_____________________
ေမာင့္ႏြယ္သာကီ
အပိုင္း(၁၈)
ရင္ခြင္က်ယ္ႀကီးကင္းမဲ့ေနသည့္ မနက္ခင္းသည္ ေႏြးေထြးမႈကင္းမဲ့ေသာ ေဆာင္းရာသီတြင္ ခိုကိုးရာမဲ့ေနသကဲ့သို႔ အထီးက်န္ေစသည္။
ႏြယ္ ဆံပင္ကိုျဖစ္သလိုခ်ည္ေႏွာင္ကာ ထထိုင္လိုက္ၿပီး မ်က္ႏွာသစ္ရန္ျပင္ရသည္။ တျခားကိုယ္ဝန္သည္ေတြလို ႏြယ္က အၿမဲတမ္းဗိုက္ႀကီးနာဆြဲေနတာမ်ိဳးမဟုတ္ဘဲ ရံဖန္ရံခါမွာပ်ိဳ႕အန္ခ်င္တာမ်ိဳးျဖစ္၏။ က်န္သည့္အခ်ိန္ေတြ ႏြယ္စားပဲစားေနခဲ့၍ အခုဆို ပါးစုံေတြမွစ၍ လက္ေခ်ာင္း၊ေျခေခ်ာင္းေလးေတြအထိ ျပည့္ျပည့္ေဖာင္းေဖာင္းျဖစ္ေနသည္။
လိုေလးေသးမ႐ွိျဖည့္ဆည္းေပးတဲ့ ေမာင့္ေၾကာင့္ ႏြယ္ ေမာင့္ဆီမွာေနရတာ အရမ္းစိတ္ခ်မ္းသာသည္။ ေဖေဖ့အိမ္မွာတုန္းကလို တစ္ခုခုဆို သူမ်ားမ်က္ႏွာလိုက္ၾကည့္ၿပီး ေသးသိမ္ေနရတာမ်ိဳးမ႐ွိ။ စိတ္မလုံျခဳံၿပီး မအိပ္ရသည့္ ညေတြမ႐ွိ။ ေဆးခါးႀကီးေတြမေသာက္ရ..။ ကိုယ္ဝန္သည္အားေဆးေတာင္ ေမာင္ကအတင္းမတိုက္ဘဲ ေခ်ာ့ေမာ့ၿပီးေသာက္ခိုင္းတတ္တာ။
အရာရာအဆင္ေျပေနတဲ့ ႏြယ္တို႔ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ ဘဝေလးကို အဲ့မီးပုံထဲထပ္တိုးၿပီး မေလာင္ၿမိဳက္ေစခ်င္ဘူး ေမာင္ရယ္..
ဒီႏွစ္ေတြအတြင္း ေမာင့္အေၾကာင္းစုံကို ႏြယ္မသိေပမယ့္ ႏြယ္ေဖေဖ့အေၾကာင္းကိုသိတယ္ ေမာင္..ေဖေဖကသူအဆင္ေျပဖို႔အတြက္ဆို အရာရာလုပ္တတ္တဲ့သူမ်ိဳး ေမာင္ရဲ႕ အႏၲရာယ္မ်ားပါတယ္ေမာင္ရယ္..။
“ ႏြယ္သာကီ ခင္ဗ်ား အဝတ္အစားလဲၿပီးရင္ breakfastသြားစား ၿပီးရင္ ခင္ဗ်ားရဲ႕အိမ္ကိုသြားမယ္..”
ဒီလိႈင္းအခန္းထဲဝင္ကာ အဝတ္အစားလဲေနရင္း မိႈင္ေတြေနသည့္ ႏြယ္သာကီကို ၾကည့္ၿပီး လုပ္စရာေတြသတိေပးလိုက္သည္။
“ ေမာင္ ႏြယ္ေလ..အဲ့မိသားစုနဲ႔ ထပ္မပတ္သက္ခ်င္ဘူး ေမာင္..သူတို႔က သူတို႔အဆင္ေျပဖို႔အတြက္ဆို ဘာမဆိုလုပ္တယ္ ေမာင္ရဲ႕ “
“ ႏြယ္သာကီ ေမာင္က ခင္ဗ်ားမိသားစုကို ေၾကာက္မယ္ထင္လို႔လား။ ေမာင္က ခင္ဗ်ားမိသားစု လြယ္လြယ္နဲ႔ထိုးခ်တာကို ခံရမယ့္ေကာင္လို ခင္ဗ်ားမ်က္စိထဲမွာ အားနည္းေနသလား ႏြယ္သာကီ “
“ေမာင္တို႔အတိတ္ေတြက သူတို႔ေၾကာင့္မလွပခဲ့ရဘူး ႏြယ္သာကီ။ ခ်စ္ရတဲ့သူနဲ႔႐ွင္ကြဲကြဲရတဲ့ ဒုကၡကမေသးေၾကာင္း မင္းလဲ သိပါတယ္..မင္းအေဖ ေမာင့္ဆီကယူထားတဲ့အရာေတြကိုပဲျပန္ယူမွာမို႔ မင္းစိတ္ခ်လို႔ရပါတယ္..”
