Ant:"Κρυώνω πολύ και ανακατεύουμε!!" μου λέει και εγώ τότε ξαπλώνω διπλά του στο κρεβάτι και τον αγκαλιάζω

Min:"Μην ανησυχείς μικρέ εγώ είμαι εδώ, μαζί θα το περάσουμε και αυτό!!" του λέω και εκείνος με αγκαλιάζει σφιχτά και κλείνει τα μάτια του. Τότε μπαίνει στο δωμάτιο η Anastasia, μας κοιτάει και χαμογελάει

Ana:"Ευχαριστώ!!" μου ψιθυρίζει και εγώ της χαμογελάω

Αφού ο μικρός κοιμήθηκε εγώ σηκώθηκα σιγά-σιγά από το κρεβάτι και πήγα κάτω στο σαλόνι. .

Rou:"Γειά σου!!" μου λέει όταν με βλέπει

Min:"Γειά σου!!" του λέω και εγώ και κάθομαι στον καναπέ
Min:"Πήγαινε να του βάλεις θερμόμετρο πάλι!!" της λέω και εκείνη τρέχει πάνω

Rou:"Πόσο είχε πρίν??" με ρωτάει

Min:"39,9!!" του λέω και γουρλωνη τα μάτια του 

Ana:"Και τώρα πάλι στα ίδια είναι, μήπως να τον πάμε στο νοσοκομείο??" λέει ανησυχεί

Min:"Δεν θα χάναμε και τίποτα να πάμε μια βόλτα!!" της λέω και αφού το αποφασίζουμε παίρνουμε τον μικρό και πηγαίνουμε στο νοσοκομείο. Αφού τον παίρνουν μέσα για να τον εξετάσουν πηγαίνει και η Anastasia μαζί ενώ εγώ με τον Rousso περιμένουμε έξω

Rou:"Λες να είναι κάτι σημαντικό??" με ρωτάει και εγώ γνέφω αρνητικά
Rou:"Και άμα έχει τίποτα ποιο σοβαρό?? Τι θα κάνουμε τότε??" με ρωτάει πάλι με φόβο
Rou:"Και άμα είναι κάτι που δεν γιατρεύεται?? Τι-" πάει να συνεχίσει αλλά τον διακόπτω

Min:"Σταματά να σκέφτεσαι αρνητικά και άρχισε να σκέφτεσαι θετικά!!" του λέω και εκείνος γνέφει θετικά

Rou:"Φφφφ όλα θα πάνε καλά, όλα θα είναι καλά!!" λέει με ανησυχία και συνεχίζει να πηγαίνει βόλτες πάνω κάτω από την ανησυχία του. Τότε βγαίνουν και από το δωμάτιο και πηγαίνουμε κοντά τους

Γιατρός:"Μια απλή ίωση είναι, θα περάσει απλά πρέπει να αλλάξετε το αντιπυρετικό γιατί αυτό δεν τον πιάνει!!" μας λέει και αφού τον ευχαριστούμε παίρνω εγώ στα χέρια μου τον μικρό και αρχίζουμε να προχωράμε προς τα έξω

Αφού φεύγουμε από το νοσοκομείο και πηγαίνουμε σπίτι τους, βάζουμε τον μικρό για ύπνο και μετά πάω να πάρω τα πράγματα μου για να φύγω αλλά τότε με βλέπει ο Rousso.

Rou:"Που πας??" με ρωτάει

Min:"Σπίτι!!" του λέω και τότε εκείνος αρπάζει τα πράγματα μου από τα χέρια μου και τα αφήνει πάλι κάτω

Rou:"Για πάμε στην κουζίνα να φάμε!!" μου λέει και με τραβάει μαζί του στην κουζίνα

Min:"Απλά δεν θέλω να γίνομαι βάρος αυτό όλο!!" του λέω

Rou:"Δεν γίνεσαι βάρος χαρά μας είναι να σε έχουμε εδώ!!" μου λέει καθώς καθόμαστε στο τραπέζι και αρχίζουμε να τρώμε

(...)

Πλέον η ώρα είναι 22:00 και τώρα γυρίζω στο σπίτι με τα πόδια, δεν είναι πολύ μακριά. Αφού φτάνω στο σπίτι και μπαίνω μέσα εμφανίζεται στην πόρτα η Σοφία. 

Υπη:"Πως είναι ο μικρός??" με ρωτάει και πηγαίνουμε στην κουζίνα

Min:"Τώρα καλά!!" της λέω καθώς κάθομαι σε μια καρέκλα

Υπη:"Τι εννοείς??" με ρωτάει καθώς μου βάζει να φάω

Min:"Εννοώ ότι την βόλτα μου ήθελα δεν ήθελα την έκανα στο νοσοκομείο!!" της λέω και εκείνη γουρλωνη τα μάτια της

Υπη:"Τι έπαθε?? Είναι καλά τώρα?? Τι σας είπε ο γιατρός??" με ρωτάει χωρίς να πάρει ανάσα

Min:"Όταν πήγα είχε ανεβάσει 39,9 πυρετό και αφού ήρθε και ο Rousso τον πήγαμε στο νοσοκομείο. Τώρα είναι καλά και ο πυρετός έπεσε στο 37,6!!" της λέω και εκείνη ξεφυσαη

Υπη:"Πάλι καλά!!" μου λέει
Υπη:"Φαντάζεσαι να πάθαινε κάτι πιο τραγικό?? Τι θα κα-" πάει να συνεχίσει αλλά την διακόπτω

Min:"Σταματήστε να σκέφτεστε όλοι αρνητικά, σκεφτείτε και λίγο θετικά!!" της λέω νευριασμένη

Υπη:"Ηρέμησε κορίτσι μου μια κουβέντα είπα!!" μου λέει

Min:"Ναι οκκ!" της λέω και φεύγω πάνω στο δωμάτιο μου. Αφού μπαίνω μέσα παίρνω γρήγορα το πακέτο με τα τσιγάρα στο χέρι μου, βγάζω ένα από το κουτί, το βάζω ανάμεσα στα χείλη μου και το ανάβω

Δεν θέλω ούτε εγώ να σκέφτομαι τι θα γίνονταν αν είχε κάτι πιο σοβαρό.....

Δεν μπορώ να χάσω την οικογένεια μου.....

Δεν θέλω να χάσω την οικογένεια μου γιατί είναι η μόνη που μου έχει απομείνει......

Marina <3

Principessa..... Wo Geschichten leben. Entdecke jetzt