ZAMAN LABİRENTİ - E&S

4

Elif gözlerini açtığında beyaz bir tavanla karşılaşmayı beklemiyordu.

Neden yatağında olduğunu sorguluyordu. En son neler olduğunu hatırlamaya çalıştı.

Sinan ona sarılırken...

"Sinan!" dedi ve yataktan kalktı. Başı döndüğü için yalpaladı ve kapıya tutundu. Hemen Sinan'ı bulması gerekiyordu...

Evden çıkıp hemen Pençe'nin kulübüne gitti. Sinan'ı vazgeçirmeliydi! Böyle ellerinden kayıp gidemezdi!

Kapıyı açıp içeri girdi ve Sinan'ı Bora ile karşılıklı otururken buldu.

Geç kalmıştı...

Elif, Sinan'a görünmeden dönecekken Bora Elif'i görüp Sinan'ı dürtmüştü.

"Aha şu senin Mavi Şirine değil mi?" dedi Elif'i işaret ederek.

"Elif?" deyip Elif'e döndü Sinan.

Elif hızla kapıdan çıktı ve koşmaya başladı.

Zamanında Sinan'ın sorunları varken Elif'in de sorunları vardı ve Elif ile konuşmak Sinan'ı ne kadar rahatlatıyorsa Elif için de aynı şey geçerliydi. Sinan onu sakinleştiriyordu.

Şimdi o da babası gibi gidemezdi...

Yıllar önce babası Elif'i ve annesini terk etmişti...

Asya'nın sözleri Elif'i sakinleştirmeye yetmemişti. Mete de aynı şekilde.

Ama Sinan farklıydı...

Sinan, Elif'in sığınağıydı...

İlk başta Sinan'ın da terk edeceğini düşünüp uzak durmaya çalışmıştı ama...

Elif, ormanda kaybolduğunda Sinan'ın onu bulması...

Hediyesini verirkenki bakışları...

Beraber dertleşmeleri...

Düşman olmalarına rağmen Sinan'ın Elif'e diğerlerine davrandığı gibi davranmaması ve daima dürüst olması Elif'in karşı koyamayacağı bir şekilde Sinan'a bağlanmasını sağlamıştı.

Şimdi Sinan da gitmişti...

Elif ne yapacağını bilmiyordu.

Dik durmalıydı, yoksa düşmanları onun açığını yakalayıp vurabilirlerdi. Ceren bu fırsatı kaçırmazdı. O yüzden gözyaşlarını sildi ve elini cebine attı.

Telefonunu yanına almamıştı. Eve geri dönüp telefonunu eline aldı ve Asya'yı aradı.

Asya anında açmıştı.

"Alo, Elif?" dedi Asya.

"Asya, neredesiniz?" diye sordu Elif. Sesi bile değişmişti, ağladığı belli oluyordu.

"Elif? Ağladın mı sen? Sinan bir şey yaptı de mi?!!! Neredesin sen geliyorum şimdi?!"

"Sakin ol Asya. Ben kendimi çoktan topladım. Şimdi yerinizi söyle, Mete anlattı mı her şeyi? Meraktan ölüyorum."

"Gel, Salih Hocaların evindeyiz."

"Geliyorum."

...

Sinan, Elif'ten vazgeçmesi gerektiğinin farkındaydı. Vazgeçecekti de...

Bora, Sinan'a dik dik bakıyordu. 'Ulan aşık mı şimdi bu?' dedi içinden.