ေမာင္က ေျခအိတ္ကိုဝတ္ေနရင္း ျပန္မေတြးခ်င္ရေလာက္ေအာင္ခက္ခဲသည့္ အတိတ္ကို ေပါ့ေပါ့ပါးပါးေျပာျပေနေလသည္။
အို..ေမာင္ရယ္ အဲ့တုန္းက ဘယ္ေလာက္ေတာင္ခက္ခဲေနမလဲ..။
ႏြယ္ ေမာင့္ကို ေတြေတြေလးေငးၾကည့္ကာ ရင္တြင္းစကားေတြမေျပာျဖစ္ခဲ့ေခ်။
အသက္(၃၁)အ႐ြယ္ ႏြယ္သာကီဟာ သူ႕အေဖရဲ႕ မေကာင္းမႈေတြကို ရိပ္မိသလို ဒီလိႈင္းခက္ထန္ရဲ႕ဘဝၾကမ္းၾကမ္းကိုလည္း ခံစားမိပါရဲ႕နဲ႔ သူဘာမွမတတ္ႏိုင္ဘူးေလ..။
ေမာင့္ဘက္က ေျခလွမ္းစတင္တာနဲ႔ ႏြယ့္ဘက္ကလည္း တစ္ဖက္ကိုျပန္ဆက္သြယ္ရေတာ့မယ္ ေမာင္..။ အဲ့မိသားစုက သိပ္ရက္စက္လို႔ ႏြယ္ျပန္ေျပးလို႔ရလ်က္နဲ႔ ေမာင့္ရင္ခြင္မွာ ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္းခိုလုံေနတာပါ ေမာင္ရယ္..။
“ ႏြယ္သာကီ မ်ားမ်ားစားေလ ေမာင္ခ်က္ထားတာ မႀကိဳက္လို႔လား “
“ မဟုတ္ပါဘူး ေမာင္ရယ္..ႏြယ္နည္းနည္းစိတ္ပူေနလို႔ပါ “
“စိတ္ခ် ႏြယ္သာကီ ခင္ဗ်ားကို ေမာင္အထိအခိုက္မခံပါဘူး “
“ အို မဟုတ္တာ ေမာင္ရယ္..ႏြယ္က ေမာင့္ကိုစိတ္ပူတာပါ ၿပီးေတာ့ ႏြယ္ေမာင့္ကိုယုံပါတယ္ “
“ အင္း..”
ေမာင္က မနက္စာကို နည္းနည္းစားၿပီး ႏြယ့္ကိုထိုင္ၾကည့္ကာ တစ္မ်ိဳးၿပီးတစ္မ်ိဳးေမးလာသည္။ ေမာင္ခ်က္တဲ့ ဟင္းတိုင္း၊လုပ္တဲ့မုန္႔တိုင္းက အရသာထူးကဲလြန္းသည္မို႔ ႏြယ္ႀကိဳက္ေပမယ့္ အခုေတာ့သိပ္မစားျဖစ္ေခ်။
“ ၿပီးၿပီဆို ထားလိုက္ ေမာင္ေဆးလိုက္မယ္ ဒီမွာပဲထိုင္ေန “
ဒီလိႈင္း ပန္းကန္ေဆးရန္ ႐ွပ္အက်ႌလက္ကၾကယ္သီးကိုျဖဳတ္ကာ တံေတာင္ေပၚအထိ ဆြဲတင္လိုက္သည္။
အဲ့လိုပါဆို ႏြယ္က ေမာင့္ဆီေရာက္ကထဲက ဘာမွမလုပ္ရတဲ့ အလိုလိုက္ခံေလးျဖစ္လာတာ..။
ေမာင့္ဆီမွာမွ ႏြယ္လိုခ်င္တဲ့ ေႏြးေထြးမႈေတြ တန္းစီၿပီး ရတာျဖစ္သည္။
ေမတၱာငတ္ေနသူဟာ ေမတၱာေရၾကည္တစ္ေပါက္ပဲရရင္ေတာင္ အဖိုးတန္ေနပါရဲ႕..ေမာင္ရယ္။
“ ေမာင္ ႏြယ္ ဆိုင္ကယ္စီးလို႔ျဖစ္ပါ့မလား ေမာင္ရယ္ “
Helmetေစာင္းေပးလာသည့္ ေမာင့္ေၾကာင့္ ႏြယ္ ဗိုက္ကေလးကိုကိုင္ကာ ေမာင့္ကိုေမးလိုက္သည္။ ဗိုက္က ယခုဆို ေျခာက္လ႐ွိေနေပမယ့္ ေယာက်ၤားေလးလည္းျဖစ္ လူပ်ိဳလည္းျဖစ္သည့္ ႏြယ္သာကီရဲ႕ဗိုက္ အရမ္းမထြက္ဘဲ ခပ္စူစူေလးသာျဖစ္ေန၏။
ႏြယ္ဒီေန႔အမည္းေရာင္ ေမာင့္တီ႐ွပ္လက္႐ွည္ခပ္ႀကီးႀကီးႏွင့္ သားေရႀကိဳးေပ်ာ့ေဘာင္းဘီအျဖဴေရာင္ တစ္ထည္ကို ဝတ္ထားေသာေၾကာင့္ ႏြယ့္ဗိုက္ေလးက ျမဳပ္ေနၿပီး အလွတရားဟာ လူပ်ိဳတစ္ေယာက္သဖြယ္ ထင္းထင္းေပၚေန၏။
“ ခင္ဗ်ားလင္က ဆိုင္ကယ္ပဲစီးလို႔ရတယ္ ႏြယ္သာကီ..ခင္ဗ်ားမသိတဲ့ ေမာင့္အေၾကာင္းေတြ႐ွိေသးတာမို႔ ေမာင့္ကိုယုံၿပီး ေမာင့္ေနာက္ကပဲ လိုက္ခဲ့ ႏြယ္သာကီ”
သိပ္မေဝးတဲ့ခရီးမို႔ ၾကားကာလေရာက္ေနၿပီျဖစ္ေသာကိုယ္ဝန္ေၾကာင့္ ဆိုင္ကယ္နဲ႔သာေခၚသြားျဖစ္သည္။ ေနာက္မွ ခါးနာ၊ဗိုက္ၾကပ္လွ်င္ ျပန္ျပဳစုေတာ့မည္။
အခုေနာက္ပိုင္း ဒီလိႈင္းခက္ထန္သည္ ႏြယ္ေႏွာင္းသာကီကို သူကိုယ္တိုင္မွလြဲ၍ မည္သူတစ္ဦးတစ္ေယာက္နဲ႔မွ စိန္မခ်ေတာ့ေခ်။
“ အင္း ေမာင့္ကိုယုံတယ္”
