29. bölüm

8.8K 419 35
                                    

OY VE YORUM YAPIN LÜTFEN

○○○○○○○○○○○○○○○

"Meriç ben sözlüm.."

Şaka olm

" Boşver güzelim." Dedj yabancı olan bir ses.

_____________________

Gözlerimi açtığımda herseyin rüya olduğunu düşündüm. Koluma baktiğimda merhem sürülduğünü diğerine baktigimda ise sargı bezi olduğunu gördüm. Açıkçası her yerim ağrıyordu.

Yaklaşık 25 30 dakika sonra sesler gelmeye başladı. Ne olduğunu bilmediğim için yataktan kalktım ve odada kendimi savunmak bid şeyler bulmak için gözlerimi gezdirdim.

Kapı açıldı ve bayilmdaan önce gördüğüm adamı gördüm. İçim biraz rahatlamıştı ama yine de tanımıyorum.

"İyi misin?" Sert sesini yumuşatmaya çalıştığı belliydi. Ama yapamamıştı.

Kafamı salladım. "Hala soruma cevap vermedin?" Dedim kucagindayken sorduğum soruyu hatırlatarak.

"Bunu şuan konuşmak istediğime emin değilim." Dedi sert bir ses ile

"Ama.." Dedim fakat sözümü kesti.

"Önce biraz yemek ye saatlerdir yemek yemediğin için bayılmışsın." Dedi ve içeriye sert sesiyle seslenip yemek istedi.

15 dakika sonra genç bir kız yemek getirdi ve hemen çıktı. Herkese sert olan bu adam bana karşı yumuşaktı...

"Hadi soğutma." Dedi yumuşak çıkarmayi başardığı sesiyle.

"Tanımadığım birinin evinde yemek yiyeceğimi düşünmüyorsun değil mi?" Dedim sert bir sesle.

"Afferin benim kızıma." Dddi mırıldanarak kulaklarım fazla iyi bugün.

"Şunu bilsen yeter ailen beni çok yakından tanır."  Emin olamazdim ama açtım. En fazla ne olabilir?

Cebinden telefon çıkardı ve uzattı. Bu benim telefonumdu. Onda mıydı?

"Al bakalım ufaklık." Dedi

Elime aldığımda internetimi açtım ve telefonuma mesajların yağdığını gördüm. Özellikle rabiadan fazlasıyla mesaj vardı.

Önce rabiaya özet geçerek olanları anlattim ama iyi olduğumu belli ettim. O cevap vermeden hemen çıktım.

Sonra Akaya şuan iyi olduğumu yazdım hiç bir şey anlatmayi düşünmüyorum. Geriye yazsa da bakmadım.

Umut arıyordu. Hemen açtım nerede olduğumu unutmuş gibi.

"GECE NERDESIN."

"Sakinleş Umut iyiyim ben anlaticam sakın ol." Anlatmam için ısrar etsede yok dedik bizim evde beklediginj söyledi.

Sonra ki mesajlar ailedekilerden di. Onlara Akay ileteceğim için es geçtim. Bugün benim doğum günümdü.

"Yemeğini ye sonra şans bir sürprizim var Gece."

Merak etmiştim ama belli etmeden yemeğimi yedim.

Bana bir pasta getirdi. Gözlerim dolmuştu..

"İyiki doğdun bebeğim.. " sorgulamayacaktım en son sorgulsdigimda sözlü çıktım abi?

Pasta yedikten sonra bana bakmaya başladı saat 15.34 dü.

"Seni evine götürelim ufaklık." Dedi istemeye istemeye.

Başımı salladım. Belki saçma gelicdk ama benim doğum günümü kutladığı için onu sevmiştim. Değer görmek güzelmiş.

Eve geldiğimizde benimle beraber içeri gireceğini söyledi. Önce mantıksız olsa da ailemi tanıdığı için başımı yavaşça salladım.

Kapıyı çaldiğimizda yeni gelen tonton teyze açmıştı. Bize sert tutmaya çalıştığı yüz hatlarıyla baktı.

"Buyrun?"

"Ben Arel Gece Akşın." Dediğimde hemen güler yüzüne döndü ve bizi içeri buyur etti.

İçeri doğru adımlarken sanki zaman durmuştu. Çok yavaşti herşey.

Girme! Bir adım daha attım GİRME! GİRME GECE SAKIN! Ne? Makber başımı agritiyorsun bağırma.

GİRME SAKIN LÜTFEN GIRME UZÜLÜCEZ! Ne olduğunu anlamasam da adımlarım durdu ve başım döndü.

"Arel! İyi misin?" Dedi o adam. Hala adını bilmiyordum.

"Adin ne.." dedik son çare

"Adım ne alaka bilmiyorum ama Barın ben." Barın mi? Bak o çocuk senin için çok önemli içime doğdu. İçeride olacaklardan bizi bir tek o korur.

Ne olucak anlamıyorum.. Başımın dönmesi geçti. Tam anlamıyla toparlandigimda ona döndüm.

"Teşekkür ederim iyiyim merak etme." Diyip önden yürümeye başladım.

"Peki.." koskocaman adam peşimde pervane. NSJFJFNEK salağım.

İçeriye girdiğimizde Meriç koşarak bana doğru geldi bir adım geriledim.

Ne? Barın arkamda değildi. Kapının orada bekliyordu.

"Sevgilim merak ettim seni sabah erkenden gitmişsin?" Dedi benim sahte olduğunu bildiğim ama başkasına masum gelicek ses ile.

"Ne diyorsun?" Dedim anlamayarak.

"Sevgilim dün yanıma geldin beraberdik hatta .... bazı şeyler oldu babanlar burada anlattirma. Ondan sonra sabah bir baktım yoktun." Ne saçmaliyordu bu.

"Arel mi? Hiç sanmıyorum." Dedi Alaz. OHA

"Öyle olduğunu biliyorsunuz.." Dedi kırgınlıkla.

"Onun yanına gideceğini haber verebilirdin Aralın doğum günü mahvoldu." Dedi Alparslan bey.

"Siz şaka mısınız? Ya yüzümdeki morlukları da mı görmüyorsunuz? Yeter ya yeter. Ben k adamla değildim. Kaçırıldım hemde sizin yüzünüzden sizin kızınız olduğum için. Şiddet gördüm. Belki de kurtarmasaydi başıma farklı şeyler gelecekti." Dedim.

Hepsinin yüzü değişti. Şaka mı bunlar ya. Yeter artık ben yoruldum. Bunlar ne yaşıyordu. Tam o esnada Meriç üzerime yürüdü.

Arkamda birisini hissettim ve gelen ses Barınındı onun yanında rahatlıyorum. Bu çok saçma..  Beni arkasına aldı.

"Bir daha ona yaklaşmayacaksin anladın mı? ..........."

●●●●●●●●●●●●●●●●●●

Bölüm nasıldı?
Araf?
Araz?
Akay?
İkizler?
Alaz?
Alp?
Aral?
Arın?
Arel Gece?

Arel GeceOnde as histórias ganham vida. Descobre agora