mahcubiyet

Tanışma

O saf gözlerine baktığım gibi bilinçsiz bir şekilde kendimi onunla tanışmaya çalışırken buldum. O saflığı beni heyecanlandırıyor, kusacak gibi oluyordum. Ben hariç bu çocuğa kimsenin böyle bir hayranlık duyacağını sanmıyorum. Çirkindir belki ama bana asla oyle gelmedi o benim için hayatımın ressamı olmuştu.

Ben itiraf etmek gerekirse güzeldim. Tüm erkekler bana aşıktır felan demiyorum ama aşık olan veya hoşlanan 2-3 kişi vardı - bildiğim kadarıyla- hepsini reddetmiştim sıkıcı geldiği için. Bu yüzden kendinin çirkin olduğunu düşünerek kendi hakkını yiyen bu çocukla konuşmam onu şaşırtmış olmalı. Ne kadar ilkel bir ruh ! Fakat o art niyetsiz yüzünün değişimini görmeniz gerekirdi, iddiasına varım ki içinden nasıl benle konuşuyor boşver boşver kötü bir niyeti yoktur dediğinden o kadar eminim ki. Bunlar saniyeler içinde gerçekleşti birbirimize bön bön bakmadık merak etmeyin. 

- Ben Gözde! benimle tanışmak ister misin?

- Olur, ben Alparslan. Sanırım sıra dışı birisin, benimle tanışmak ister misin diye soranı ilk defa görüyorum. Flörtleşmek istediğin birine bile önce arkadaş olalım mı diye sorulur.( kıkırdayarak) uzaktan gördüm seni bende tanışmak istemiştim de biraz üşendim açıkçası.

(Korktum felan diyecek sanmıştım ama üşendim demişti.. Bu benim ona karşı olan ilgimi daha da arttırdı.)

- Üşenmene üzüldüm fakat bana sıra dışı diyorsun ama tanışmaya üşenmen daha da garip işin doğrusu. Okul çıkışı kahve içmeye gitmeye ne dersin?

- Kahve sevmem fakat çay içebiliriz.

Dedi ve ders zili çaldı. Zili normalde sevmem tabii ki ama beni kurtardı çünkü az kalsın normalleşmeye gidiyordu konuşmamız ve normallikten sıkılmış ben için oyuncağımdan sıkılmak boşluğa düşmek gibi bir şeydi. Tam vaktinde kesilen konuşma, bayılırım!

Aynı sınıfa düşmedik eğer düşseydik klişe olurdu zaten. Ayrı sınıflara düşmek daha iyi çünkü onu görmek için heyecanlanacağım. Tek sıkıntı birinin benim oyuncağıma yaklaşması.

Bölüm sonu.