ေမာင္က ထုံးစံအတိုင္း ႏြယ့္ကို မ ခ်ီကာ ဆိုင္ကယ္ေပၚတင္ေပးၿပီး ခပ္မွန္မွန္အ႐ွိန္ႏွင့္သာေမာင္းသည္။ ေမာင့္လူယုံေတြက အေနာက္ကေန ကားႏွင့္ လိုက္လာေလသည္။
တီ~~တီ
သာကီစံအိမ္လို႔ေရးထားသည့္ ျခံဝင္းက်ယ္က်ယ္ေ႐ွ႕တြင္ အေကာင္းစားဆိုင္ကယ္ တစ္စီးႏွင့္ ကားတစ္စီးက တတီတီႏွင့္..။ ထိုျခံထဲမွ ျခံေစာင့္ျဖစ္ပုံရသည့္ လူဝႀကီးတစ္ေယာက္ထြက္လာေလသည္။
“ ေဟ့ေကာင္ေတြ ဒီေနရာက မင္းတို႔ လာေဆာ့ခ်င္တိုင္း ေဆာ့လို႔ရတဲ့ ေနရာမဟုတ္ဘူး “
တီ~~တီ
ဒီလိႈင္း ဟြန္းပဲ အဆက္မျပတ္တီးေနသည္။ နဂိုထဲက ေၾကာက္တတ္သည့္ ႏြယ္သာကီက ဒီလိႈင္းေက်ာျပင္ကို အေသကပ္တြယ္လ်က္ ရင္တထိတ္ထိတ္ႏွင့္..။
စိတ္ျမန္တဲ့ေမာင္ ျခံတံခါးႀကီးကိုပဲ ဝင္တိုက္လိုက္ေလမလား..။
ျခံေစာင့္ကိုပဲ ဝင္တိုက္လိုက္ေလမလား..။
“ ဘာေတြျဖစ္ေနၾကတာလဲ”
ထိုအခ်ိန္ျခံထဲမွ အေႁခြအရံေတြျခံရံလ်က္ အသက္(၇၀)ေက်ာ္ေက်ာ္႐ွိသည့္ အဖြားအိုတစ္ေယာက္ထြက္လာသည္။ အဖြားအိုလို႔သာေျပာရတယ္ အ႐ြယ္တင္ခ်က္က(၇၀)ေက်ာ္လို႔ေတာင္မထင္ရ။
“ သခင္မႀကီး ဒီမွာ ဘယ္ကေကာင္ေတြမွန္းမသိဘူး ဟြန္းပဲလာတီးေနလို႔ “
“ ေဟ့ေကာင္ေလးေတြ ဒါကလူႀကီးလူေကာင္းေတြေနတဲ့ေနရာကြဲ႕ မင္းတို႔လို လမ္းသရဲေတြနဲ႔ ဘာမွမဆိုင္ဘူး။ ရဲမေခၚေစခ်င္ရင္ ကိုယ့္အရပ္ကိုယ္ျပန္ၾက”
ထိုအဖြားအိုသည္ အသက္သာႀကီးတာ ေမာက္မာတာက မေလွ်ာ့ေသးဟန္..။
ဒီလိႈင္းလည္း helmetကိုခြၽတ္လိုက္ကာ ဇရာတြန္႔ေနသည့္ ေဒဝီသာကီကို တည့္တည့္စိုက္ၾကည့္လိုက္ၿပီး..
“ ဦးစိန္ခန္႔ ေဒၚခက္သြယ္တို႔ရဲ႕သားႀကီး ေလေျပေသြးရဲ႕အစ္ကိုႀကီး ႏြယ္ေႏွာင္းသာကီရဲ႕ တစ္ဦးထဲေသာ မူပိုင္ေယာက်ၤားျဖစ္တဲ့ က်ဳပ္ ဒီလိႈင္းခက္ထန္က ဒီအိမ္နဲ႔မသက္ဆိုင္ဘူးလား”
ဒီလိႈင္းတစ္လုံးခ်င္းစီဖိေျပာလိုက္မွ ေဒဝီသာကီက နားလည္သြားဟန္ ခနဲ႔အျပဳံးႏွင့္..။
“ ဟင္း မင္းလို ေထာင္ထြက္က ဒီေနရာနဲ႔သက္ဆိုင္မယ္တဲ့လား..။ မင္းလိုလူက ဒီေနရာရဲ႕အရိပ္ကိုနင္းဖို႔ေတာင္ အဆင့္မ႐ွိဘူး”
“ ဖြား ေမာင့္ကို ဒီေလာက္အထိမေျပာပါနဲ႔ “
မေနႏိုင္ေတာ့သည့္ ႏြယ္သာကီ့အသံသည္ ဒီလိႈင္း၏ ေနာက္ေက်ာဘက္မွ ထြက္လာေလသည္။
“ အေႏွာင္းေလး နင္က မိႈင္းမိေနတာ သိလား။ နင့္ကို အဲ့အေကာင္က အတင္းေခၚသြားတာဟဲ့..နာတတ္စမ္းပါ..။ ေအးေပါ့ နင္က တရိစၧာန္ဆိုေတာ့ ဘယ္နာတတ္ပါ့မလဲ”
ေသြးမေတာ္သားမစပ္တာမွန္ေပမယ့္ ေမြးဖြားသည့္အခ်ိန္ကေန အခုအထိကိုယ့္ေ႐ွ႕မွာႀကီးျပင္းခဲ့သည့္ လူတစ္ေယာက္ကို ဒီေလာက္အထိျပစ္ျပစ္ခါခါေျပာႏိုင္ဖို႔က ေတာ္႐ုံေမာက္မာ႐ုံနဲ႔မရ။
ႏြယ္ အေရထူေနၿပီထင္ပါ့ ဖြားရဲ႕စကားေတြကို ဘယ္လိုမွမခံစားရေတာ့ဘူး။ ႏြယ္ ခပ္ျပဳံးျပဳံးနဲ႔ ဖြားကိုျပန္ၾကည့္ေနလိုက္ေတာ့သည္။
“ ႏြယ္ မနာတတ္ေတာ့တာၾကာၿပီ ဖြားရဲ႕..။ ကိုယ့္ေျမးတစ္ေယာက္လုံးလာတာကို ဖြားက အိမ္ထဲမေခၚခ်င္ဘူးလားဟင္.. သူေဌးႀကီးဦးမဟာသာကီက သေဘာထားေသးသိမ္စြာ သူ႕မယားပါသားနဲ႔သားမက္ကို ျခံအျပင္မွာရပ္ခိုင္းထားတယ္ဆိုတဲ့ သတင္းေတာ့ နည္းနည္းတက္လာမယ္ထင္တယ္ေနာ္ ေမာင္”
