İtalya'dan Tokyo'ya.
Kız kardeşimin beni yanına alma kararı ile bavullarımı toplayıp kenara koymuştum. Bu gün İtalya'da olan son günümdü.
İtalya'da pek güzel zamanlarım olduğu söylenemezdi. Babam ben küçükken bizi terk etmişti. Annem ise başka bir adam ile evlenmişti.
Üvey babam, kendimi bildim bileli hep alkol kullanırdı. O yüzden evimizde çoğu zaman kavga olurdu.
Aslında üvey babam, ben 6 yaşında olduğum zaman fazla uyuşturucudan ölmüştü. Annem ise bana bakamadığı için yetimhaneye bıraktı.
Sonra Luna, isimli bir kız ile tanıştım ve 1 yıl boyunca yanıma geldi. Sonra bana "üvey ablam" olduğunu söylemişti.
1 yıl daha ziyaretten sonra pek gelmedi. Çünkü ailesi ve arkadaşları oradaydı. Hatta orada bakıcı olarak çalışıyordu.
Shinichiro Sano, isimli bir erkeğin kız kardeşi ve erkek kardeşine bakıyordu. Sonradan Akashi Takeomi'nin kardeşleri Senju ve Sanzu'ya da bakmaya başlamıştı. Dediğine göre kendisi Shinichiro'ya karşı boş değildi.
Kafamı iki yana salladım ve ayağa kalktım. Umarım üvey annem ve babam bana iyi davranır. İlk defa babamı göreceğim.
Bunun heyecanı yetmiyormuş gibi annemde oradaydı. Luna'nın dediğine göre, ikisi 1,2 kere iletişime geçmişti. Hatta annem bana mektup yollamıştı.
Mektupta, Tokyo'ya gidince onu ziyaret etmem yazıyordu. Aslında yanına gitmek gibi düşüncem yoktu ama Luna fazla ısrar etmişti.
Kapımın çalması ile düşüncelerimi bir kenara koydum. Luna içeriye girdi ve gülümsedi.
Luna:
Hazır mısın?
Kafamı evet anlamında salladığım zaman, Luna gülümsedi ve yanıma gelerek bavullarımı elimden aldı.
Odadan çıktığı zaman ben de peşine takıldım ve dışarı çıktık. Buradan kurtulacağım için gerçekten mutluyum.
Vedalaşmam için kimsem yoktu. Bu yüzden ilk iş kimsenin suratına bakmadan taksiye oturmam olmuştu.
Kimse ile iletişime geçmeden buralardan gitmek.. Bu güzel olacak gibi? Belki de yeni bir hayat açmak daha iyi olur.
Luna yanıma oturdu ve kapıyı kapattı. Yol fazla sessiz geçiyordu. Luna boğazını temizledi ve konuşmaya başladı.
Luna:
Orada bir motorum var. Büyüdüğün zaman ikimiz yarışlar yapa biliriz.
"Motor sevmem"
Luna:
Ben de öyle derdim ama 1,2 kere sürünce insanın fikri değişiyor.
Bir şey demeden kafamı salladım.
Luna:
Anneni ziyarete gidecek misin?
"Bilemiyorum"
Luna:
O senin, annen.
"Değil, o bir fahişe"
Luna yavaşca ağzıma vurdu.
Luna:
Doğru konuş. Neyse, şimdilik ilk işimiz eve gitmek. Eminim annemiz seni, çok sevecek.
"Oda annem, değil"
Luna:
Boş ver... Eminim babam seni gördüğü zaman çok mutlu olacak. Seni seveceklerine eminim.
"Ben sevmeyeceğim"
Luna:
Böyle giderse arkadaşın olmayacak.
"Olmasın"
