"ហាសហា ពិតមែនហើយ!" Beomgyu ញញឹមពីព្រោះយល់ស្របតាមអ្វីដែល Hyunjin បាននិយាយហើយវាពិតជាអញ្ចឹងមែន។

"បងទៅណាហ្នឹង?!" Andyចោទសួរទៅកាន់រាងក្រាស់ដែលស្រាប់តែក្រោកឈរព្រមទាំងដេីរសម្ដៅទៅកាន់តុមួយទៀត។

"ពួកយើងមានរឿងដែលត្រូវនិយាយគ្នា!!" Yeonjun អូសដៃ Beomgyu ចេញទៅយ៉ាងលឿនតែ Beomgyu មិនព្រមក៏រលាស់ដៃចេញវិញ។

"ចង់នាំគេទៅណា?!" Hyunjin សួរទៅកាន់ Yeonjun ដែលកំពុងខឹងព្រោះទឹកមុខរបស់គេឡេីងពិបាកមេីលតែម្ដង។

"ឯងចេះដឹងស្អី??"

"ពេលនេះ Beomgyu និងយេីងកំពុងមេីលចិត្តគ្នា ហេតុអីយេីងចេះដឹងសួរនាំមិនបាន?!"

ចម្លើយរបស់ Hyunjin ធ្វើឲ្យ Yeonjun កាន់តែក្ដៅឆួលមួយកម្រិតទៀត។ គេសម្លឹងមុខ Beomgyu ដោយក្រសែភ្នែកខឹងសម្បារពីព្រោះគេរកមូលហេតុឃេីញហេីយដែលធ្វេីឲ្យ Beomgyu ឈប់រវល់ជាមួយគេ។

"ខ្ញុំគ្មានអីដែលត្រូវនិយាយជាមួយទេ!" Beomgyu ពោលឡេីងដោយទឹកមុខស្មេីព្រោះគេមិនដឹងគួរនិយាយអំពីរឿងអ្វីឡេីយ ហើយម្យ៉ាងទៀតពេលនេះគេក៏មិនចង់ពាក់ព័ន្ធជាមួយរាងក្រាស់ទៀតដែរ។

"តែយេីងមាន!!" Yeonjun សង្កត់សម្លេងហេីយវាធ្វើឲ្យ Beomgyu ភ័យខ្លាចបន្តិចបន្តួច ពីព្រោះមេីលដឹងដល់កំហឹងដែលមាននៅក្នុងខ្លួនរបស់គេ។

"កុំបង្ខំចិត្តBeomgyuអី!" Hyunjin ទាញ Beomgyu ឲ្យឈរនៅក្បែរគេប៉ុន្តែ Yeonjun រហ័សទាញកាយតូចមកជិតព្រមទាំងក្រសោបចង្កេះរបស់ Beomgyu ទៀតផង។

"គេជាមនុស្សរបស់យេីង ដូច្នេះកុំមករវល់!!" និយាយចប់ Yeonjun រហ័សអូស Beomgyu ទៅខាងក្រៅទាំងត្រដាបត្រដួស។

"មិនហាមឃាត់មនុស្សរបស់នាងទេឬ?" Hyunjin ឧទានសួរទៅកាន់ Andy ដែលអង្គុយស្ងៀម ព្រោះនាងមកជាមួយ Yeonjun ហេតុអីក៏មិនសួរនាំឬហាមឃាត់ពេលដែល Yeonjun នាំ Beomgyu ចាកចេញពីទីនេះ?

"អ្នកណាហាមគេបានទៅ?!" Andyស្គាល់ចរិតរបស់ Yeonjun ច្បាស់ណាស់ហេីយទោះបីជានាងហាមឃាត់ក៏វាមិនមានប្រយោជន៍ដែរ ដូច្នេះមានតែអង្គុយស្ងៀមល្អជាង។

"អូ! ពិតមែនហើយ!" Hyunjin យល់ស្របព្រោះតាំងពីដេីមមកអ្វីដែល Yeonjun ចង់បានហេីយគឺត្រូវតែបាន។ម្យ៉ាងទៀតចំពោះអ្នកដែលរារាំងគេគឺមិនមានផលល្អឡេីយ ដូច្នេះទេីបគេសម្រេចចិត្តមិនទៅតាមBeomgyu។

សុំទោស មនុស្សរំខាន!! (ចប់)Where stories live. Discover now