ႏြယ္ ဘယ္လို သတၱိေတြနဲ႔ အရမ္းေၾကာက္ရသည့္ ဖြားကိုျပန္ေျပာေနမိမွန္းမသိ..။ ႏြယ္ ကိုယ္ဝန္ရၿပီးထဲက အေၾကာက္အလန္႔ရယ္လို႔သိပ္မ႐ွိေတာ့တာ..။ ေမာင့္ေသြးသားေလးက ႏြယ့္ကို သတၱိေတြေပးေနတယ္ ထင္ပါရဲ႕..။
ေမာင္ကလည္း ဒါေပါ့ဆိုကာ ေခါင္းညိတ္ျပ၏။ ဒီလိုနဲ႔ ႏြယ္တို႔ေတြ အိမ္ထဲဝင္ခြင့္ရသြားေတာ့သည္။
ဆိုင္ကယ္ႏွင့္ကားကို စင္ဝင္ေအာက္တြင္ တစ္တန္းထဲရပ္လိုက္သည္။ ဒီလိႈင္း ႏြယ္သာကီ့ကို ခ်ီ၍ ခ်ေပးကာ လက္ေဖာင္းေဖာင္းေလးေတြကို သူ႕ရဲ႕လက္ဖဝါးေအာက္မွာ ႏွစ္ျမဳပ္ေနသေယာင္ စုတ္ကိုင္ထားၿပီး ဧည့္ခန္းထဲဝင္သြားလိုက္သည္။
မ်ိဳး႐ိုးစဥ္ဆက္ခ်မ္းသာလာသည့္ ႏြယ္သာကီ၏မိခင္ခ်န္ခဲ့ေသာ ဒီအိမ္သည္ သာမာန္လူတန္းစားရပ္တည္ႏိုင္သည္အထိ တန္ေၾကး႐ွိကာ ခမ္းနားထည္ဝါလွ၏။ ဒီလိႈင္း အိစက္ညက္ေညာေနသည့္ ဆိုဖာအေပၚ ေျခခ်ိတ္ထိုင္ၿပီး မ်က္ေမွာင္ေတြကိုက်ံဳ႕ထားေလသည္။
ႏြယ္ကလည္း ေမာင့္နံေဘးမွာထိုင္ကာ ေမာင့္မ်က္ႏွာအရိပ္အေျခကိုၾကည့္လ်က္ အနည္းငယ္ေတာ့ရင္တုန္ေနမိသည္။
တစ္ခဏအၾကာေတာ့ မဟာသာကီနဲ႔ ေဒဝီသာကီက အခန္းထဲကို ဝင္လာသည္။
“ ႏြယ္ေႏွာင္းသာကီ မင္းသိပ္သတၱိေတြ႐ွိေနလို႔ ျပန္လာရဲတာလား”
ႏြယ့္ကိုယ္ေလး ဆက္ခနဲတုန္သြားရသည္။ ဘယ္ေလာက္ပဲသတၱိ႐ွိလာ႐ွိလာ ငယ္ငယ္ထဲက ေၾကာက္ရသည့္ေဖေဖ့ကို ႏြယ္အရမ္းေၾကာက္သည္။အထူးသျဖင့္ ေဖေဖ့ရဲ႕ညႇာတာျခင္းကင္းမဲ့တဲ့ အျပဳအမူေတြကို..။
“ ႏြယ္သာကီက ျပန္မလာခ်င္ဘူး က်ဳပ္က မိေကာင္းဖခင္သားသမီးဆိုေတာ့ ျပန္အပ္သင့္တယ္ထင္လို႔..ၿပီးေတာ့ သူ႕အေမပိုင္တဲ့အိမ္ကို သူ႕သားျပန္လာတာဆန္းသလား”
“ မင္းကိုမေမးဘူး။ ေနာက္ၿပီး အပ္ရေအာင္ ႏြယ္ေႏွာင္းသာကီက ငါ့သား.. သမီးမဟုတ္ဘူး”
“ အို ဟုတ္တာေပါ့..က်ဳပ္လည္း က်ဳပ္ေယာက်ၤားက ဘာဆိုတာသိတယ္..”
ဒီလိႈင္း ဘာမထီဟန္ႏွင့္ မဲ့ျပဳံးျပဳံးကာ မဟာသာကီရဲ႕စကားေတြကိုခြန္းတုန္႔ျပန္ေနေလေတာ့ မဟာသာကီက ေဒါသထြက္လာပုံရသည္ ခုံကိုဒုန္းခနဲျမည္ေအာင္ ထုလိုက္ေလသည္။
“ ေတာက္ခ္ အ႐ွက္မ႐ွိတဲ့ ေပါက္လို႔ပဲစားေတြ မင္းတို႔အပ္တာကိုလည္း လက္မခံႏိုင္ဘူး။ မင္းတို႔ ငါ့အိမ္ကေန အခုခ်က္ခ်င္းထြက္သြားစမ္း..။ ႏြယ္ေႏွာင္းသာကီ မင္းကို အေမြဖ်က္စြန္႔လႊတ္မွာ သတင္းစာမွာေစာင့္ၾကည့္ေနလိုက္ "
“ အိုဟို ေလာလွခ်ည္လား ေယာကၡထီးႀကီးရဲ႕..။ ခင္ဗ်ားဘာသာဖ်က္ခ်င္ရာဖ်က္ က်ဳပ္က က်ဳပ္ေယာက်ၤားရဲ႕တစ္ကိုယ္လုံးကို စိန္စီေပးႏိုင္တယ္..အခုေတာ့ခဏပဲ ေယာက်ၤားလာအပ္တာဆိုေတာ့ လူစုံမွေကာင္းမွာမလား ဟား ဟား”
မဟာသာကီေရာ ေဒဝီသာကီပါ ေဒါသေတြထြက္လာၾကပုံရသည္။ ေဒဝီသာကီက စိတၱစဆန္ဆန္႐ူးမိုက္သူပီပီ ဒီလိႈင္းကို ပန္းအိုးနဲ႔ျပစ္ေပါက္ရန္ၾကံေနစဥ္မွာပဲ ဧည့္ခန္းထဲကို ဝင္လာသူမ်ားေၾကာင့္ အံ့ဩသြားရေတာ့သည္။
သူတို႔ဖြင့္လွစ္ထားတာမၾကာေသးတဲ့ Jewelry Company က႐ွယ္ယာ႐ွင္ေတြျဖစ္၏။ အဲ့ကုမၸဏီကလဲ ဒီလိႈင္းခက္ထန္၏ဖခင္အပိုင္ကို ကိုယ့္အပိုင္လုပ္ၿပီးခ်ဲ႕ထြင္ထားတာျဖစ္သည္မို႔ မလုံမလဲႏွင့္ အံ့ဩရေတာ့သည္။
“ ကိုစိန္ေမာင္ ခင္ဗ်ားတို႔က က်ဳပ္အိမ္ကိုဘာလာလုပ္တာလဲ..”
