~ sᴇʀᴇɴᴅɪᴘɪᴛʏ ~ [ ɢɪʏᴜsʜɪɴᴏ ]

/İlk Temas\

Shinobu okulundan derslerini işledikten sonra çıkmıştı. Bu sefer her zaman kapının önünde Shinobu'yu bekleyen kız grubu yoktu. O kız grubunda ki kızların hepsinin sevgilisi vardı. Onların yanlarına gitme olasılıkları fazlaydı bu yüzden Shinobu'ya bulaşıcak zamanları yoktu. Shinobu bir o kadar bu durumu garipsese de onun işine gelirdi üstelik bugün fazla yorulmayacaktı yarı zamanlı işi de bugün yoktu, yani evine gidip biraz ders çalışıp sonrasında istediği şeyi yapabilirdi.

Shinobu okulun önünden hızlıca ayrıldı. Giyuu ise onu direkt fark etti,
Shinobu'nun peşinden giderek onu kendi evine kadar belli etmeyecek bir uzaklıkta takip etti.

Shinobu onu takip eden herhangi birisi olduğundan fark etmemişti. Tek istediği evine gidip ders çalıştıktan sonra güzel bir uyku çekmekti. Giyuu'nun da tek istediği, Shinobu'yu bu günlerde gözlemlemek rutin hayatını ezberlemeye çalışmak ve onu her türlü tehlikeden korumak için hazır olmaktı aksi takdirde bunları yapmazsa koruyucu melek görevinden alınırdı.

Shinobu bir süre sonra evine varmıştı. Giyuu, Shinobu eve vardığında onu biraz uzaktan izleyip durmuştu. Şu anda tek yapacağı şey beklemekti. Evin taş duvarlarına yaslandı.

Shinobu kapının anahtarını çantasından aldı, evinin kapısını anahtarı sokarak açtı. İçeri girdi, evin durgun manzarası halen aynıydı, duruyordu değişen bir şey yoktu tek değişen şey evin biraz havasız olmasıydı.

Shinobu evin havasız olduğunu anlamıştı içeri girdiğinde kapıyı kapadı. Omzunda asılı olan çantasını da alıp odasına gitti. Odasının büyük penceresini açtı.

(Odayı daha iyi anlayın diye böyle yaptım owjaowkwo picassoyum biliyorum 🥰😍)

Shinobu pencereyi açması ile beraber içeri güzel bir rüzgar esti bu rüzgar Shinobu'nun siyah mor uçlu saçlarını dalgalandırmıştı. Bu serinlik hissi de Shinobu'nun hoşuna gitmişti.

Shinobu omzunda ki çantasını alıp masasının yanına koydu. İçindeki kalem kutusunu, defterlerini, ders kitaplarını v.b. eşyalarını çıkardı ve masasına dizdi. Masasının dönen sandalyesine oturdu, kalemini kalem
kutusundan aldı ve matematik dersinden başlayarak yaklaşan sınavlarına çalışmaya başladı.

Giyuu ise Shinobu'nun evinin yakınlarında ki kenarda köşede oturuyor, duvara yaslanıyordu herhangi bir tehlikeye ve intihara karşı hazırlıklı olmalıydı bu yüzden evin yakınlarından ayrılmıyor ya da uyumuyordu. Giyuu'yu fark eden bir çok insan ise Giyuu'ya çok garip bakıyorlardı sonuçta maskeli eski tarz giyinen biri pek fazla görülmezdi Japonya'da. Giyuu bakışlardan ne kadar rahatsız olsa da umursamamayı tercih etti.

Shinobu neredeyse akşama kadar ders çalışmıştı ve bu durum onu oldukça yormuştu azcık dinlenmek için kafasını masasına koyduğu anında gibi uyumuştu. (Aynı ben)

Giyuu bunca saat aşağıda beklemişti ve cidden Shinobu'yu merak etmişti evinide merak ediyordu. Kendi içinden geçiriyordu "Acaba o eve girmeli miyim?" Giyuu bu soruyu kendi bilinçaltında cevaplamaya çalışırken en sonunda bir cevaba ulaşmıştı evin penceresinden içeri giricekti ve Shinobu'ya bakıp çıkıcaktı. Riskli bir iş olsa da Giyuu için pekte öyle değildi.

