Bölüm 31

517 45 60
                                    

1 Eylül

yn: Hadi ama baba ilk günden geç mi kalayım istiyorsun?

Snape: Tren seni almadan kalkmayacak kızım ve hayır geç kalmanı ben de istemem ama böylesi daha iyi olacaktır

yn: Bak baba amacının ne olduğunu gayet iyi biliyorum ama her ihtimale karşı tek başıma yolculuk yapmak istiyorum

Snape: Ne ihtimaliymiş o?

Hogwarts'ın son yılına bugün başlıyorduk. Bunca yıldır kimseyle konuşmayan biri olarak bu yıl nişanlanacak olmam bana hep komik ve saçma geliyor. Ancak maalesef Slytherin varisi olduğum için buna mecburum. Albus Dumbledore geçen yıl sonunda birden bire tüm okula tatil vermiş. Gerçekten o yıla dair hiç bir şey hatırlamıyordum. Zaten tatilin bile nedeni bilinmiyor. Bu uzun tatilin ardından okula ilk defa gidiyordum ve trene geç kalmak istemiyordum.

Babam şuan benden imkansızı bekliyordu. Ama dediğim gibi imkansızdı. Nasıl yıllardır konuşmadığım yüzlerine dahi bakmadığım insanlarla birden samimi olabilirdim ki? Babamı anlıyordum mutlu bir hayat yaşamamı istiyordu evleneceğim kişiyi benim seçmemi istiyordu ama ben evlenmek bile istemezken bunu nasıl yapabilirdim?

Üstelik kiminle evleneceğim belli bile olmadığı için bir çok kişi ile arkadaşlık kurmak zorunda kalacaktım -ki böyle bir şey olsun istemiyorum ama babam bir şekilde insanların arasına girebilmem için her şeyi yapıyordu. Hiç bir fırsatı kaçırmıyor du. Oysa beni insanlardan soyutlayan kişi kendisiydi...

yn: Ya senin düşündüğün gibi insanlarla değil de daha saygısız ve kötü insanlarla yolculuk yapmak zorunda kalırsam?

Snape: Öncelikle sevgili kızım neredeyse tüm okul senden çekiniyor bu yüzden eminim ki sana yanlış yapmayacaklardır. Karşında ki kişi bir muggle olsa bile fark etmez zaten o da eminim sen rahatsız olursun diye yol boyunca sesini çıkartmaz. Hem sana yanlış yapan ya da seni rahatsız eden biri olursa sen onlara istediğin cezayı verirsin bu senin en doğal hakkın. Şimdi daha fazla ısrar etme lütfen

yn: Pff tamam zaten şimdi ne kadar hızlı gidersek gidelim çoktan geç kaldık bile artık boş bir yer bulamam

Snape: Bu kadar kafaya takma kızım sadece bir yolculuk bir sorun çıkmayacaktır

yn: Baba biliyor musun keşke beni bu kadar darlamak yerine geçmişte yaptığın hatayı hiç yapmamış olsaydın. Keşke bunu daha 12 yaşında olan küçük bir kıza yanlızlığı öğretmeden önce düşünseydin

Snape: Farkındayım ancak yanlızlığı öğretmemin sebebi bu değildi ben sana sadece derslerini aksatacak yakınlıkları yasakladım mesela hala Cedric ile görüşüyorsun değil mi?

yn: Tamam baba daha fazla geç kalmak istemiyorum yeterince geciktik zaten seninle tartışmayacağım artık gidelim mi?

Snape: Olur kızım gidelim

Babamla tartışmaktan nefret ediyordum ama yaz tatilinde bana Slytherin varisi olduğumu söylediğinden beri sanki bana daha garip davranıyordu. Beni insanlardan uzaklaştıran yanlızlığa alıştıran adam bana kalabalığa karış diyordu. Uzun süredir yanlızlık çeken biri için bu çok zordu. Geçen yıl ne yapmıştım acaba?

Sonunda trene geldiğimde tabi ki her yer dolmuştu. Hızla kompartmanlar arasında ilerlerken birden önünden geçtiğim kompartmanlar dan birinden  kulağıma tanıdık bir ses geldi. O tarafa döndüğümde altın üçlünün orada konuştuğunu gördüm. İster istemez orada durup onları izlemeye başladım. Ancak neden bunu yaptığımı bilmiyorum sanki onlarla aramda bir bağ varmış gibiydi. Nefret bile edemiyordum şuan onlardan bu çok...çok garipti.

TANIMSIZ MEKTUP/ DRACO MALFOY Where stories live. Discover now