ကိုးလ်စစ်ဟန်က သူ့လူတွေကိုအမူအယာတစ်ခု လုပ်ပြလိုက်ချိန်တွင် ထိုသူတွေက ဦးမင်းအာကာမျက်နှာပေါ်က ချည်နှောင်ထားသော အရာများအားလုံးကို ဖယ်ရှားလိုက်ကြသည်။
" Dad..... "
" ငါတို့အလစ်တိုက်ခံခဲ့ရတာ ....ဘာမှပြင်ဆင်ချိန်တောင်မရှိလိုက်ဘူး "
" ဦးလေးကော.....ဦးလေး "
" သေပြီ....အကုန်သေပြီ တစ်ယောက်မကျန် "
" ဘာ ! "
" အားယား....ဘာလို့ရှေးဟောင်းနှောင်းဖြစ်တွေ ပြန်ပြောနေတာလဲ ဝမ်းနည်းဖို့ကောင်းအောင် "
ကိုးလ်ရဲ့ ဟန်ဆောင်ဝမ်းနည်းနေသော အသံကြောင့် လေပြေရှင်းရဲ့ ဒေါသတရားများက မီးတောင်တစ်ခုပေါက်ကွဲခါနီး အငွေ့တလူလူထွက်နေသကဲ့သို့ အရိပ်အယောင်များပြနေကာ အထဲ၌ ဟုန်းဟုန်းတောက် လောင်မြိုက်နေသည်။
" လေပြေကော..... မင်းလေပြေကို ဘာလုပ်လိုက်သေးလဲ "
" အဲ့ကလေးမက ကံကောင်းတယ်ပဲပြောရမလား...သူက တိမ်ယံဆင့်ဆီ သွားလည်နေတာကြောင့် ကျွန်တော့်လူတွေနဲ့ လွဲသွားတယ်လေ ပြီးတော့ စိတ်မပူပါနဲ့ ကျွန်တော်လေပြေကို လက်ဖျားနဲ့တောင်ထိမှာ မဟုတ်ဘူး "
" ထွီ...မင်းစကားတွေကို ဘယ်လိုယုံရမှာလဲ ။ ခိုးကြောင်ခိုးဝှက်နဲ့ အကြံအစည်များတဲ့ကောင် "
ဦးမင်းအာကာက မြင်မကောင်းလောက်အောင် အရိုက်နှက်ခံထားရသော်ငြား ကိုးလ်ကို စကားနာထိုးဖို့လဲ မေ့လျော့မနေခဲ့ပေ။
" ကျွန်တော့် လုပ်ရက်တွေက ခင်ဗျားလောက်ပဲဆိုးရဦးမလား "
" ကိုးလ်စစ်ဟန် မင်းနဲ့ငါတို့သားအဖကြားမှာ ဘာအကန့်မှမရှိဘူး။ အနိုင်လိုချင်တယ်ဆိုလဲ တရားနည်းလမ်းကျကျ ယှဉ်ပြိုင်သင့်တယ် "
" ဟက်....တရားနည်းလမ်းကျကျ !! ခင်ဗျားဆီက ဒီစကားကိုကြားရတာ ရယ်တော့ရယ်ရသားပဲ "
" ကိုးလ်အခုချိန်မှာပဲဖြစ်ဖြစ် ရပ်တန်းကရပ်လိုက်တော့ "
ကြားဝင်ကာဖြောင့်ဖြနေသော ရှင်းရဲ့ အသံကို ကိုးလ်က နားထဲပင်အဝင်မခံပေ။
ВЫ ЧИТАЕТЕ
Hate Poem Written With Love࿐
Фэнтезиရင်ထဲမှာ နက်ရှိုင်းစွာနာကျင်စေတဲ့ ခံစားချက်ကို ဆွဲထုတ်လိုက်တဲ့အခါ မင်းကြောင့်ပဲဆိုတာ သိလာတယ်။ " မင်းဟာလေ....စေ့ပိတ်ထားတဲ့ တံခါးတွေကို ဆွဲဖွင့်ပြီး ဒူးထောက်လာအောင် ပြုစားနိုင်တယ်။ " " မင်းဟာလေ.....အကြည့်တစ်ချက်နဲ့ ကိုယ့်အသိစိတ်ကို လောင်ကျွမ်းစေနိုင်...
