"ရော့..ဒါကမင်းကိုအနည်းငယ်သက်သာစေလိမ့်မယ်.."
ဆေးလိပ်ကိုကမ်းပေးတော့မော့ကြည့်တယ်။ချောင်ကျနေတဲ့မျက်ကွင်းတွေကညိုမဲနေလေသည်။သူပေးတာကိုမယူပဲနံရံထောင့်ကိုကပ်သွားပြီးကျုံ့ကျုံ့လေးထိုင်နေတယ်။ဝမ်ရိပေါ်ကတစ်ချက်ပြုံးပြီးထိုကောင်လေးအနားသွားပြီးဆေးလိပ်ကိုပေးပြန်သည်။
"မယူဘူး..ကျွန်တော်လိုတာဒါမဟုတ်ဘူး"
ကောင်လေးကသူ့လက်တွေနဲ့နံရံကိုကုပ်ခြစ်ေနပြီးခပ်ကြောင်ကြောင်ပြောနေသည်။ကြည့်ရတာဒီကောင်လေးကြောင်တော့မယ်ထင်တယ်။မသုံးရတာဘယ်လောက်တောင်ကြာနေပြီလဲ။ရူရုံတင်မကဘူးအသားထဲပါထိုးတာထင်တယ်။ယင်းထချိန်ခံနိုင်ရည်ရှိပါ့မလား
"ဒါကမင်းလိုချင်တဲ့ဟာလောက်မကောင်းပေမဲ့မင်းခံစားနေရတာကိုတော့အနည်းကျဥ်းသက်သာအောင်လုပ်ပေးနိုင်ပါတယ်..."
သူ့စကားကိုအဖြေပြန်မပေးပဲနံရံကိုသာတဂျစ်ဂျစ်ကုပ်ခြစ်နေသည်။
"သခင်ကြီးဝမ်..လာမယ်ဆိုလဲအကြောင်းကြားရော့ပေါ့ခုတော့ဘာမှမပြင်ဆင်ထားရဘူး"
လိမ်ဖယ်လိမ်ဖယ်လမ်းလျောက်လာတဲ့အမျိုးသမီးကအနီရောင်ချောင်ဆမ်ဝတ်စုံနှင့်ခြူပန်းတွေဆင်ထားဆံထိုးကိုခေါင်းမှာပန်ဆင်ထားသည်။
"Ms. Maria. သူ့ကိုကူညီလိုက်ပါ"
"Maria လို့ပဲခေါ်ပါလားကျွန်မကဒီမှာလုပ်နေပြီဆိုတော့တရင်းတနှီးခေါ်သင့်တာပေါ့.ဟုတ်ဘူးလား"
ချွဲပစ်နေတဲ့အသံနှင့်သူ့အနားလိုတာထက်ပိုကပ်ကာညုတုတုစကားပြောသည်။
"သူ့ကိုကူညီလိုက်ပါ"
"ကောင်းပါပြီရှင်..တစ်ယောက်လောက်လာအုံး.သူ့ကိုခေါ်သွားပြီးကူညီပေးလိုက်ကြ"
Mariaစကားလဲဆုံးရောလူတစ်ယောက်ကရောက်လာပြီးကောင်လေးကိုတွဲခေါ်သွားသည်။ကြာကြာဆက်ထားရင်ဒီကောင်လေးသေသွားလိမ့်မယ်။ဝမ်ရိပေါ်ကတပါးသူကိုကူညီပါတယ်နည်းလမ်းလေးမှားနေတာပဲရှိတာ။
"သခင်ကြီးဝမ်..ပထမလားအလယ်အလတ်လား နောက်ဆုံးလား"
"ငါဒီကိုလာတာအဲ့ဒါလုပ်ဖို့မဟုတ်ဘူး...မင်းကိုမေးချင်တာရှိလို့"
YOU ARE READING
TRICK ✔
Fanfictionမျက်လှည့်ကမှော်ပညာလား.. မ်က္လွည့္ကေမွာ္ပညာလား.. coverphoto credit #nighttoy95 #Hongkong style
