More Than Words

Chapter 22

Magsasalita pa sana siya pero nahila ko na ang kwelyo niya. Bago pa kami tuluyang makapasok sa venue ay pinalis na niya ang kamay ko at inayos ang damit niya habang iniirapan ako. Natawa na lang ako sa reaksyon niya.

"OMG! Papa Trev!" Tili ni Andrea nang makita si Trevor kaya kaagad niyang nakuha ang atensyon ng mga tao. Sa sobrang saya niya ay nagtatakbo pa ito lumambitin ng yakap sa leeg ng lalaki. Nang madako ang tingin ko sa asawa niya ay nakasimangot ito at masama ang tingin kay Andrea kaya bago pa magtatrums si Lynard ay hinila ko na si Andrea palayo kay Trevor.

"Kumalma ka nga. Tingnan mo, malapit nang manapak yung asawa mo!" saway ko kay Andrea habang pinanlalakihan siya ng mata.

Ngumisi lang ito sa'kin at saka bumaling sa asawang nakasimangot pa rin at nagflying kiss. "Don't worry, di mananapak yan. Takot na lang niyang matulog sa guestroom"

Napailing na lang ako nang mamula ang mukha ni Lynard dahil sa kagagahan ng asawa niya.

Muling bumaling si Andrea kay Trevor at ngumuso. "Papa Trev, kanta ka please. Namimiss ko na ang boses mo"

Magaang hinila ko naman ang buhok niya. "Tigilan mo nga si Trevor! Mahal ang talent fee nyan. Wala akong ipambabayad diyan!"

Hindi makapaniwalang tumingin ito sa'kin. "Sa yaman ng asawa mo?! Wag ka ngang kuripot!"

Inirapan ko na lang siya at muling hinila si Trevor patungo sa isang bakanteng table. Kaagad naman siyang inasikaso ng mga waiter. Nakaramdam ako ng awa dahil parang gutom na gutom siya. Mukhang totoo ang sinabi niyang fresh from London pa siya.

At dahil nga sa kagagahan ni Andrea kanina, maraming nakakilala kay Trevor. And take note, akalain mong fans pala niya ang mga magulang ni Hans kaya napakanta siya nang wala sa oras. Parang wala lang naman kay Trevor na pinagbigyan ang request ng mga tao kaya parang naging mini-concert ang binyag ng anak ko.

Pagkatapos ng kasiyahan ay unti-unti na ring nagpaalam ang mga bisita. Maging ako at ang mga bata ay naghahanda na rin para umuwi dahil ayokong magstay dito habang wala si Hans. Isa pa, nandiyan naman si Ryan at ang iba pang mga tauhan ni Hans kaya hindi ako natatakot ibyahe ang mga anak ko.

"Mama, nasaan si Papa?" tanong ni Isla habang isinisilid sa bag ang mga feeding bottles ni Arielle. Kasalukuyan kasi akong nagpapabreastfeed kaya siya na ang nagliligpit ng gamit bago kami umalis.

"Busy" tipid na sagot ko at saka dahan-dahang idinapa si Arielle para padighayin. Pagkadighay ng bata ay binuhat ko na ito at tumayo. "Okay na yung mga gamit?"

Tumango naman si Isla at binuhat na niya ang bag na naglalaman ng mga gamit ni Arielle. Ako naman ay binuksan na ang pinto ng tinutuluyan naming kubo. Napataas ang kilay ko nang makita ko si Trevor sa labas ng kubo na parang hinihintay kami. "Anong kailangan mo?"

Inirapan lang ako nito at inagaw ang bag na dala-dala ni Isla. Pumasok pa siya sa kubo at kinuha ang iba pa naming mga gamit. Nang lumabas siya ng kubo ay tinaasan ko ulit siya ng kilay. "Anong ginagawa mo?"

"Ihahatid ko muna kayo. Tara na" sagot niya at nauna nang maglakad. Napabuntong hininga na lang ako at sumunod sa kanya. Sinenyasan ko na lang si Ryan na kay Trev kami sasabay kaya sumaludo ito sa'kin.

"Nasaan ba ang asawa mo?" tanong sa'kin ni Trev pagkasakay namin sa sasakyan niya.

"Bakit ba lahat na lang ng tao, iyan ang tinatanong sa'kin ngayong araw na 'to?" inis na tanong ko pabalik habang inaayos ang pagkakahiga ni Arielle sa baby car seat niya.

"Ah, kasi hindi normal na wala yung asawa mo sa binyag ng anak ninyo?" patanong na sagot niya sa'kin habang inaayos niya ang seatbelt ni Isla. Ito kasi ang katabi niya habang kami naman ni Arielle ay nasa backseat.