SPREADING THE LIES (Arcajedo series #1)

Chapter 24

Hinawakan niya ang ulo niya. Nakaramdam kaagad ako ng guilty pero hindi ko ipinakita iyon, I try to hide it with my angry expression.

"You smacked me, and then even cursed at me." He dramatically said like he was about to be fainted.

Umirap ako sa ka-OAhan niya.

"Where are you going?" Mabilis niyang tanong ng maglakad ako papuntang kama at humiga roon.

"You should've tell me that you're going to lay down on this bed, klein!" He sound dissapointed.

I raised my eyebrows. "Does it matter? You're watching me...."

"Still! You didn't tell me!" He stumped his foot like an idiot.

We got a little funny arguement before I really feel sleepy. Humiga siya sa tabi ko at hinihimas-himas ang likod ko para makatulog. Before I closed my eyes, I felt his warm lips on my forehead.

Nagising ako, wala na siya sa tabi ko. Daling dali akong bumangon at inayos ang sarili bago lumabas sa kwarto. Medyo nalito pa ako kung saang area ako pupunta, buti nalang natandaan ko pa.

"Ma'am klein!" Hinawakan ni Sisa ang kamay ko ng makita ako. "M-mag ingat po kayo pag-baba---"

"Sisa naman! Hindi ako bata....." Reklamo ko.

"M-maam, k-kasi buntis ka. Baka madulas ka." 

Bumuntong hininga ako saka tumango at hinayaan siyang alalayan ng makalakad hagdan. Pinaupo niya ako sa malaking sofa pagkarapos.

"Nasaan ba si kajik?" Hindi natago ang iritasyon sa boses ko.

Napakamot siya sa batok. "Pasensiya Napo, Hindi ko alam kung saan si Sir. Pero kanina, nong natulog ka ay pumunta po rito si Architect Miller para bisitahin siya."

Kumunot ang noo ko. "Kilala mo si Allyson?"

She quickly nod. "O-opo! Nakapunta na siya rita, k-kilala din siya ni Manang milet."

Ramdam ko ang pag-lunok niya sa sarili niyang laway ng titigan ko siya. I know my stare was uncomfortable, and I feel her. So I immediately look away and think something. Ano na namang kailangan ng babaeng iyon sa kanya?

Agad kong binatukan ang sarili dahilan kung bakit napasigaw si Sisa. What am I thinking? Wala ba akong tiwala kay kajik? Sa kanya Meron... Sa babaeng iyon, wala..

"Ma'am naman e!" Hinawakan kaagad ni Sisa ang kamay ko.

Tatayo sana ako nang makita si Deborah na may hawak na telepono at tinatawag ang pangalan ko.

"Ma'am!" Paglapit niya sa akin ay idineretso niyang binigay ang telepono sa akin.

Kunot noo kong tinignan ang telepono bago dahan dahang inilapit ito sa tenga ko.

"Kuya kajik! How dare you freeze my money from my back account! Wala kang karapatan para gawin iyon. I'm eighteen years old and I can handle myself from this bullshit life!"

My eyes widened after hearing a girl's voice. Her English was slang...

"Hindi ka ba mag-sspeak?! I will tell mom and dad about this! Same lang kayo ni Kuya Kael! You're no longer different from him!" Her voice is getting weak and it start sobbing. "Napahiya tuloy ako Kuya kajik! Akala tuloy ng mga friends ko, wala akong money! Bakit?! Because I buy the painting from Paris?! Kuya, it only cost millions!"

"Uh..."

Tumahimik ang linya pagkasabi ko non. Tinignan ko ang dalawa at nakatitig sila sa akin.

"Who's this?" 

I inhaled and exhaled before I open my mouth.

"Hello miss, I'm Klein-----" she cut me off

"So you must be my kuya's wife or girlfriend rumored for some reason?"

Ibubuka ko sana ang bibig ko para sagutin ang kanyang tanong ng magsalita na naman siya muli.

"Well! Tell Kuya that he has to unfreeze my bank account!" It must be me or something but I felt joy in her tone.

"Nice to meet you, Ate klein, my sister in-law. I'm Krisha Kaye Arcajedo." Suddenly, her voice became formal for no reason after introducing herself.

The bastard didn't tell me that he has a sister?

"N-nice to meet you too, Krisha..."

Hinawakan ni Sisa ang balikat ko.

"I have to go, I'll promise you ate, I'll introduce myself formally in person."

Magsasalita sana ako pero hinang-up na niya ang call. Yes she did. Ramdam ko ang pag-mamadali sa kanyang boses. Malalaman mo talagang dalaga pa dahil sa boses nito, medyo maarte din.

"Ma'am! Anong sinabi ni Ma'am Krisha?!" Si Deborah.

"Maldita po ang kapatid ni sir, hindi po ako nasisigurong wala iyong sinabing masamang salita sa inyo!" Nafrufrustrate na sambit ni Sisa.

I gave the telephone to Deborah and smiled at her.

"No need to worry, she just said something important..."

Sabay silang tumango kahit parang hindi nila naintindihan ang sinabi ko.

Kumuha ng tubig sa kusina si Deborah, saka ipinainom sa akin, pagbalik niya.

Kinagat ko ang ibaba kong labi. "Pwede niyo bang idescribe sa akin, ang babaeng kapatid ni kajik?"

Sisa's eyes grew wider. "Ah, dito po talaga sa mansyon ni sir kajik nakatira ang batang iyon ma'am klein. Naka-spoiled at laging bumibili ng mga mamahaling damit. Atsaka sa isang private school talaga 'yon nag-aaral pero dahil gusto ni sir kajik at sir kael na mag-tiis ang kanilang bunsong kapatid ay ipinadala nila ito sa batangas..."

Nakinig lamang ako kahit kweninto na niya instead of describing Kajik's sister.

Hinampas ni Deborah si Sisa. "Describe ba 'yan?! Tanga-tanga mo!"