បើគ្រាន់តែ ស្រលាញ់?

ភាគ២៨៖បងច្បាស់ទេ

     “ខ្ញុំមិនគួររស់នៅក្លាយទៅជាបន្ទុករបស់ម៉ាក់រហូតនោះទេ តទៅនេះខ្ញុំនិងចាត់ចែងរៀបចំជីវិតខ្លួនឯងឱ្យបានល្អប្រសើរមិនឱ្យម៉ាក់មកលំបាកដោយសារតែខ្ញុំទៀតទេ!” ថេយ៉ុង ជូតទឹកភ្នែកទាំងទឹកមុខស្រពោន រួចបែរទៅសម្លឹងមើលស៊ុមរូបថតអាពាហ៍ពិពាហ៍ដែលដាក់ព្យួរជាប់ទៅនឹងជញ្ជាំងទាំងស្នាមញញិមខ្សោះៗអស់កម្លាំងមួយឡើង។ ថ្ងៃរៀបការមួយនោះពិតជាពិសេសខ្លាំងណាស់ គ្រប់ការចងចាំទាំងអស់ធ្វើឱ្យគេមិនអាចបំភ្លេចឡើយ។

     លោកស្រី ហ្គូហ្សិន តែងតែផ្តល់ជីវិតឱ្យគេ រស់នៅយ៉ាងមានក្តីសុខ មិនថារឿងលុយកាក់ សម្ភារៈនិយម ទំនើបៗ ព្រមជាមួយនឹងអាផាកមីន៍ថ្លៃៗ ដែលគាត់តែងតែផ្តល់ឱ្យគេទៅ ពីរមួយខែទៅមួយខែវាមានចំនួនច្រើនលើសលប់ទោះបីពេលខ្លះគេមិនអាចមើលឃើញពីទុក្ខលំបាក ដែលម្តាយបានជួបប្រទះប្រចាំថ្ងៃ ប៉ុន្តែថ្ងៃនោះ ថ្ងៃដែលគាត់យំរៀបរាប់ រឿងក្នុងចិត្ត សឱ្យដឹងថាគាត់ឈឺចាប់ខ្លាំងដល់កម្រិតណានោះដែរ។

      (ស្អាតណាស់កូន!) គាត់ឆ្លើយ ហើយសើចស្រស់ ព្រមទាំងលូកដៃចូលទៅចាប់ច្បិចចុងចង្កាកូនប្រុសថ្នមៗ ធ្វើឱ្យ ថេយ៉ុង អាចមើលឃើញពីដំណក់ទឹកភ្នែករបស់ម្តាយហូរស្រក់ចុះមកយ៉ាងច្បាស់ៗ។

     (ម៉ាក់យំមែនទេ?) ថេយ៉ុង ប្រញាប់សួរគាត់ ហើយចាប់អង្រួនដើមដៃម្តាយឆ្លេឆ្លាសួរខ្លាចថាខ្លួនបានធ្វើអ្វីឱ្យគាត់ទាស់ចិត្ត។

     (ម៉ាក់យំមកពីឃើញកូនស្អាតពេកនិងណាថេយ៍!)

     (ខ្ញុំស្អាតដល់ថ្នាក់ធ្វើឱ្យម៉ាក់យំយ៉ាងនេះ?) ថេយ៉ុង សើចប្រញាប់ឱបម្តាយ ហើយក៏ចង់អរគុណដល់គាត់ដែលបានជួយបំពេញគ្រប់ចន្លោះខ្វះខាតក្នុងជីវិតឱ្យគេកន្លងមក។

     (សូមឱ្យមានក្តីសុខណាកូន!!)

     (អរគុណច្រើនណាស់ម៉ាក់!!!)

     “ខ្ញុំគួរតែធ្វើរឿងខ្លះ ដើម្បីឱ្យម៉ាក់មានមោទនភាពមកលើខ្ញុំ មិនមែនរឿងដណ្តើម កេរ្តិ៍អាករទាំងអស់នេះទេ ខ្ញុំសូមទោសម៉ាក់!” ប្រអប់ស្រឡូនលូកចូលទៅអង្អែលរូបថតស្ត្រីចំណាស់ដែលខ្លួនបានដាក់តាំងលើតុក្នុងបន្ទប់គេងព្រមជាមួយនឹងទឹកភ្នែកដែលហូរស្រោចស្រពផែនថ្ពាល់ជោកជាថ្មីម្តងទៀត។