Giyuu etrafına dikkatlice baktı maskesinden görüş açısı az olsa bile her şeyi netçe görebiliyordu. Hızlıca Shinobu'nun penceresine doğru tırmandı. (Giyuu bir koruyucu melek olduğu için insan kılığına bile girse daha güçlü, daha zeki ve daha çevik oluyor aklınızda bulunsun dedim.)

Giyuu Shinobu'nun penceresine uzandı ve içeri tam giricekken Shinobu'nun masa başında uyuduğunu fark eder, onu dikkatlice mavi gözleriyle süzer.

Giyuu: Güzel bir kız. Ama intihar etmek istiyor. Hah insanların cidden şunu anlaması lazım. Ölünce hayatınızda hiç bir şey değişmiyor sadece cehennemde ceza çekiyorsunuz ve bu ceza ve azarlara bizde katılıyoruz neredeyse. Saçma değil mi?

Shinobu Giyuu'nun ona karşı yönelttiği soruya cevap vermemişti uykusu derindi. Giyuu sorusuna yanıt alamayınca kabullenmişti elbet.

Giyuu: Doğru ya, uyuyorsun..

Giyuu dikkatlice pencereden Shinobu'nun odasına girdi, etrafa bakındı. Etrafa bakarken ise tekrardan gözleri Shinobu'ya döndü. Ama bu sefer Shinobu uykusunda ağlıyordu..

Giyuu Shinobu'nun neden ağladığını tam olarak çözememişti "Rüyasında kötü bir şey mi gördü acaba?" diye düşünmeye başladı. O sırada Shinobu'nun ağlaması derinleşti Shinobu'nun elleri titriyordu. Giyuu Shinobu'nun yüzüne gitgide daha da yakınlaştı Shinobu'nun yüzünü inceledi, Giyuu Shinobu'nun yüzünü incelerken birden kalbi sızladı.

Giyuu: Eh..

Giyuu bir elini kendi kalbine doğru attı bu hissi bilmiyordu, sanki Shinobu'nun bu ağlamasına dayanamıyordu kalbi.. Shinobu'ya dokunup onu sakinleştirmek istiyordu ama bir temas halinde de Shinobu uyanırsa diye korkuyordu.

Bir süre daha Shinobu'nun beyaz tenini ve pembe dudaklarını inceledi ama kalbi sızlamayı asla kesmemişti. Bunun üzerine tereddüt etsede kendi elini yavaşça Shinobu'nun elinin üstüne koydu, Shinobu'nun elini tuttu

Shinobu uykusunda biraz irkilsede Giyuu'nun sıcak eli onu bir nebze olsun rahatlatmıştı, titremesi hafifledi.

Giyuu: Hm..

Giyuu Shinobu'nun rahatladığını görünce kendiside rahatlamıştı elini çekmek istedi ama yapamıyordu.

Giyuu: Ehm.. hemen çekersem uyanıcak..

Giyuu sessizce kendi kendine konuşuyordu. Shinobu ise biraz rahatlasa bile ağlaması halen sürüyordu. Giyuu insanları pek çok sakinleştirme yönetimi biliyordu ama ne gibi? Giyuu düşündü ve düşündü. En sonunda aklına Shinobu için rahatlatıcı ve onu biraz olsun huzurla doldurabilicek bir şarkı söyliyecekti.

Giyuu her ne kadar utansada sesini ayarlardı ve Shinobu için dudaklarını araladı..

(Burayı şu şarkı ile dinlemenizi öneririmm bu adamın coverı cidden çok iyi ve hoşuma gidiyorr)

Giyuu müziği sesini ayarlıyarak söylüyordu. Ve Shinobu'nun rahatlamasını sağlıyordu Shinobu uykusunda olmasına rağmen bu güzel sesi dinledi ağlaması mucize gibi sadece bir iki dakikaya ağlaması dindi, rahatladı. Giyuu Shinobu sakinleştikten hemen sonra Shinobu'nun kendi dolabına yöneldi dolabını biraz inceledi ve İçinden küçük bir battaniye aldı, Shinobu'nun omuzlarına örttü üşütüp hasta olmasını istemiyordu örtüyü örttükten sonrasında Son kez Shinobu'ya bakarak pencereden çıktı ve Shinobu'ya veda etti.