killing butterfly|kirimiki|

2

Korkuyla titrediğimdem yerimdem kalkamıyordum, merakımın sonucunda görmemem gereken bir şey gördüm.

Kyoko sessizce yanıma yaklaşarak dizlerini büküp yanıma oturdu ve çenesi elin yüzüne koyarak hiç göz kırıpmadan bana bakıyordu.Gözlerim dolarak hıçkırarak ağlamaya başladım.

"Lü-lütfen bana z-zarar verme, n-ne is-istersem y-yaparım." bana elini uzatığın da zarar vericeğini sanmıştım ama yanağımı okşayarak gözyaşlarımı sildi.

"Hemşiresin değil mi?" kafamı aşağı yukarı titreyerek salladım.

Eli hâlâ yanağım da olarak kulağıma yaklaşarak fısıldadı "O zaman iyi bir kız olup ceseti saklamama yardım et."

Ayağa kalkarak elini uzatı ve titreyen ellerimle elini tutarak ayağa kalktığım da dengemi sağlamak için belimden tuttu.

Anlamıyordum, böyle bir durumda bile nasıl ifadesiz olabiliyordu?

Elimden tutarak beni sınıfa çekti ve Sayaka ğöğsünden bıçaklanmış kan gölün de yatıyordu.

Kyoko,Sayaka'yı öldürmüştü ama neden?

"Temizlemeye başlıyalım."

-

"Pişt, iyi misin?" İbuki beni dürtmesi ile kendime gelmiştim "İ-iyim, e-endişelendirdiğim için ö-özür dilerim."

"Yaa biz arkadaşız, bir sorun varsa bana söyle!" bunu diyip hep başkalarıyla takılarak beni görmezden geliyorsun...

Onu kafamla onaylamamla yanımdan uzaklaşmıştı ve camdan üst sınıfların spor dersini görebiliyordum aralarında Kyoko vardı oldukça esnek ve güçlü bir bedeni vardı.

Sayaka öldüreli bir hafta olmuştu. Bu süreç boyunca endişeler ve tedirginlik içinde olan sadece bendim. Kyoko ise Makoto bu olayla ilgili tesseli ediyordu ve ona sarılırken yüzünde hiç görmediğim bir ifade gördüm.

Gülümsüyordu.

Makoto onun koynunda ağlıyor olması onu mutlu ediyor olmalıydı ve Sayaka öldürme nedeni de anlamıştım.

Makoto aşıktı.

Bu sayede onun hiç görmediği korkunç ile mutlu yanını görebilmiştim. Onunla ilgili daha şey öğrenerek mutlu olmuştum ama yinede içimde ki endişe duygusu hiç gitmiyordu.

"Tsumiki ana hemşire işi çıkınca gitti. Yine yardımın lazım." Öğretmen bana seslenmesi ile hemen sınıftan çıkarak huzurlu olduğum revire ilerledim.

"Sonunda geldin."

Revire girince Kyoko görmeyi beklemiyordum.

"Kapıyı kapat."demesi üzere kapıyı kapatdığım gibi üzerime yürüyerek beni sıkıştırdı ve yüzüme bakarak analiz yapıyor gibiydi "Birine bir şey söyledin mi?"hızla kafamı iki yana salladım ve gözlerimi kaçırdım.

Çenemden tutarak yüzümü kendisine çevirdi ve bir anlık beni her öldürecek miş gibi bakan bakışlarıyla karşılaştım "Gözlerimin içine bakarak cevap ver." nedensizce yanaklarımın yandığını hissetiyordum.

Dudaklarımı titreyerek açtım "H-hiç kimse b-bir ş-şey söylemedim." zor da olsa söyleyebilince rahatlamıştım.

Kyoko benden uzaklaşarak "Peki." bu kısa cevabı ile bakışlarıyla kapının önünden çekilmemi işaret ediyordu. Kapın yanından çekildiğim gibi gitmişti ve oda'da kalp atışlarımın hızını duyacak bir şekilde yalnız kalmıştım.

Bu duygu da neydi?

devam edecek...
K

yoko cakaliklari yandere simulator sewdam