“ဒါကဒီလို ကိုမဟာရဲ႕အိမ္မွာ ႐ွယ္ယာ႐ွင္အစည္းအေဝးလုပ္မယ္ဆိုလို႔..”
“ခင္ဗ်ားတို႔က ဒီေပါက္လို႔ပဲစားေကာင္ေျပာတာကိုယုံၾကသလား..”
“မယုံလို႔လဲမရဘူးေလ က်ဳပ္ရဲ႕႐ွယ္ယာက ခင္ဗ်ားတို႔ထက္ေတာင္မ်ားေသးတယ္..”
ေဝစုနည္းသည့္႐ွယ္ယာ႐ွင္ေတြဆီမွ နည္းနည္းစီလိုပ္ဝယ္ၿပီးသည့္ေနာက္ ဒီလိႈင္း၏႐ွယ္ယာသည္ ေလးဆယ့္ငါးရာခိုင္ႏႈန္းျဖစ္သြားကာ သုံးဆယ့္ငါးရာခိုင္ႏႈန္းသာ႐ွိသည့္ မဟာသာကီထက္ပို၍မ်ားသြားသည္။
“ မင္း..”
“ တကယ္လို႔ က်ဳပ္ရဲ႕အေဖသာမေသခဲ့ရင္.. က်ဳပ္သာေထာင္မက်ခဲ့ရင္ ခင္ဗ်ားလက္ထဲ ဒီကုမၸဏီေရာက္လာမယ္ထင္လား.. ဟက္..ေဝးေသး..”
မဟာသာကီ ေဒါသထြက္လြန္း၍ အသားတဆက္ဆက္တုန္ေန၏။ ႏြယ္ကေတာ့ မ်က္လုံးဝိုင္းေလးေတြနဲ႔ ဒီလိႈင္းကိုသာၾကည့္ေနကာ ေျပာသမွ်ကို တအံ့တဩျဖစ္ေရာ၏။
“လူႀကီးမင္းတို႔ထိုင္ပါအုံး ကုမၸဏီရဲ႕ CEOကိစၥေလးတစ္ခါထဲေဆြးေႏြးရေအာင္...အခုကုမၸဏီရဲ႕CEOက အၿမဲအေလလိုက္ေနတဲ့ ေဝလြန္းသာကီဟုတ္တယ္မလား..”
ဒီလိႈင္း ခနဲ႔ျပဳံးနဲ႔ ကိုယ့္အိမ္ကိုယ့္ယာကဲ့သို႔ ေခၚထားသည့္လူေတြကိုပါဧည့္ခံေန၏။
“ နင္ငါ့ေျမးကို ဘာမွပုတ္ခတ္စရာအေၾကာင္းမ႐ွိဘူး..”
“ အို မဝံ့မပါဘူး..အဲ့တာေၾကာင့္လဲ ႏြယ္သာကီက လက္ထပ္ဖို႔ကိုေဝ့ေနတာ..က်ဳပ္ေယာက်ၤားက ရည္မွန္းခ်က္မ႐ွိတဲ့လူမ်ိဳးကိုမႀကိဳက္ဘူး ေနာက္ၿပီး က်ဳပ္မဟုတ္ရင္ ဘယ္ေကာင္ကိုမွ သူ မႀကိဳက္ဘူး..”
“ နင္..”
“အေမေတာ္ပါေတာ့..”
ကိုယ့္ေပါင္ကိုယ္လွန္ေထာင္းသလိုျဖစ္ေနၿပီမို႔ မဟာသာကီ သူ႕မိခင္ကို သူကိုယ္တိုင္သာ တားလိုက္ရသည္။ ကိုယ့္သားကိုယ္တိုင္ကိုကလဲ မဟုတ္တာမို႔ ဒီ့ထက္အ႐ွက္မကြဲခ်င္ေပ။
“ ကြၽန္ေတာ္တို႔ စကားခဏေျပာလိုက္အုံးမယ္ အေမသြားနားလိုက္ေတာ့ေနာ္..”
ၾကာပန္းျဖဴလိုလူမ်ိဳးမို႔ လူအမ်ားေ႐ွ႕မွာ သ႐ုပ္ေဆာင္ျပသည့္ကိစၥရပ္ကို သူအထူးကြၽမ္းက်င္ကာ သူ႕အျပစ္မွ ဒီလိႈင္းအျပစ္သို႔ လႊဲခ်ခ်င္ဟန္႐ွိသည္။
ေဒဝီသာကီလည္း အရိပ္အေျခကိုနားလည္စြာ ေ႐ွာင္ဖယ္သြား၏။
“ ဆိုေတာ့က..က်ဳပ္သားကို ခင္ဗ်ားတို႔က ရာထူးက ဖယ္ခ်ခ်င္တယ္ေပါ့..ဆယ္စုႏွစ္စလုံး က်ဳပ္လက္ထပ္သင္ေပးလာတဲ့သူကို ျပစ္ပယ္ၿပီး ဘာမဟုတ္တဲ့ေထာင္ထြက္ကို ခင္ဗ်ားတို႔က ေနရာေပးခ်င္တာလား..”
