(ch-6)

454 24 4
                                    

"မ...ငို...ပါဘူး အင့္"

သူအေနနဲ့ဟန္ေဆာင္ျခင္းအတတ္ပညာကို ့မတတ္ပါ
မဟန္ေဆာင္တတ္ဘူး
ထို ့သူသည္မိမိအနားသို ့တိုးကပ္လာကာပုခံုးကို ့ခပ္ဖြဖြ
ဆြဲရမ္းလာသည္

"မင္းမလိမ္တတ္ပဲနဲ ့ မလိမ္ပါနဲ ့လား
ငိုေနတာ ဘာျဖစ္လို ့လည္း ေျပာ"

"အီးဟီး"အူးဝါး"အင့္"

ေဝယံမင္းမာန္တစ္ေယာတ္ကံထူးငယ္အားေျကာင္ျကည္ေနသည္။ မိမိကေတာ့သက္သာေစဖို ့ေျပာလိုတ္
ေသာ္ျငားသူကေတာ့မိမိေျပာလိုတ္မွပဲပိုျပိးငိုေတာ့သည္
ငိုေနေသာ္သူအားျကည္ရင္းမိမိစိတ္ထဲဘဝင္မက်ပါ
အမ်တ္ရည္ေတြကိုမျကဳိတ္ဘူး အေကာင္ေလးထံမွာ
ငိုသံေတြကိုမျကားခ်င္ပါ

ထို ့ေျကာင့္

"အင့္ ဘာလုပ္"

စကားမဆံုးခင္မွာတင္မိမိအားသူရင္ခြင္ထဲထည္လာသူ
ေျကာင့္ကံထူးငယ္ခဗ်ာမ်တ္လံုးေလးမ်ားဝိုင္းစတ္သြား
သည္ ေႏြးေထြးသည္ရင္အုပ္ျကီးျကီးမ်ားထံသူဦးေခါင္း
ငယ္ေလးသည္ခိုနားျပိ ခ်စ္ရေသာ္အမ်ဳိးသားထံမွာရတဲ့
ေခ်ြးနံသင္းသင္းနဲ ့ေပါင္ဒါမွုန့္အနံေလးသည္မိမိထံကပ္
တြယ္လာျကသည္။

ေႏြးေထြးသည္။
ရုန္းမထြတ္ခ်င္ေလာတ္ေအာင္ေႏြးေထြးသည္။

ခုန္ေနေသာ္နွလံုးသည္ထိန္းမရသိမ္းမရခုန္လာသည္
မိမိကို ့လည္းခ်တ္ျခင္းအငိုတိတ္သြားေအာင္လုပ္နိုင္
ေသာ္လူျဖစ္သည္

ေဝယံမင္းမာန္တစ္ေယာတ္လည္းအသက္ေတာင္ရွိေသးလားမသိဘူး ေတာင့္ေတာင့္ျကီးရပ္ေနျပိးကံထူးငယ္
အားရင္ခြင္ထဲထည့္ထားသည္

နွစ္ဦးနွစ္ဖတ္အသိစိတ္ေတြဝင္လာျကေတာ့မွာ

"အာ sorry ကိုယ့္ေတာင္းပန္ပါတယ္ေနာ္"

"ဟုတ္ ရပါတယ္"

ေဝယံမင္းမာန္ကေတာ့နားရြတ္မ်ားနီကာဂုတ္ကို ့အေျကာင္းမဲ့ပြတ္သပ္ေနသည္ ကံထူးငယ္ကေတာ့ပါးေလးမ်ားနွင့္အတူနားရြတ္ကေလး
နွစ္ဖတ္မွာလည္းပန္းေရာင္ေျပးေနသည္

"အဟမ္"

မိမိထံမွာေခ်ာင္းဟန္သံေျကာင့္လွည္ျကည္လာေသာ္
ေကာင္ကေလး

အတန်းခေါင်းဆောင်ကငါလင်[Completed]Where stories live. Discover now