𝐛𝐚𝐛𝐲 𝐬𝐢𝐭𝐭𝐞𝐫 ▶ 𝙨𝙩𝙤𝙣𝙮

1▶Bebek bakıcısı ihtiyacı

Tony elindeki tabletinden kriterlerine uygun bir bebek bakıcısı arıyordu. Mükemmeliyetçi kişiliği yüzünden, belki de babalık duygusundan, en iyisini bulmak için uğraşıyordu fakat hep bir sorun oluyordu. Kimisi part time çalışabileceğini, kimisi eve gelirken çocuklarını da getireceğini, kimisi lise terk olduğunu, kimisi haftada yalnızca 4 gün çalışabileceğini yazmıştı bilgilerin altına.

Bir yabancıya güvenmiyordu, haberlerde birçok kez dadıların çocuklara psikolojik şiddet uyguladığını görmüştü. İşe alacağı kişiyi en ince detayına kadar araştıracak gerekirse önceden baktığı çocukların aileleriyle konuşacaktı ama yine sorunlar bitmek bilmiyordu.

Bunu yapacak zamanı bile yoktu.

Fakat bunu onun yerine yapabilecek bir kişiyi tanıyordu. Bilgisayı koltuğun üzerine bıraktıktan sonra cebinden telefonunu çıkartıp kız kardeşi yerine koyduğu Natasha'yı aradı, telefon üçüncü çalışında açıldı.

"Merhaba, Romanoff. Müsait misin?"

'Tony, yeni öğle molasına çıktım, müsaitim. Bir sorun mu var tatlım?'

"Bir sorun yok," diyerek hızlıca cevap verdi esmer adam, arkadaşını telaşlandırmak istemiyordu. "Yardımına ihtiyacım var."

'Seni dinliyorum, Peter iyi değil mi?'

"Peter iyi ve konu o." Tony bilgisayarın ekranına bir kez daha baktı ve bir kez daha tatmin olmadı. "Biliyorsun ki bu dönemde toplantılarım çoğalıyor, Pepper bana ne kadar yardımcı olsa da bir yere kadar. Peter ile yeterince ilgilenemiyorum ve ben acaba –"

'Eğer bana, sen ilgilen, diyeceksen üzgünüm. Biliyorsun, bu işi kaptım ve –"

"Hayır, senden bunu isteyemem." bu aklına bile gelmemişti, hem Natasha'nın eline oğlunu teslim etmek büyük bir cesaret isterdi. "Ben bebek bakıcısı bulmak için sitelere baktım uygun birini bulamadım, bulsam bile onu iyice araştıracak zamanım yok. Bunu benim için yapar mısın diye soracaktım."

'O zaman hallettim bile. Bir arkadaşım var, Tony. Ona herkesten çok güvenirim, bugün sana gelmesi için haber edeceğim."

"Pekala," diyerek kabul etti Tony, Natasha bu kadar eminse sorgulamayacaktı. "Bugün tüm gün evdeyim, yine de erken gelebilirse sevinirim."

"Sen onu sorun etme, bir saate evinde olacaktır."

Tony telefonu kapatıp bilgisayarının yanına koyduktan sonra üst kata, oğlunun yanına çıktı. Peter, henüz bir yaşındaki oğlu, beşiğinde elindeki küçük oyuncak ayısı ile oynamaya çalışıyordu. Esmer adam oğlunu gördüğünde dudaklarında bir tebessüm belirdi ve sağ elini oğlunun yumuşak kahverengi saçlarına koyup okşamaya başladı.

"Merhaba küçük dostum, seninle çok iyi ilgilenemediğimi biliyorum, ben de seninle çok iyi ilgilenecek bir arkadaş arıyorum."

Peter sanki babasını anlıyormuş gibi gülmeye başladığında Tony de güldü. Şu hayattaki tek varlığı bu oğluydu. Şirket işleri yüzünden onu çok ihmal etse de her şeyi onun için yapıyordu. Onu güzel bir gelecek bırakmak istiyordu.

Bir saat boyunca oğluyla vakit geçirdi. Ona kukla gösterisi yaptı, şarkı söyledi - fakat Peter ağlamaya başladığında egosu ezilerek şarkı söylemeyi kesti - masal okudu.

Sonunda kapının zili bir kez çaldığında Tony elindeki masal kitabını küçük sehpanın üzerine koyup hızlı adımlarla aşağıya indi ve kapıyı açtı. Karşısında otuzlu yaşlarda, fit, siyah kalem etek, beyaz gömlek giymiş, gözlüklü ve mümkünse Afroamerikan bir kadın görmeyi beklerken; yirmili yaşlarda, sarışın, kırmızı t-shirt, siyah kot pantolon giymiş bir erkek gördü.