ENKAZ

YARA

"Oysa o çillerin hepsine canımı veririm" Pusat bir an ayaklandı.

"Lan sen söyledin mi Umay'a beni seni" Giray da doğruldu. Gözlerini karşıya dikti.

"Yok Bilader yemedi söylemeye"

"E o hatırlamadı mı?" Giray hafif güldü.

"İlk geldiğinde sordu sizi nerden tanıyorum diye o kadar dahası olmadı. Ama Pusat bir görsen. İlk gün ki gibi bakıyor bana. Bir az heyecan bir az korku ama sevinçle" Pusat yutkundu.

"Beni de hatırlamadı ki. Ara ara yüzüme hatırlamış gibi bakıyor ama bir şey demiyor" Giray ensesini kaşıdı. Pusat devam etti.

"Beni tembih ettiğin günü hatırlıyor musun? Giderken" Giray kafasını salladı ve konuştu.

"Umay'a dikkat et ağlamasın. Ağlarsa da teselli et çikolata al. Ama sakın onu sevme demiştim. Çocuk aklı işte." Pusat güldü.

"Ah komutan ah. Ömrümü yedin bitirdin." Giray utanmış gibi kafasını eğdi. Sonra aynı hızla tekrar kafasını kaldırdı.

"O uyarım hâla geçerli ha. Yaş fark etmez." Sesi ciddi çıkmıştı. Pusat'ın Gülen yüzü düştü.

"Valla Giray bu sefer gidersen çikolata ile susmaz gibi ama korurum yine. Gözün arkada kalmaz" Pusat'ın boynuna sarıldı Giray. Pusat ise hiç tereddüt etmeden kollarını omzuna sardı.

"İyi ki varsın lan" dedi Giray sert sert sırtına vururken. Pusat'ın gözü bir an yerde ki çantaya kaydı. Kollarından sıyrıldı.

"Hayırdır lan nereye" Giray Pusat'ın baktığı yere baktı.

"He Umay da kalacağım bir kaç gün malum kolay değil yaşadıkları"

"O Zamanlar kolay mıydı sanki mal" Giray gözünü kaçırdı.

"Sus asi sus. Hayatta ki en büyük pişmanlığım o ya zaten" devam etti. "Hemen mi unuttu lan" Pusat kaşını hayır anlamında kaldırdı.

"Yok geceleri yurdun bahçesinde ki banka otururdu. Şu sizin sürekli oynadığınız banka. Her gece bir yandan sarı saçlı bebeğinin saçını tarar öteki yandan 'şimdi sevgilin gelecek güzel olman lazım' diye sayıklardı." Giray'ın kaşı çatıldı.

"Ha beni değil sırf onunla oynamak için aldığım erkek ken bebeği özlemiş yani" Pusat tip tip baktı.

"Mal ben miyim oyuncak bebeklerimi evlendiren" devam etti. "Ayrıca alma küçük kardeşimin günahını sen gelmeyince de ağlardı" deyince Giray'ın içi yandı. Pusat gözünü karşıya dikti.

"Hatta bir gün bana sordu. Sen sütlü ile Arkadaş mı olmuşsun ne. Ağlayıp durdu. O zaman da anlamıyordum şimdi de anlamıyorum."

"Sütlü kim lan" diye yükseldi Giray. Pusat kahkaha attı.

"Ben nerden bileyim amına koyayım Belki ilk aşkıdır" deyince, Giray daha da yükseldi.

"6 yaşında çocuk bu ne ilk aşkı asi delirtme beni"

"E sen de 9 yaşında çocuktun Herkül bilmiyor muyum sanki 19 yaşında da 29 yaşında da odada için için ağladığını. Hatta Kozan buraya gelmeden 1 ay önce ateşler içinde ağlayarak sayıkladığını. Olum sabaha kadar başında durdum kimse duymasın diye götüm çıktı. Lan Trabzonda ki odanın çekmecesinde Umay'a ait eşyalar vardı. " Giray durdu. Haklı söze ne denirdi ki?