Bugün 3 Mart Perşembe günü. Ben Leyla. Bu kitapta her günümü size anlatıcam. Sabah buz gibi hava da uyanıp sıcak yatağımdan kalkıp kardeşim Berk'i uyandırmak için onun odasına gittim. Yerden ayaklarıma doğru gelen soğuk sayesinde uykum az da olsa açılmıştı. Berk'in yanına gittiğimde uyandırmaya çalışsam da uyanmayınca zorla çekiştirip kaldırmak zorunda kaldım. Kalktığında her hafta içi olduğu gibi okula gideceği için memnun olmayan, uykulu bir ifadeyle boş boş etrafa bakınıyordu. Berk' i kaldırdıktan sonra okul formamı giymek için odamı giydim ve üstümü değiştirdim. Çıkardığım pijamaları kenara katlayıp koyduktan sonra aşağı inip arabaya binmek için ayakkabılarımızı giydik. Annem (Azra) her sabah bizi okula bırakır ve alırdı. Okula giderken annem ilk beni bırakırdı sonra Berk' i. Berk beşinci sınıfa ben ise dokuzuncu sınıfa, farklı okullara gidiyoruz. Okul çok sıkıcı olsa da Zeynep ( okuldaki en yakın arkadaşım) olduğu için kendimi yalnız hissetmiyordum. Okulda Arda ( diğer yakın arkadaşım) ile eskisi kadar konuşmuyoruz. Aslında okulda önemli bir olay olmadığı için okulu geçiyorum. Saat 16.00 olduğunda annem beni okuldan almaya geldi. Beni aldıktan sonra Berk' i aldık ve eve geçtik. İlk montumu astım ve yukarı odama çıkıp üstümü değiştirdim. Yemeğimi yedikten sonra telefonu elime aldım. Bu kısımdan önce size Aleyna ve Naz' ın kim olduğunu açıklamam gerek. Naz ve Aleyna en yakın arkadaşlarım ortaokuldan beri fakat liseye geçtiğimiz için okullarımız ayrıldı. Ama konuşmaya devam ediyoruz. Naz'ın annesinin hamile olduğunu biliyordum fakat telefonda Naz'dan mesaj geldiğini, Aleyna ve benden kardeşinin cinsiyeti için tahmin de bulunmamızı istedi. Benim içimden kız geçtiği için kız olucağını söyledim. Aleyna'nın ise erkek. Sonra da Naz kardeşinin cinsiyetinin kız olduğunu açıkladı. Çok mutlu olmuştum. Bu mutluluğum babam işten gelene kadar sürdü tabi. Bu güzel haberi Naz'dan aldıktan sonra odama ders çalışmak için geçtim. Edebiyattan bugün derse işlediklerimize çalışıp soru çözmeye başladım ve o sırada babam eve geldi. Evimizin salonu odamın bir alt katında olduğu için çok ses gelmiyordu ama bir süre sonra annemle babamın tartıştığını duydum. Ve genelde hep böyleler. Ne kadar üzüldüğümü bilseler de... Ders çalışma hevesim kaçınca dişlerimi fırçalayıp yatağıma uzandım biraz ağlayıp uyuya kaldım. Ağlayınca rahatladığımdan böyle durumlarda odamda tek ağlıyorum. Bu günüm de böyle bitiyor. Aslında size anlatmak istediğim çok şey var ama bugünlük böyle.