“ ကားေမာင္းတဲ့သူတိုင္းကားမေတာ္တဆျဖစ္ဖူးၾကတာပဲ ကိုမဟာရဲ႕..ဒါကသူတမင္လုပ္လို႔မွမဟုတ္တာ မေက်ေအးေပးႏိုင္တဲ့လူေတြနဲ႔ေတြ႕သြားလို႔သာ သူေထာင္က်သြားရတာ..”
ဦးစိန္ေမာင္က ဒီလိႈင္း၏ဖခင္လက္ထက္ထဲက ႐ွိသူျဖစ္၍ ဒီလိႈင္းခက္ထန္၏အရည္အခ်င္းကိုသိသလို စာရိတၱကိုလဲသိ၏။
“ ခင္ဗ်ားက အခုေတာ့မ်က္ႏွာႀကီးရာဟင္းဖက္ပါသြားတာလား ကိုစိန္ေမာင္..က်ဳပ္တို႔က ဒီစီးပြားေရးတစ္ခုထဲအဆက္အဆံ႐ွိတာမဟုတ္ဘူးေနာ္ ကိုစိန္ေမာင္..”
“က်ဳပ္က မ်က္ႏွာလိုက္တာမဟုတ္ဘူး ကိုမဟာ..က်ဳပ္မိတ္ေဆြေဟာင္းရဲ႕သားကို တစ္ဖက္ေစာင္းနင္းေျပာေနတာမႀကိဳက္လို႔..”
လူႀကီးႏွစ္ေယာက္ သူတစ္ျပန္ငါတစ္ျပန္ အျပန္အလွန္စကားနာထိုးေနၾကသည္ကို ဒီလိႈင္းခက္ထန္ထိုင္သာၾကည့္ေနလိုက္သည္။ ဦးစိန္ေမာင္ဆိုတာ လြန္ခဲ့တဲ့ႏွစ္ေတြက ဒီလိႈင္းကိုေျမကြက္ျပန္ေပးခဲ့သူျဖစ္ၿပီး BBrown မွန္းသိသူလဲျဖစ္၏။ သူသည္လည္း အက်ိဳးလိုလို႔ေညာင္ေရေလာင္းသည္ဟုပဲ ဒီလိႈင္းထင္မိသည္။
“ကဲ လာရင္းကိစၥေလးပဲေျပာရေအာင္..က်ဳပ္နာမည္က ဒီလိႈင္းခက္ထန္ ဦးစိန္ခန္႔ ေဒၚခက္သြယ္တို႔ရဲ႕သားအႀကီး..ဦးလြမ္ေစးရဲ႕တစ္ဦးတည္းေသာ တပည့္.. BBrown ဆိုရင္းလဲ မွန္တယ္...”
“ မင္းက..”
မဟာသာကီအံ့ဩသြားသည္ ရတနာေလာကမွာေရာ စီးပြားေရးေလာကမွာပါ Y Groupပိုင္႐ွင္ ဦးေသာ္ကေနာင္၊ဦးလေရာင္သွ်င္တို႔နဲ႔အၿပိဳင္နာမည္ႀကီး သည့္ ဦးလြမ္ေစးႏွင့္သူ၏တပည့္ကို သူမွမဟုတ္ လူတိုင္းသိသည္။ သူေတာင္ထိုလူေတြရဲ႕ စီးပြားေရးလမ္းေၾကာင္းထဲ ဘယ္လိုမွမတိုးႏိုင္လို႔ ၾကံရာမရျဖစ္ေနတာျဖစ္၏။
“ အင္း က်ဳပ္..ခင္ဗ်ားအထင္ေသးေနတဲ့ေကာင္က အဲ့လိုေကာင္..ဆိုေတာ့က ဒီကုမၸဏီကိုဦးေဆာင္ဖို႔ အရည္အခ်င္းစစ္အုံးမလား..”
မဟာသာကီ၏ ဆုပ္လည္းဆူး စားလည္း႐ူးအေျခအေနကို သူ၏မယားပါသားကိုဖက္ကာ တစိမ့္စိမ့္ၾကည့္ေနသည့္ ဒီလိႈင္းသည္ အေတာ္ကိုေက်နပ္ေနပုံရသည္။
“ လူႀကီးမင္းတို႔ေကာ ဘယ္လိုသေဘာရလဲ က်ဳပ္က အရည္အခ်င္းအစစ္ခံသင့္လား..”
“က်ဳပ္တို႔အေနနဲ႔ကေတာ့ ဘယ္သူCEOလုပ္လုပ္ကန္႔ကြက္စရာမ႐ွိဘူး။ ဒါေပမဲ့ က်ဳပ္တို႔အက်ိဳးစီးပြားကို တစ္စ၊တစ္စတိုးတက္ေအာင္ အရည္အခ်င္း႐ွိတဲ့လူကိုပဲ က်ဳပ္တို႔ကလိုခ်င္တာေပါ့ဗ်ာ..”
ထိုလူ၏ မယုတ္မလြန္စကားဥိးပ်ိဳးပုံအရ ဦးမဟာသာကီနဲ႔ က်န္သည့္စီးပြားေရးမွာ ကင္း႐ွင္းပုံမရေခ်။
“သူက BBrown ဆိုတာ ခင္ဗ်ားတို႔ဘာၾကည့္ၿပီးယုံၾကတာလဲ။ သူ႕လိုေထာင္ထြက္ ဘဝပ်က္က ဒီေလာက္အထိျဖစ္ႏိုင္စရာလိုလို႔လား...”
“ႀကိဳးစားရင္ ဘာမဆိုျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္ ေဖေဖ..”
ႏြယ္သာကီ့စကားေၾကာင့္ ဒီလိႈင္းပိုတိုးဖက္ကာ ျပဳံးလ်က္ ႏြယ္သာကီ့နားအနားကိုကပ္ကာ တီးတိုးဆိုလိုက္သည္။
“ ကြၽန္ေတာ့္အမ်ိဳးသားေလး သိပ္ေတာ္တယ္..”
