" အဆောင်မှူး မနွယ် ရောက်နေပါတယ် "
" ဟုတ်ပြီ မြ လာခဲ့မှာမို့ ဧည့်ခန်းထဲမှာ စောင့်နေခိုင်းလိုက်နော် "
ကျလက်စမျက်ရည်တွေကို ကပြာကယာသုတ်လို့ ဧည့်ခန်းထဲသို့ မြ ဦးတည်လိုက်သည်။ ဒီကြားထဲ ဂေဟာကို မြ ပြစ်ထားခဲ့မိတယ် မဟုတ်ပါလား။ ကလေးငယ်တွေအတွက် တိကျသေချာမယ့် အနာဂတ်တစ်ခုကို မြ ပေးခဲ့ချင်ပါသေးသည်။
" မတွေ့ရတာကြာပြီနော် မြ "
" ဟုတ်ပါ့ မနွယ်ရယ် "
" ဘာကိစ္စရှိလို့ ခေါ်လိုက်တာလဲ မြ "
ဝါညစ်ညစ်စက္ကူအိတ်လေးအား မနွယ်ထံသို့ ကမ်းပေးလိုက်သည်။ ပိတောက်ပန်းခတ်ပုံ တံဆိပ်တုံးထုထားသော ထိုစာအိတ်လေးသည် ကလေးအတွက် မြပေးအပ်မည့် အနာဂတ်တစ်ခုပင်။
" ဒါ .. ဒါတွေက "
မနွယ်ဟာ မယုံကြည်နိုင်ဟန်ဖြင့် မြကိုကြည့်လာ၏။ စကားကိုပင် ဆက်မပြောနိုင်တော့သည်အထိ အံ့ဩနေရှာလေသည်။
" ဂေဟာကို မြနဲ့အတူပါလာခဲ့တဲ့ မိန်းကလေးကို မှတ်မိသေးလား မနွယ် "
" မှတ်မိတာပေါ့၊ မျက်နှာထားတည်တည်နဲ့ တကယ်ချောလှတဲ့မိန်းကလေး "
အပြုံးအရယ်နည်းတဲ့ မိန်းကလေးက မြအရှေ့ရောက်တိုင်း အတောက်ပဆုံး ပြုံးနေတတ်သည်ကို လူတွေသိအောင် ပြောပြချင်ပါရဲ့။ မျက်နှာထားတည်တည် နေတတ်ပေမယ့်လည်း စိတ်သဘောရင်း သိပ်ကောင်းတဲ့ မူပိုင်။ မြ့အပိုင်က အဲ့လိုလူကောင်းလေး။
" သူက မြရဲ့အိမ်ထောင်ဖက်ပဲ မနွယ်။ မယုံကြည်စရာကောင်းပေမယ့် အဲ့တာက ဖြစ်ရပ်မှန်ပါပဲ။ မြ အကုန်လုံးကို ချန်ထားခဲ့တော့မယ် မနွယ်။ ပြီးတော့ အစ်မရီနဲ့ ကိုဘသောင်းကိုလည်း ဂေဟာမှာပဲ နေခိုင်းမလားလို့ "
" အချစ်ဆိုတာ တကယ်ဆန်းကြယ်တာပါပဲ။ မနွယ်ကတော့ ဘာမှအပြစ်ပြောဖို့ မရှိပါဘူး။ ကိုဘသောင်းတို့ပါ အတူလာနေတော့ ကောင်းတာပေါ့ကွယ်။ ဒါနဲ့ မြက ဘယ်သွားမလို့လဲ "
" ပိတောက်တွေပွင့်တဲ့ အရပ်ဒေသကို သွားမလို့ "
မြတို့နှစ်ဦးရဲ့ ပိုင်သမျှ၊ ဆိုင်သမျှ ပစ္စည်းဥစ္စာတို့အား တစ်ခုမှ မကြွင်းကျန်စေပါပဲ ဂေဟာသို့ လှူခဲ့လိုက်သည်။ မြရဝန်စံအိမ်ကြီးကိုလည်း တစ်ပါတည်းအလှူပစ္စည်းအဖြစ် ပေးအပ်ဖို့ မြ ဆုံးဖြတ်နိုင်ခဲ့၏။ အခက်ခဲဆုံးဆိုပေမယ့် မြ ချမှတ်နိုင်ခဲ့ပါသည်။
YOU ARE READING
မူပိုင် [အတွဲ တစ်]
Romance⁽⁽ ရိုင်းတယ်ထင်ရင် ပြန်ချစ်လိုက် ကျုပ်လိမ္မာပေးနိုင်တယ် ဒေါ်ဒေါ် ⁾⁾
အပိုင်း (၂၁/u)
Start from the beginning
![မူပိုင် [အတွဲ တစ်]](https://img.wattpad.com/cover/327633887-64-k356891.jpg)