South Boys #3: Serial Charmer

Chapter 41

Napatingin sa akin ang bata, maging ang babaeng kausap nito. Natigilan ang babae nang makita ako, higit lalo nang mapagmasdan nito ang itsura ko.

"Vien." Nakangiting hinimas ko ang buhok ng bata. "Sorry late si Mommy. Si Daddy mo kasi, ayaw pa akong paalisin kanina. Ipinagluto ko na nga, gusto pa subuan ko siya. Alam mo naman iyon, ang lambing."

Hinila ko na si Vien paalis bago pa ito may masabi. Pagsakay ng tricycle ay nagtatanong ang kumikislap na mga mata ng bata sa akin.

Napalabi ako. "Secret lang natin iyong sinabi ko."

Nag-thumbs up siya sa akin. "NP!"

Napabuntong hininga ako. Ngayon na nga lang ako dumating, ang unang itinuro ko pa sa anak ko ay pagsisinungaling.

Pagkauwi ay pinalitan ko na agad ng damit si Vien. Sabay kaming kumain ng tanghalian. Si Mama Anya ang nag-asikaso ng kusina ngayon. Napansin ng ginang na parang hindi maganda ang mood ko.

Nasa kuwarto ako ni Vien nang sumunod ang bata. "Mommy, baket ka malungkot?!"

Umiling ako. "Wala. Sorry, anak." Niyakap ko siya at hinalikan sa matambok at makinis niyang pisngi. "I love you, baby ko."

Ang anak ko lang ang dahilan kaya nandito ako. Iyon ang dapat kong idikdik sa kukote ko.

"Mommy, andami mo pasalubong sa akin. Kina Wowa rin, Yoya Roda, at Yoyo Kiel!" Humarap sa akin si Vien. "Baket ke Daddy ku, wala pow?"

"M-meron din naman," mahinang sabi ko at napayuko. "Hindi ko pa lang naibibigay sa kanya..."

Isaiah's polos and shirts were in Vien's closet. Hindi pa ako nakakakuha ng tyempo na ibigay iyon sa kanya. Kahit noon kapag nagpapadala ako ay meron din para kay Isaiah. Kahit alam ko na hindi niya ginagamit, o maski tinitingnan ang mga padala ko, nagpapadala pa rin ako.

"Mommy, gustu mu pow lagay na naten sa damitan ni Daddy 'yon pasalubong mu?!"

Hindi pa ako nakakasagot ay nanakbo na si Vien papunta sa closet. Nangalkal siya roon ng mga naka-plastic. Tiningnan niya ako para tanungin kung iyon ba ang para sa daddy niya, nang tumango ako ay pinagkukuha niya na ang mga plastic.

Napasunod na lang ako sa kanya nang pumunta siya sa kabilang kuwarto. Hindi ako pumigil sa bata, siguro dahil naku-curious din ako kung ano na ba ang itsura ng kuwarto ngayon ni Isaiah—ang kuwarto na minsang naging kuwarto ko rin sa bahay na ito.

May ilang nagbago sa kuwarto ni Isaiah. Lumiit nang kaunti dahil nasakop ang espasyo para sa kuwarto ni Vien. Gayunpaman, mas maaliwalas ngayon ang kuwarto ni Isaiah. Bago na ang pintura, bago na rin ang kisame at tiles. May aircon na rin, computer table at gaming chair.

Wala na ang malaking estante dati. Ang napalit ay glass shelves. Naroon sa loob ang koleksyon niya ng CDs at songbooks. Ang kama niya ay double bed pa rin pero iba na ang frame. Pinalitan na pero bakal pa rin.