ႏြယ္သာကီက ျပဳံးျပေပမယ့္ အသက္ဝင္လွသည့္အျပဳံးမ်ိဳးမဟုတ္။ စိတ္ခံစားခ်က္အရေရာ လူေတြၾကားထဲမွာ မတ္မတ္ထိုင္ရတာၾကာလာတာေၾကာင့္ေရာ ကိုယ္ဝန္နဲ႔သူသည္ အဆင္မေျပျဖစ္လာသည္မို႔ မူပ်က္ေန၏။
“ မင္း အေပါက္ပိတ္ထား ႏြယ္ေႏွာင္းသာကီ..”
“က်ဳပ္အမ်ိဳးသားကို ခင္ဗ်ားေအာ္စရာမလိုဘူး ဦးမဟာသာကီ..ခင္ဗ်ားက်ဳပ္ကို မယုံဘူးမလား..ရတယ္..ဦးလြမ္ေစးနဲ႔ဦးဘုန္းျပည့္စုံကိုေတာ့ ယုံမယ္မလား..”
ဒီအေျခအေနေတြကိုႀကိဳသိ၍ ထိုလူႏွစ္ေယာက္ကို အစထဲက ဒီလိႈင္းေခၚထားတာျဖစ္၏။ တစ္ခ်ိန္လုံးေနာက္ကြယ္က အလုပ္လုပ္လာတဲ့သူ႕ကို ေတာ္႐ုံလူမျမင္ဖူး၍ ဒီကိစၥမ်ိဳးျဖစ္လာမည္ကို သူႀကိဳတင္ခန္႔မွန္းခဲ့ပါသည္။
ဒီလိႈင္းတို႔နံေဘးထိုင္ခုံမွာပဲ လြမ္ေစးနဲ႔ ဘုန္းျပည့္စုံဝင္ထိုင္လိုက္ၿပီး ဒီလိႈင္းႏွင့္ အခ်င္းခ်င္းမ်က္ခုံးပင့္ကာႏႈတ္ဆက္လိုက္သည္။
ဘုန္းျပည့္စုံကေတာ့ သားမက္ေကာင္းေလးရထားတဲ့ ဦးမဟာသာကီ၏႐ုပ္ႀကီးကိုၾကည့္ကာ ရယ္ခ်င္စိတ္ကိုမနည္းထိန္းထားရသည္။
“ ျဖတ္ေျပာတာေတာ့မဟုတ္ဘူးေနာ္..ဦးမဟာသာကီကို က်ဳပ္ပထမဆုံးေျပာခ်င္တာက က်ဳပ္clubမွာ မိုးလင္းမိုးခ်ဳပ္႐ွိေနတဲ့ ေဝလြန္းသာကီကို ျပန္ေခၚပါအုံး ၾကာရင္က်ဳပ္ကိုပါသားမက္ေခၚေနရမယ္...”
ဘုန္းျပည့္စုံသည္ သူ၏ကိုယ္ပိုင္စ ေနာက္သည့္မူႏွင့္ သူ႕ညီေလးကို ပိုးစိုးပက္စက္ေျပာထားသည့္ေယာကၡထီးအား လူပုံလည္မွာ စစ္ပြဲေၾကညာလိုက္သည္။ ဘုန္းျပည့္စုံက ေဟာ္တယ္၊club,barကဲ့သို႔ အပန္းေျဖသည့္ေနရာေတြကိုပိုင္ဆိုင္၏။ သူ၏ပိုင္ဆိုင္မႈကလဲ မဟာသာကီထက္မေက်ာ္ရင္ေတာင္ တန္းတူအေနအထားမ်ိဳးျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ သူက အမွီအခိုကင္းကင္းနဲ႔ သမာအာဇီဝ ႐ွာထားတာမို႔ သူကပိုေတာ္ပါသည္။
မဟာသာကီမ်က္ႏွာပ်က္သြားေပမယ့္ ဘာမွေတာ့ေျပာမလာဘဲ လက္သီးတင္းတင္းစုတ္ကာ အံကိုႀကိတ္ထား၏။သူ၏ရင္နင့္သည္းျခား တစ္ဦးတည္းေသာသားဟာ လူပုံလည္မွာ သုံးစားမရသည့္သူတစ္ဦးျဖစ္ေနၿပီမို႔ အေတာ္ေဒါသထြက္ေနပုံရသည္။
“ဒီလိႈင္းခက္ထန္က BBrown မဟုတ္ရင္ ဘယ္သူက BBrown ျဖစ္မလဲ ဦးမဟာသာကီ...”
႐ုတ္တရက္ထေမးသည့္ လြမ္ေစးေၾကာင့္ အခန္းထဲ႐ွိလူမ်ားၿငိမ္က်သြားၿပီး ဦးမဟာသာကီကိုသာစူးစိုက္ၾကည့္ေနသည္။
“ကိုယ့္လူမို႔ေျပာတာမဟုတ္ဘူး..ဒီလိႈင္းခက္ထန္မွမဟုတ္ရင္ ဘယ္သူက ကိုယ္႐ွာထားတာရဲ႕တစ္ဝက္တိတိကို ကိုယ္က်ိဳးကင္းကင္းနဲ႔ လႉဒါန္းႏိုင္မလဲ..က်ဳပ္ေတာင္ ႐ွာထားတဲ့တစ္ဝက္စလုံး ႏွေျမာတသစိတ္ကင္းကင္းနဲ႔ မလႉႏိုင္ဘူး။ သူက ေထာင္ထြက္ဆိုတာ မွန္တယ္ သူတမင္ၾကံစည္ခဲ့တဲ့အရာမဟုတ္လို႔ အတိတ္ကိုအတိတ္မွာထားခဲ့သင့္တယ္လို႔ မထင္ဘူးလား။ ေ႐ွ႕ေလွ်ာက္ က်ဳပ္ညီကို မိႈခ်ိဳးမွ်စ္ခ်ိဳးေျပာလာခဲ့တဲ့ ဘယ္သူကိုမဆို က်ဳပ္ရဲ႕စီးပြားေရးနယ္ပယ္မွာ banမယ္။ ဒီေလာက္ကေတာ့ က်ဳပ္လုပ္ႏိုင္တာ ခင္ဗ်ားတို႔သိမွာပါ..”
