~ sᴇʀᴇɴᴅɪᴘɪᴛʏ ~ [ ɢɪʏᴜsʜɪɴᴏ ]

/Acı Bu mu?\

Akşam olmuştu,soğuk rüzgar Shinobu'nun yüzüne çarparak esiyordu elindeki tek poşeti ve kalbindeki durgunluk ile evine gidiyordu.

Yarı zamanlı işi onu son zamanlarda oldukça yoruyordu. Ama bu yorgunluk diğer yaşadıkları ruhsal yorgunluk ile kıyaslanınca boş bir yorgunluktu.

Shinobu evine yavaş ve küçük adımları ile varmıştı. Shinobu'nun evi kendisi için gayet yeterli bir evdi bu yüzden evi ile ilgili pek bir sıkıntı yaşamıyordu yalnızlık dışında.

Shinobu ceketinin cebine elini soktu ve ceketinin cebinin içinde olan evinin anahtarını aldı. Anahtarı evin kapısını açmak için kullandı kapıyı açınca ise ayakkabıları çıkarmak için olan küçük yerde ayakkabılarını çıkardı ve kenara koydu. Elindeki anahtarı ise duvarda asılı olan anahtarlığa astı ve içeri geçti.

Salona baktı. Her zamanki gibi toplu ve sessizdi. akşam olduğunda Shinobu'nun evi bolca ay ışığı alırdı sabahları ise güneş ışığını bolca alırdı evinin konumu gayet iyiydi sadece biraz akşamları korkutucu havası olurdu onun dışında evinin bir sorunu yoktu.

Shinobu iç çekti. Shinobu evde kendini yalnız hissettiği her zaman konuşurdu, Her zaman.

Shinobu: Biraz yemek yiyelim Shinobuu sonra biraz film izlersin ve yatarsın. Sonuçta dün fazlasıyla derslerine çalıştın.

Shinobu mutsuz ruhunu kendince mutlu etmeye çalışıyordu. Zorla gülümsüyordu, kendini mutlu etmek için kendine süprizler yapıyordu ama hiç biri işe yaramıyordu.

Shinobu elindeki poşeti mutfağa götürdü. Yemek masasının üzerine poşeti bıraktı. Shinobu kendisi için marketten bir tane ramen almıştı yanına içecek olarakta soğuk çay almıştı.

Shinobu aldıklarını poşetten çıkardı ve hazırlamaya başladı ramen için su ısıtıcısına biraz su koydu. Ramen paketini açtı içindeki toz halinde olan baharat ve yağı ramenin üstüne döktü. Bir kaç dakika bekledikten ve su kaynadıktan sonra ise suyu rameninin üstüne yavaşça döktü ve ramenin üstünü paketin birazı ile kapadı üstüne ise baskı olması için tahta yemek yeme çubukları üstüne koydu. Ve biraz bekledi rameninin olmasını beklerken ise Shinobu kendisinin izlemesi için telefonundan bir film seçti.

Film romantik bir filmdi. Bir kızın sevdiği insanlara kavuşmak için verdiği savaşta tanıştığı birine aşık olmasını konu alıyordu. Shinobu bir kaç dakika sonra rameninin olduğunu anlayınca üstündeki tahta çubukları aldı. Telefonunu kendi cebine sokuşturdu ve Ramenini eline aldı aynı şekilde soğuk çayıda diğer eline aldı ve salona geçti.

Shinobu salondaki televizyona doğru hizalanmış oldukça rahat gözüken koltuğa oturdu. Elindekileri koltuğun yanındaki minik sehpaya bıraktı ve televizyonun kumandasına uzandı, televizyonun kumandasındaki kırmızı düğmeye basarak televizyonu açtı.

Telefonundan seçtiği romantik filmi televizyona bağladı ve sehpaya koyduğu soğuk çayını ve de ramenini aldı. Rameni karnı aç olduğu için film başladığı andan itibaren yemeğe başladı Shinobu filmi izlerken bile sahte bir şekilde gülümsüyordu kendini mutlu ettiğini sanıyordu ama bu sadece bir taklitti.

Shinobu bir saatlik filmi sonuna kadar aralıksız izlemişti ama bu filmde onu en çok etkileyen filmin sonuydu...

Filmin sonunda filmin baş karakteri olan kız sevdiği insanın yardımı ile kendi ailesine ulaşıyordu. Shinobu'nun ister istemez gözleri dolmuştu O'da kendi ailesini özlüyordu. Bir zamanlar yaşıyan Shinobu'nun ailesini hayat dediğimiz acımasızlık teker teker almıştı.

