Neden, sen iyisin ama demi. Sen bi bana konum atsana
Tamam ama teklifini kabul etmedim beni yanlış anlama sadec..
Saçmalayıp durma konum at
Tamam, atıyorum.
Telefonu kapatıp Baran'ı rehberime kaydettim. WhatsApp'a girip ona bulunduğum konumu attım. Hemen çevrimiçi oldu ve mesaji gördü.
Kısa bir süre sonra BRN plakalı siyah bmw önümde durdu. Kalkıp derin bir nefes aldım. Arabaya bindim. Baran tüm merakı ile gözlerime bakıyordu.
“İyi misin”
“Sayılır” dedim burnumu çekip.
“Neler oldu anlat bende bileyim”
“Olan birşey yok aslında. Zorla evlendirildiğim evliliğimde aldatıldım”
“Orospu çocuğu”
“Oraya geri dönmiyeceğim.Gururum buna izin vermez”
“Sana en başta evlenme demiştim Dilan. Şimdi herşey daha zor olucak senin için”
“Bizim için” diyerek elimi karnıma koydum.
“Siktir”
“Hamileyim, yardım etmezsen anlarım”
“Saçmalama, şaşırdım sadece” dedi ve devam etti “Doğurmayı düşünüyor musun?”
“Şuan hiçbir şey düşünmüyorum. Tek isteğim Antep'den gitmek”
“Rotamız Ankara o zaman” dedi ve gaza bastı.
Kendim için ilk kez güzel birşey yapıyordum belkide. Kimseyi düşünmeden kendim için güzel birşey. Biliyorum babam duyunca deliye dönücek, evde terör estirecek ama evlendirirken bana sormadı. Şimdi bende kaçarken ona sormayacağım.
İlk başta beni baya bir ararlar. Sonra başka bir şekilde çözmeye çalışırlar. İnşallah ablamı Azad ile baş göz etmeye kalkmazlar. Zaten ablam yağız ile sözlü. Yine aynı aileye gidicek. Umarım ablamın başı yanmaz.
Yol boyunca ablam ve annem için dualar ettim. Allah'a yalvardım. Babamın kötülüğünden onları korusun diye. Hava kararmıştı. Yol boyunca konuşmadık. Konuşmak istmedim. Düşünmekle meşguldüm. Petrole girmişti Baran birşeyler alıcaktı. Elinde poşetle gelip bindi sol koltuğuma.
“Yiyecek birşeyler aldım” dedi ve poşeti kucağıma verdi.
“Sağol, ne kadar kaldı varmamıza” dedim merakla.
“Çok birşey kalmadı birkaç saate ordayız” dedi ve gülümsedi.
Bende karşılık verdim. Poşetteki sandviçleri çıkardım. Birini Baran'a verdim. Baran bir yandan kullanıyor bir yandan yiyiyordu.
“Ne içersin?”
“Enerji”
Poşetten çıkarıp enerjinin ağzını açtım. Baran'ın yanındaki bardaklığa koydum. Bende sandviçimi açıp soğuk çayla birlikte yedim.
Yemekten sonra ağırlık çökmüştü. Zar zor dayanıyordum uyumamak için. Biraz kafamı koydum. Gözlerimi dinlendirdim.
~
“Dilan”
“Dilan”
Panikle gözlerimi açtım.
“Korkma, hadi geldik”
Açık kapımdan beni uyandıran Baran'a baktım. Gelmiştik. Hemen doğrulup çantamı aldım. İnip kapıyı kapattım. Baran'ın peşinden gittim. Yüksek bir rezidansa girdik. Asansörle yirminci kata çıktık. Baran anahtarı ile kapıyı açtı. Uyku sersemiyle hiçbir şeye dikkat etmedim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İS
Teen Fiction"Çok iyi büyütmüşler seni belli kızım ama sen söyle ev, araba, toprak, altın. Mehirsiz kız aldık dedirtmeyiz biz" dedi Hasan Ağa. "Babam ne derse o. O ne isterse bana uygundur" dedim. "Sana soruyoruz Dilan. Ne istersen sen söyliceksin, alamayacağım...
15.Bölüm
En başından başla
