The Camp~BakuTodo

8

Arkama baktığımda Todoroki ağlıyordu. Yanında Mina ve Kaminari'de vardı. Arkasına dönüp kamp alanına doğru koşmaya başladı. Arkasından bağırdım ama durmadı. Bende arkasından koştum. Ama Kaminari ve Mina beni durdurdu!

" BUNLARIN HEPSİ SİZİN FİKRİNİZDİ DEĞİL Mİ!? "

" Bakugou sakin ol! "

" Ne yaptığınızın farkında mısınız!? "

" Madem sen duygularını inkar ediyorsun o zaman bizim yaptığımıza karışma! "

" Özür dilerim Kachan... Kaminari, Todoroki'yi kıskandırmam için yapmamı söyledi... "

" Şimdi yaptığın şey daha iyi mi sanıyorsun!? "

" Ne yaptığımı biliyor musun!? "

" Çocuklar sakinleşin lütfen... "

" Sadece senin iyiliğin için çalışıyordum!"

" Birine beni öpmesini söylerek mi!? "

" Kachan,Kaminari sakince konu- "

" Belki ölmüş biri yüzünden duygularını söyleyemediğin içindir! "

.
..
...

" Bakugou ben öyle demek istemedim! " Bu sefer bağrışları öfke değil pişmanlık doluydu...

" Kachan..? "

" Kapa çeneni ezik. " Bu genelde söylediğim gibi öfke dolu değildi. Sesimdeki hüznü ben bile hissediyordum. Kaminari bana doğru yürüdü. Elini omzuma koymaya çalışırken elini havada tuttum ve ittirdim. Ellerimi cebime sokup kamp alanına doğru yürüdüm.

" Bakugou... " Elini uzatıp kolumdan tutmaya çalıştı. Ona dönen bakışlarımdan sonra başını eğdi ve elini geri çekti. Ağlamamak için sertçe yutkundum ve sakinleştim. Üçününde bana baktığını hissediyordum. Söylemek istediğim o kadar şey olmasına rağmen damağım kurumuştu ve hiç bir şey söyleyecek durumda değildim. Başımı öne eğdim. Ağaçların arasından geçip yürümeye devam ettim. Kamp alanına vardığımda herkes mutluydu ve beni fark etmediler. Yavaşça girmek istemediğim o çadıra yöneldim. İki saat öncesine kadar o çadıra girmek bana mutluluk verirken şimdi ise cehennem gibi geliyor. Karşıma çıkacak kişiyi görmek istemiyorum. Çünkü bana soracağı soralara vereceğim cevabı bilmiyorum. Ne yapmam gerektiğini de. Tokoyami ile göz göze gelince düşüncelerim karışıyor. Bana doğru yürüyor. Sonra yanıma geliyor.

" Her şey yolunda mı? " Sorun olduğunu anlamış gibi konuşuyor.

" Bundan sana ne? "

" Normal davranmaya çalışıyorsun ama bağırmamandan veya hakaret etmediğinden de sorun olduğu anlaşıyor. Ayrıca saklamaya çalışsanda seni en son göreli on dakika bile olmadı. Buna rağmen halsiz ve bitkin görünüyorsun. Fark etmesen bile gözlerin dolmuş. Ayrıca sorun olmadığını söylemek yerine " sana ne? " diyorsun. Yani inkar bile etmiyorsun. "

Bazen sınıfta bu çocuğun benden sonra en zeki çocuk olduğunu düşünüyorum...

" Ne saçmalıyorsun!? Sadece biraz hasta hissediyorum. Ve izin verirsen çadırda biraz dinleneceğim. "

" Sen öyle diyorsan. "

Çadıra yaklaşıp içeri giriyorum. Todoroki ile göz göze geliyorum. Gözleri ağlamaktan kıpkırmızı olmuştu. Hızlıca gözlerini sildi.

" Bak burada kim var... " Yutkundu ve ayağa kalktı. " Genelde insanların duygularıyla oynar mısın? Yoksa sadece bana özel mi? Belki beni sevdiğin içindir değil mi? " Ses tonu sorgulayıcıydı ve haklıydı. Bir şey söylemek istemiyordum.