Hoofdstuk 5

42 0 0
                                    

"Hey, jij was laatst ook in Eindhoven in een club toch? Je komt me zo bekend voor", zegt een jongen met bruine haren. "Ik ben Robbie trouwens, sorry voor mijn slechte manieren." Sean kijkt Frank vragend aan, want waarom zou Frank naar Eindhoven gaan om een avondje te stappen?

"Dat zou goed kunnen, ik zou het niet meer weten" zegt Frank zachtjes als antwoord. "Ik ben trouwens Raoul, die met het rode haar is Koen, die lange gast is Milo en die met het blonde haar is Matthyas, maar we noemen hem altijd Matthy", stelt de oudste jongen ze allemaal netjes voor.

"Ik ben Frank trouwens, ik had me helemaal niet voorgesteld", zegt Frank met een glimlach "komt door Stefan, sorry." Stefan geeft hem zachtjes een klap. Ze gaan op de bank zitten en krijgen allemaal een biertje aangereikt.

Frank is blij met zijn biertje, want heel eerlijk, hij had er behoefte aan. Ook al was er niks gebeurd, hij had toch behoefte nodig aan alcohol. Het voordeel van de andere was, was dat iedereen veel dronk. Hij kreeg ook al snel een nieuw biertje aangereikt.

Milo stond op en liep richting de voetbaltafel, "wie durft het aan om een potje tegen mij te spelen?" Frank stond snel op en keek Milo uitdagend aan "uitdaging aangenomen." En zo kwam het dat de 2 jongens al snel in een heftig potje belande.

"Frank, ga je met ons mee of blijf je bij de rest?" werd Frank uit zijn gedachten gehaald door Stefan. "Ik kom wel met jullie mee, anders missen jullie natuurlijk de gezelligste persoon." Frank loopt achter zijn 3 vrienden aan.

Ja, hij had het zeker leuk gehad met Milo, maar vind het ook altijd leuk om naar het optreden van zijn 3 beste vrienden te kijken. Hij nam een biertje mee richting het podium voor tijdens het optreden. Hij keek toe hoe Stefan, Sean en Bram zich aan het voorbereiden waren.

Na de intro rennen ze het podium op en Frank krijgt een glimlach. Hij vond het altijd leuk om zijn vrienden blij te zien. Het enige waar hij bang voor is, is dat zijn vrienden hem ook het podium oproepen. Daar had hij op dit moment echt geen zin in, maar als hij meegaat gebeurt het altijd.

Hij zit zo te kijken naar zijn vrienden dat hij opschrikt van een hand die hij opeens op zijn schouder voelt. "Je hoeft niet te schrikken van mij. Ik doe je niks hoor", hoort hij een rustige stem zeggen. Hij draait zich om en ziet Raoul daar.

"Sorry, ik had niet door dat je achter me stond. Vandaar dat ik van je schrok." Raoul geeft hem een klein glimlachje. Net op het moment dat Raoul is wil zeggen, wordt Frank meegetrokken door Stefan het podium op.

Na 1 nummer weet Frank gelukkig weer van het podium af te komen. Hij gaat snel door naar het toilet. Na het toilet loopt hij naar de kleedkamer en ziet daar shotjes staan. Hij pakt een shotje en gooit deze achterover. Daarna pakt hij weer een nieuw biertje.

Na een kwartier komt iedereen de kleedkamer weer in. Ze hebben genoeg drank in de kleedkamer, dus wordt er besloten om met elkaar te zuipen. Dat was precies wat Frank op dit moment nodig had. Al besluit hij wel om niet zoveel te drinken vanavond. Zo kan hij geen domme dingen doen bij nieuwe mensen.

Toen ik je zagWhere stories live. Discover now