იძულებით ქორწინება

💜21💜

მეორე დღეა სავანდყოფოში ვარ ექიმებმა იმ დღესვე არ გამომიშვეს მაინც დარჩი ერთი დღეო ასევე ვიტამინები დამინიშნეს თავს გაუფთხილდი არ ინერვიულო და არ გადაიტვირთოო
მაგრამ ერთი დიდი პრობლემა მაქ თეჰიონს უნთა დაველაპარაკო არ ვიცი რას იტყვის ან საერთოდ დამიჯერებს თუ არა რომ არ მიღალატია მაგრამ მაინც უნდა ვუთხრა იმის მიუხედავად რო თავიდან არ ვაპირებდი თქმას ჩემი ორსულობის შესახებ იმის შემდეგ რაც მან ისედაც გაიგო თან გავიგე რო ვუყვარვარ თქმა გადავწყვიტე რო მისთვის არ მიღალატია და რომ ეს ბავშვი მისია თან მარტო მართლა ვერ გავზრდი სამსახური არ მაქ ბინა არ მაქ ჩემი მშობლები არ დამეხმარებიან ამიტომ ძალიან დიდი იმედი მაქ რო თეჰიონი დამიჯერებს

ეხლა დილის 12 საათია ცოტა ხანში ლეა და მია მოვლენ და წამიყვანენ დღეს გამწერენ
კიდე ძალიან ბევრი ვიფიქრე და ფიქრებში ვიყავი ჩაძირული მიამ და ლეამ რო კარები შემოაღეს

ლეა:აბა რას შვები როგორ ხარ?

მე:რავიცი ვარ რა-ვუთხარი უხასიათოდ

მია:ხო იცი ჩვენ შენს გვერდით ვართ ყველაფერი კარგად იქნება

მე:ხო მარა თეჰიონმა რო არ დამიჯეროს რო მისთვის არ მიღალატია

მია:დაიჯერებს დაიჯერებს არ დაიჯერებს და დაბადების დღეს ვაწყევლილებ-მის ნათქვამზე გამეცინა

მე:ისე შენ და ქუქი რას შვებით?-სალაპარაკო თემა შევცვალე

მია:რავიცი ვართ რა ეს ორი დღეა არ მინახია და მომენატრა

ლეა:ხო თქვენ ორი დღე ვერ გაძლოთ ერთმანეთის გარეშე

მია:გეყოლება შენც შეყვარებული და ნახავ

ლეა:ჯერ არ ვაპირებ შეყვარებული ყოლას
ლეა:კაი ადექით ეხლა წავედით სახში-მეც ავდექი საბუთების საქმე მოვაგვარეთ და წამოვედით ლეას მანქანაში ჩავსხედით და წავესით

ლეა:შენთან თუ ჩემთან?

მე:ჩემთან-ვუთხარი ამის მერე კი ხმა არ ამოგვიღია რაც ძალიან იშვიათობაა სულ ვლაპარაკობთ ხოლმე მანქანაში მაგრამ ეხლა გამონაკლისია
სახშიც მივედით
ჩემი და თეჰიონის სახში
კარები გასაღებით გავაღა და შიგნით შევედი მარადისებური სიჩუმე იყო