ATEŞPARE (+18)

64.Bölüm: KIRIK YOK OLUŞLAR

Dönmedim, dönemedim.

Onları görmek istemiyordum, beni görsünler hiç istemiyordum. Gözlerimi yumdum.

"Bu yaptığını," diye başlamıştım ki Ateş işaret parmağını dudaklarıma bastırdı.

"Konuşma, konuştukça sikiyorsun kalbimi." Sustum ama beni susturan Ateş'in sıcak ve biçimli parmakları değildi.

Arkamda bana seslenen Bahar'dı. "Aşkın," dedi sadece ama ben o seste onun hissettiği her şeyi hissettim.

Gözlerimi hala açmıyordum, açamıyordum. Onları göremezdim, onlar da beni göremezdi. Bu halimi görmemeleri gerekiyordu.

"Ne sanıyorsun sen kendini? Yüzü kanlı bir canavar mı? Bunu neden yapıyorsun kendine?" dedi Ateş, sesi acı çeker gibi çıkıyordu. Belki de gibisi fazlaydı. O fazlalıkların altında ikimiz de ezilmiştik.

"Aşkın, bize neden bakmıyorsun?" dedi Tarık titreyen sesiyle.

Bana biraz daha yakınlaştıklarını hissediyordum. Kaçmak, yok olmak istiyordum.

Başım Ateş'in göğsüne çok yakındı, başımı onun göğsüne gömüp yok olmak istiyordum. Beni görmesinler istiyordum.

Ateş birden elini saçlarıma attı, beni kendine çekip sarılacaktı ama buna müsaade etmedim. Ondan uzaklaştım ve gözlerimi açarak son kalan gücümle onlara döndüm.

Onlar buradaydı, sağlıklı ve bir aradalardı. Tam da istediğim gibilerdi işte, daha fazla karşılarında durmak istemiyordum.

"Kaçacak mısın Aşkın? Tam öyle bakıyorsun da?" dedi Naz da bir adım öne çıkarak.

Konuşmak için dudaklarımı araladım ama konuşamadım. Onların yüzüne baktıkça uzun zamandır tutmaya çalıştığım gücün bedenimden yavaşça çekildiğini hissediyordum.

Tenim kor alevlerdeymiş gibi yanarken ben bu duygunun ne olduğunu çok iyi bilmiyordum belki de ilk defa bu kadar şiddetli yaşıyordum; utanıyordum.

Bahar bana birkaç büyük adım attı, ben sarılacak sandım ama sarılmadı. Gözleri öfkeyle parlarken elleri göğsüme gitti.

"Bunu bana nasıl yaptın? Nasıl kıydın bana? Ben sana ne yapmıştım ki bana bunu reva gördün sen. Sen ablanı kaybettin diye beni de ablasız bıraktın!" Bahar'ın gözleri dolu doluydu ama o kadar öfkeliydi ki konuşurken ağlamıyordu.

Beni itti, o kadar güçsüzleştim ki yine geriledim.

"Bizi mahvettin." dedi Deniz de.

Tarık ve Naz sessiz kaldılar, sadece izliyorlardı. Zorlukla yutkundum.

"Burada olmamanız gerekiyordu." dedim sadece ama sözlerim Bahar'ı biraz daha çıldırttı.

Beni bir kez daha itmeye çalıştı, bu sefer beni itmesine izin vermedim.

"Beni terk ettin! Beni yalnız bıraktın. Bana nasıl kıydın?" Gözünden bir damla yaş düşerken artık yüzüne bakamıyordum. Buradan gitmek istiyordum, dayanamıyordum.

Bahar göğsüme bir kez daha vurdu ama artık güçsüzleşmişti. "Kaptan da gitti, sen de gittin. Kimsesiz bıraktınız beni." Pusat'ın gözleri dolu doluydu ama Bahar'ı sakinleştirmek için hiçbir şey yapamıyordu. Demek ayrılmışlardı.

"Evet sizi bıraktım, sizin hakkınızda hiçbir şey duymak istemedim." Çünkü duysaydım dayanamazdım, her şeyi hiçe sayar onlara giderdim.