Korkmuyordum, ne karanlıktan, ne gürleyen gök gürültüsünden, ne de bana zarar verebilecek bir insandan.
Çünkü ben karanlıktım, ben gürleyen göktüm, ben zarar görmezdim, ben zarar verirdim.
Ben bir katildim. Bu bir sıfat değildi, bu benim mesleğimdi...
Bol bol yorum yapmayı ve beğenmeyi unutmayın ateş parçalarım!
Notre Dame de Paris - Tu vas me détruire ( Sözlerin geçtiği yerde dinlemenizi şiddetle tavsiye ederim.)
Swim - Chase Atlantic
Feel It - Michele Morrone
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
27.Bölüm: ŞEHVETİN TEHDİTKAR CAZİBESİ
Onda bana benzer şeyler vardı, sarı gölgelerinin ardında küçük ateş parçaları vardı. Onda bana benzemeyen çok şey vardı, karanlık zekasının gölgelerinde ateş parçalarından ziyade kıvılcım parçaları vardı. Biz aynıydık, biz farklıydık, biz sözde düşman sözde sevgiliydik. Biz birçok şeydik ama masum değildik.
Dudaklarımı öpen adam, Ateş Alanguva. Adı gibi yakıcı teni, sarılığını güneşten çalmış gözleri tehlikenin ta kendisiydi. V katil olabilirdi ancak Ateş Alanguva katil olmaktan daha ötesiydi.
Ayrıldı yavaşça dudaklarımdan, dolgun dudakları arasından derin bir nefes aldı sarıları gözlerimde dikkatle gezinirken. Parmakları parmaklarıma gitti ve sıkıca sardı.
"Buraya bayılacaksın." Kendinden emin bir şekilde, yan bir bakış atarken keyfi oldukça yerindeydi. Elimi elinden çekmedim, hevesli dokunuşlarına izin verdim ancak oturmayan taşlar vardı.
Derin bir nefes aldım, bu tehlikeli adamın sahtekar bakışlarına kanmayacaktım.
"Adanın her tarafını gezmek istiyorum." Dedim aynı hevesle.
"Önce evini gezmek istersin diye düşündüm." Kumların kıyısında plajı olan, aynı zamanda yan tarafı okyanusa sıfır olan cam evin önünde durduğumuzda gerçekten kendisinin ki gibi bir ev yaptığını fark ettim.
"Alanguva, sende ne kirli çıkısın." Elini bırakarak adımlarımı hızlandırdım. "Seninle daha çok iş yapmak istedim şimdiden, bir dahaki cinayetimde ne verirsin bana? Uçak istiyorum bak bir dahakine. Üstünde de V yazsın kocaman." Para bok gibiydi adamda sonuçta.
Göz kırparak bol, spor gömleğini kollarını kıvırdı. Biraz ilerimizde ATV'lere yürüdük, benim heyecanımın aksine o oldukça acelesiz hareket ediyordu. ATV'lere binerek küçük bir tur yaptık. Ada uzaktan göründüğünden çok daha büyüktü. Çalışanların kalacağı evler biraz uzaktaydı ancak şuan kimse de yoktu adada. Ateş Alanguva gerçekten de benimle sevişebilmek için tüm adayı boşaltmıştı.
Kocaman açık spor alanı, golf sahası ve daha birçok hobi köşesi vardı. "Bu adayı benim içim mi aldın yoksa var mıydı?" Dedim yeni evimin önünde ATV'den inerken.