လြမ္ေစးအေနနဲ႔ ၿခိမ္းေျခာက္တာမဟုတ္သလို သူတကယ္လုပ္ေတာ့မယ့္အရာကို တစ္သမတ္ထဲေလသံႏွင့္ ႐ွင္း႐ွင္းလင္းလင္းေျပာျပေနတာျဖစ္၏။ ညီတစ္ေယာက္သဖြယ္ သြန္သင္၊ေလးစား၊ေစာင့္ေ႐ွာက္ခဲ့ရသည့္ သူစိမ္းတစ္ဦးအတြက္ သူဟာလူမုန္းခံရမယ္ဆိုလွ်င္ေတာင္ ထိုသူက ဒီလိႈင္းခက္ထန္ျဖစ္ေနသ၍တန္ပါသည္။
“ ဦးလြမ္ေစးကေတာင္ ေထာက္ခံေနၿပီဆိုေတာ့ က်ဳပ္တို႔ယုံပါၿပီ..အဲ့တာဆို မဲေပးဆုံးျဖတ္ၾကေတာ့မလား.."
“ ခဏေလး လူႀကီးမင္းတို႔မဲေပးခ်င္ရင္ ကိုလြမ္ေစးတို႔နဲ႔ပဲ လႊဲခဲ့ေတာ့မယ္ က်ဳပ္အမ်ိဳးသားကအေပါ့မပါးႀကီးနဲ႔မို႔လို႔ ေရ႐ွည္ထိုင္လို႔အဆင္ေျပမွာမဟုတ္ဘူး..ဪ.. ဦးမဟာသာကီတို႔ အက်ိဳးလိုလို႔ပ်ိဳးခဲ့တဲ့ ပန္းေလးကို က်ဳပ္ကယုယုယယေလးခူးလိုက္ၿပီ..”
ႏြယ္တို႔ျပန္ဖို႔လုပ္ေနစဥ္ တစ္ခ်ိန္လုံးတိတ္ေနခဲ့သည့္ မဟာသာကီ့ဆီမွ အသံထြက္လာသည္။
“လာအပ္ရင္ ထားခဲ့ရတယ္ဆိုတာ မင္းမသိဘူးလား ဒီလိႈင္းခက္ထန္..”
“က်ဳပ္က အပ္တယ္ဆိုတာ စကားလွေအာင္သုံးတယ္ဆိုတာေရာ ဦးမဟာသာကီကမသိဘူးလား..”
“ငါတို႔မ်ိဳး႐ိုးမွာ အပ္ၿပီးရင္ ထားခဲ့ရတယ္ မထားရင္ကေလးေမြးတဲ့အခါ အခက္အခဲ႐ွိႏိုင္တယ္..”
“ ႏြယ္သာကီက ခင္ဗ်ားနဲ႔ေသြးမေတာ္သားမစပ္မို႔ လိုက္နာစရာမလိုဘူး ထင္တယ္..”
“ သူ႕ကိုငါတို႔ ေစာင့္ေ႐ွာက္ေကြၽးေမြးလာတာ..”
“ အက်ိဳးလိုလို႔ ေညာင္ေရေလာင္းတာကို ေက်းဇူးေကြၽးတင္ခံခ်င္ေနေသးတယ္..”
“ငါေျပာတာနားမေထာင္ဘဲ ဒုကၡျဖစ္မွ နားမေထာင္မိတာ မွားတယ္မဆိုနဲ႔..”
ေစတနာနဲ႔သတိေပးသလို ႏြယ့္ကိုေျခာက္လန္႔လာသည္။ ႏြယ္ ေမာင့္ကို ေမာ့ၾကည့္ေတာ့ ေမာင္ကႏြယ့္ကိုအလိုမက်စြာ မ်က္ခုံးက်ံဳ႕ထားေလသည္။
“ ႏြယ္သာကီ မဟုတ္တဲ့စကားေတြနားမေယာင္ေနနဲ႔။ က်ဳပ္ရဲ႕ကေလးက ခင္ဗ်ားကိုဒုကၡေပးမွာမဟုတ္ဘူး။ ခင္ဗ်ားရဲ႕မိသားစုကသာ က်ဳပ္ရဲ႕ကေလးကို ဒုကၡေပးႏိုင္တာ “
ႏြယ္ စဥ္းစားရၾကပ္လာသည္။
ေဖေဖေျပာတာေရာ ေမာင္ေျပာတာပါ ႏွစ္ဖက္မွ်စဥ္းစားရသည္။ ေဖေဖ့ဒီလိုပုံစံကို ႏြယ္တစ္သက္နဲ႔တစ္ကိုယ္ အခုမွေတြ႕ဖူးတာမို႔ ေဖေဖ့ဘက္ကိုမဲမ်ားသြားရကာ ေမာင့္ထံပါးတိုးလွ်ိဳခြင့္ေတာင္းရသည္။
“ ေမာင့္ႏြယ္ေလ ဒီမွာ ခဏေနခ်င္တယ္ ခြင့္ျပဳပါ ေမာင္ရယ္ ေနာ္..ေနာ္ “
“ ႏြယ္သာကီ ခင္ဗ်ား..ေနဗ်ာ..က်ဳပ္ပါ ဒီမွာတစ္ပတ္ေနမယ္ ျပည့္တာနဲ႔ခ်က္ခ်င္းျပန္ရမယ္ ခင္ဗ်ား “
“ အင္း အင္း”
ခ်စ္ေတာ့လဲ အႏၲရာယ္ၾကားမွာ သာယာခ်င္တယ္ဆိုရင္ေတာင္မွ ဒိုင္းကာသဖြယ္ ကာကြယ္ၿပီးထားခ်င္ေသးတာ..။
အခ်စ္က ဤသို႔ အရာရာျဖည့္စည္းေပးျခင္းတဲ့…
_____________________
YOU ARE READING
Mg'd Nwel Thar Kii (Book version)
Romanceခေတ်ကာလ အရ Wp versionနဲ့ Book versionဆိုပြီး versionနှစ်မျိုးရှိပါတယ်။ ခပ်ကြမ်းကြမ်းကြိုက်ရင် Wp versionကိုဖတ်သင့်ပါတယ်။
CH:18
Start from the beginning