Shinobu eskiden erken doğum ile doğmuştu kendisi daha küçücük bedeni ile hayatında 1-0 geriden başlamıştı.

Shinobu doğduğu vakitlerde 7 ila 8 aylık arasındaydı nerdeyse 9 aya yaklaşmış olsa bile 7 veya 8 aylıkken doğum bebek için tehlikelidir. Körlük, gelişim geriliği, zeka geriliği, bebeğin zayıf olması gibi bir çok bebek için tehdit barındırırdı.

Shinobu küçük bedeni ile nerdeyse 1,2 ay hastanede küvezde kaldı küvezde kaldığı süre hem onun küçük bedeni için ve de ailesi için acılı bir süreçti.

Bir kaç aylık sürecin en sonunda Shinobu küvezden çıkıp hastaneden ayrılmıştı ailesi Shinobu'ya pür dikkat 7 yaşına kadar bakmıştı.

Shinobu 8 yaşına geldiği sıralarda ise babası fazla tütün maddeleri kullandığı için kansere yakalanmıştı bu yüzden Shinobu'nun annesi çoğunlukla Shinobu'nun babasına bakıyordu. Shinobu'nun ablası Kanae ise Shinobu'ya bakıyordu günler günleri böyle kovalarken Shinobu'nun babası kanserinin fazla ilerlemesi ile beraberinde vefat etti.

Shinobu babasının ölümüne oldukça ağlamış ve üzülmüştü tıpkı ablası Kanae ve annesi gibi..

Shinobu 14 yaşına geldiği sıralarda ise ablası, annesi ve Shinobu bir araba yolculuğuna çıkmıştı araba yolculuğu sırasında ise yine Shinobu'nun hayattaki şanssızlık bunu gözler önüne seriyordu.

Araba kazası şiddetliydi Shinobu'nun annesi arabada kemerini takmadığı için oldukça büyük yaralar almıştı Shinobu'nun ablası Kanae ise Shinobu'yu koruma amacıyla ona siper olmuştu ve orda Shinobu'nun en çok değer verdiği iki insanda ağır yaralardan dolayı vefat etmişti..

Bu onca olanlardan sonra Shinobu'nun hiç bir yakını olmadığı için Shinobu yetimhaneye verilmişti. Shinobu yetimhanede kalmak istemiyordu ama mecburen bir kaç yılını yetimhanede geçirmişti 16 yaşına geldiğinde ise yetimhaneden bir çeşit izinler ve bir sürü şeyden sonra ayrılmıştı.

Ve kendi ailesi ile yaşadığı eski evine gidip yaşamaya devam etmişti. Liseye girmişti. Yarı zamanlı bir işi vardı. Derslerinde neredeyse çok iyiydi, bu başarısını kıskanıp onu dışlıyan ya da kötüleyen sınıfında ise bir çok kişi vardı Shinobu onları çok umursamasada bir süre sonra bu durumlar can sıkıcı olabiliyordu fazlasıyla. Kısaca

Shinobu'nun Ailesi yok. Yakını yok. Arkadaşları yok. Çevresindeki insanlar onu dışlıyor. Onu seven kimse yok..

Ve elinde sonunda bu bir çok acı bir yerde kendini belli ediyor. İntihar.

Shinobu her gece yatağına girmeden önce,sonra yemek yerken, ödevlerini yaparken sürekli intihar etsem hayatım nasıl olurdu diye düşünüyordu. Sonuçta onun arkasından kimse üzülmezdi diye de düşündüğü vakitler oluyordu. Çünkü onu kimse umursamıyordu bu hayatta.

Film bittikten sonrada aynı düşünceler tekrar tekrar Shinobu'nun beyninde yankılanıyordu "intihar"

Shinobu en sonunda oturduğu koltuktan elindekileri bitirip kenara koyduktan sonra kalktı ve yatağına gitti Shinobu'nun yatağına pencereden süzülen ay ışığı süzmeleri çarpıyordu bu gece güzel bir geceydi.

Shinobu daha rahat şeyler giydi ve daha sonrasında yatağına uzandı her yatağına uzandığında ve uyumaya çalıştığında kendisini sorgulama hissi onu deli ediyordu ama en sonunda uykusuna dalabilmişti..
-

-

-

Selamlar belincik geri döndüü hemde sizlere yepyeni bir ship ve hikaye ile beraberinde.

Biliyorsunuz ben bir Hashimada yazarıyım ama gerçekten giyushino yazmayıda denemek istiyorum
Umarım pek çok kişi severek kitabımı okur.

Yazım hataları ve devrik cümleler için özür dilerim oy ve yorum atmayı unutmayın tatlışlarım 🌊