My Love/HYUNLİX

4

Artık en mutlu olabileceğim yerdeydim onlari gram ozlemiyordum görmek dahi istemiyorum.

Hyunjin:şuan boş bir oda yok bu gün benimle uyuyabilirsin.
Hyunjin:yani istersen

Felix:olur,tamam
Hyunjin:yarın bir odayı boşaltır yatak falan koyarız

Felix:hep,beraber uyusak olur mu?
Hyunjin:sen nasıl istersen

hyunjin'in bunu anlayışla karşılaması gayet normaldi cunku benden hoşlanıyordu bende ondan

Hyunjin:Orada bana sevgilim dedin...

Felix:ne?

Hyunjin:bana sevgilim dedin.

Felix:öyle olduğumuzu sandım özür dilerim...

o sırada başımı yere eğmiş ağlamamak için zor duruyordum...Ne yani sevgili değil miydik?

Hyunjin:Sevgili miyiz?

Felix:Değil miyiz

Hyunjin:Bilmem öyle miyiz 

çenemden tutup başımı kaldırdığında farketmiş olsa gerek gözümün dolduğunu farketmişti

Hyunjin bana sımsıkı sarılıp 

'seni kırmak istemedim özür dilerim'

bana sarıldığı anda sol gözümden bir yaş aktı hayatım boyuna bana kimse sarılmamıştı arkadaşlarım bile...

hyunjin'in yanında minicik kalıyordum o kadar uzundu ki...

Felix:Bana hayatım boyunca kimse sarılmadı...

Hyunjin:ama ben sarıldım ben varım herşey geçti bir daha  adamın yüzünü görmeyeceksin  

Felix:Biliyorum ama hâla tedirginim

hyunjin birşey demeden beni bir kez daha öptü.

saat 00.18 di ve ben baya yorulmuştum

Felix:Yatalım mı?

Hyunjin:olur sen geç ben geliyorum 

Felix:tam olarak nasıl oldu hatırlamıyorum ama kafamı yastığa koyduğum anda uyumuşum en son hatırladığım Hyunjin'in bana belimden sarılması olmuştu 

AKTİFLİK İÇİN OKİYİN BARİ 😫😭