BÖLÜM 15

492 40 6
                                    


Elimde olan zarfı açtım ve okumaya başladım. Zarfta aynen şöyle yazıyordu;

Kara ruhlardan kara mamba yarın akşam 20.00 da düzenlenecek olan toplantıya katılmanız zorunludur. Diğer toplantılardan tek farkı ise yer altının lideri kara ruhların Azraili de bu toplantıda olacaktır.

Kağıdın sağ alt köşesinde de bir Azrail damgası vardı elimde olan kağıdı tekrar zarfa koyarak yan koltuğa bıraktım. Ve arabayı çalıştırdım direkt ailemin evine doğru sürmeye başladım. Yol boyunca düşündüğüm şey gelen zarf ve vuraldı.

Vuralı o halde bırakıp gitmek hiç içime sinmemişti. Ne kadar ısrar etmiş olsamda hastaneye gitmeyi kabul etmemişti. Bu düşünceler içerisinde eve varmıştım. Yan koltuktaki zarfı çantama koyarak arabadan indim.

Kapıyı çaldım açan kişi poyrazdı. Poyrazla birlikte salona geçtik fark ettiğim şeyse Annem,Mert ve Asafın burda olmamasıydı. Babam,Araz ve Uğur koltuklarda oturuyorlardı ellerinde bana da gelen o zarf vardı.

Hepsinin bakışları üzerimdeydi hepsi bir ağızdan "Hoşgeldin" dedi bende karşılık verdikten sonra çantamda ki zarfı çıkararak havaya doğru salladım ve "bakın bende de aynısından var" dedim. Poyraz çoktan koltuğa oturmuştu bende boş olan yere oturdum. Babama bakarak "böyle rahat olduğunuza göre annemler evde yok demek ki" diye sordum. Babam "Annen arkadaşlarıyla dışarıda, Asaf işte, Mert de kütüphanede" dedi bende anladım mânâsında kafa salladım.

Uğur "bu bir ilk olacak ilk defa Azrail bizimle aynı masaya oturacak" dedi evet doğru söylüyordu Azrail bu zaman kadar söylemek istediği herşeyi ya mektupla yada adamlarıyla iletiyordu bu bir ilk olacaktı.

Uğurun söylediğine karşılık olarak "aynen ilk defa aynı masaya oturacağız" dedim. Biraz daha bu konu hakkında konuştuktan sonra kendi odama çıktım. Kısa bir duşun ardından üzerimi giyinerek balkona çıktım. Elimdeki sigarayı yakarak içemeye başladım.

Sigaram bitene kadar düşündüğüm tek şey Vural Talan dı. Sigaram bitince odama geri döndüm ve telefonumu elime alarak Vurala yazmaya başladım.

Asil: Nasıl oldun iyi misin?

Vural: İyiyim ben merak etme sen nasılsın?

Asil: Bende iyiyim ama seni merak etmeden duramıyorum aklım sende kaldı.

Vural: Aklın bende kalmasın güzelim iyiyim ben

Asil: Öyle diyorsan öyledir

Vural: Güzelim ben şimdi arabadayım eve geçince yazayım olur mu?

Asil: Olur sevgilim o zaman görüşürüz

Vural: Görüşürüz elma şekerim

Vuralla konuştuktan sonra galerime girdim. Vuralla çektiğimiz bir fotoğrafı paylaştım. Uzun zamandır fotoğraf paylaşmamıştım.

 Uzun zamandır fotoğraf paylaşmamıştım

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Ferfecir Where stories live. Discover now