys! Xx.