YANLIŞ KOMUTAN | Texting (Ara verildi)

32

𓆙

Kimse ağzını açmadan bir süre sessizlik içinde birbirine baktı.Hepimiz Leo'ya bakarken,o kaşlarını çatarak bana bakıyordu.Bir şeylerin normal olmadığını anlamış olmalıydı.

"Ne oluyor?"dedi anlamayarak.Elinde de hâlâ telefonunu tutuyordu.Ona alayla bakıp,sahte bir gülüş attım."Ne o?Yoksa Natasha ile mi konuşuyorsun?"

Kaşlarını dahada çatıp,bana anlamayarak baktı."Ne?O kim?"

Damien sinirlerimi daha fazla bozmak amacıyla konuştu."Komutanım,gece evine gittiğimiz kadın."

O an bedenim taş kesildi.Gözlerim kendiliğinden irileştiğinde sadece Leo'ya bakakalmıştım.Demek benimle konuştuğunda sesini duyduğum kadın oydu.

Leo hatırlamış olmalıki Damien'a sertçe baktığında haklı olduğunu anlamıştım."Noluyor lan?"dedi kenarda duran Timothy anlamayarak.
Diğerleride ondan farksız değildi.

"Bir şey olduğu yok."dedim sakin tutmaya çalıştığım sesimle.Kenardaki koltuğa attığım çantamı sırtıma geçirip,hızlı adamlarla ilerledim."Size iyi eğlenceler."dedim sesimde gizleyemediğim sertlik ile.

Ancak tam Leo'nun yanından geçerken durmak zorunda kalmıştım.Çünkü Leo sol eliyle çantamın sapından tutmuş,ilerlememe engel olmuştu."Nereye öyle hızla sarışın?"

O beni çekiştirdiğinden bir adımım havada kalmıştıki bu komik bir görüntü sergiliyordu.Ama ben şu an buna gülecek durumda değildim.Yüzüne bakmadan konuştum."Sen Natasha ile rahatça konuşabil diye ayrılıyorum."

"Neden tanımadığım bir kadınla konuşayım?"dedi şaşkın şaşkın.Beni kendine doğru çekti.Şimdi yan yana duruyorduk.

"Sen tanımadığın insanların evine mi gidersin?"dedim bir sinirle.Konuştukça batıyordu çünkü.

Yüzümü ellerinin arasına alıp güven verici bir gülümseme verdi."Hepsini anlatacağım ama önce sakin ol."

O sırada put gibi hareketsiz kalan ekipten İngilizce kelimeler duydum."Siktir,komutan birisine hesap mı veriyor,yoksa ben mi kör oldum lan?"

"Hayır,ama bence hepimiz serap görüyoruz."

Ve bir başkası cevap verdi."Hiç serap çölde olur kısmına girmeyeceğim.Çünkü bunun bir başka açıklaması olamaz."

Tek konuşmayan kişi Damien'dı.Ama ben şu an hiçbirini umursayacak durumda değildim.Ama benim sessizliğimin aksine Leo onlara dönüp konuştu."Sesinizi kesin ve bizi yalnız bırakın."Benimle konuştuğunun aksine sesi sert çıkmıştı.

Bende onlara baktığımda hepsinin odak noktası olduğumun farkına vardım.Hepsi ağzı beş karış açılmış ifadeyle bana bakıyordu."Sikeyim!Yoksa bizim ciddili bir yengemiz mi var?"

Bu soruyla herkes Damien'a baktı.Büyük ihtimalle ortamda Leo'nun varlığı olduğundan dolayı,yüzünde sahte bir gülümsemeyle başını sallayarak onayladı.

Ve yıldırım hızıyla tekrar bana döndüler.Ama hepsinden daha farklı olan Timothy yüzü küle dönmüş bir ifadeyle bana bakıyordu.