-
အခန္း ၁
ည
႐ုတ္တရက္ တဖက္ကိုဆြဲလွည့္ျခင္း ခံလိုက္ရၿပီး သူမကို အရပ္ရွည္ရွည္ ႂကြက္သားေတြျပည့္ေနတဲ့ ကိုယ္လုံးတစ္ခုက သာမန္လို ဖိလာခဲ့သည္။ ထိုလူ႔လက္ေတြက သူမ ကိုယ္အေပၚပိုင္းကို ခရီးဆန႔္လာၿပီး သူ႔ရဲ႕ ရွည္ၿပီး သြယ္လ်တဲ့လက္ေခ်ာင္းေတြက သူမရဲ႕ ပိုးသားညအိပ္ဝတ္စုံထဲ ဝင္ေရာက္လာခဲ့သည္။ သူ႔လက္ေခ်ာင္းေတြက သူတို႔ ဦးတည္ရာကိုေရာက္တာနဲ႔ သူမ ေအာက္ခံေဘာင္းဘီကို ႐ုတ္တရက္ ဆြဲခြၽတ္လိုက္ေတာ့သည္။
႐ုတ္တရက္ႏိုးလာၿပီး သူမ ထိုလူ႔လက္ကို အလိုလို ဆုတ္ကိုင္လိုက္မိသည္။ ရင္းႏွီးတဲ့ အေလးခ်ိန္နဲ႔ ကိုယ္အပူခ်ိန္က သူမကို ေထြးေပြ႕လာသည္။
ထပ္မူးလာျပန္ၿပီ!
ဒီေန႔ ယုရီ ေျပာတာကို ေတြးမိၿပီး သူမ ခုခံမႈကိုျပဖို႔ ကိုယ္ကိုလိမ္လိုက္ေတာ့သည္။ သူမ သူ႔ကို ဒီေန႔ ေနာက္ကေန လုပ္ခြင့္မျပဳႏိုင္ေတာ့
"ရွန္း႐ုံထင္!" သူမ လွည့္ကာ သူ႔ကို ေဒါသတႀကီးၾကည့္ၿပီး "ရွင္ ကြၽန္မနဲ႔ ဆက္ဆံတိုင္း ေခါင္းကို ေခါင္းအုံးေပၚဖိေနရတာ ဘာလဲ ေရွ႕ကလုပ္ရင္ ကြၽန္မ အစ္မကို မျမင္ရဘဲ ကြၽန္မကို ျမင္ရမွာစိုးေနလို႔လား ဟမ္?!"
ယုလန္ ရင္ဘတ္ေတြက အသက္ျပင္းျပင္းရႈရလို႔ နိမ့္ခ်ည္ျမင့္ခ်ည္ျဖစ္ေနေတာ့သည္။ သူမ သံခ်ပ္ကာဝတ္ထားၿပီး ျဖစ္ပ်က္သမွ်က အကုန္ ကြဲျပားေနသလိုပင္ ဒါမဲ့ ယုရီ စကားေတြက သူမရင္ကို လွံနဲ႔ထိုးသလို သူမသံခ်ပ္ကာေတြကို တစစီ ဆြဲဆုတ္ၿပီး သူမ ရင္ကို ထိုးႏွက္ေနသလိုပင္
ရွန္း႐ုံထင္က အသိရွိရင္ သူမနဲ႔ ဘယ္ေတာ့မွ မအိပ္ဘူးေလ သူက လုပ္ရင္လည္း သူမ မ်က္ႏွာကိုမၾကည့္ဘဲ အၿမဲေနာက္ကေနပဲလုပ္တာ
ရွန္း႐ုံထင္က လွည့္ၿပီး ထြက္သြားမလို႔လုပ္လိုက္သည္။ ဒါမဲ့ ယုလန္က သူ႔ကိုတားကာ သူ႔လည္ပင္းကို ဖက္တြယ္ၿပီး အနားကိုဆြဲလိုက္သည္။ "မသြားပါနဲ႔!ကြၽန္မကိုၾကည့္ ကြၽန္မဘယ္သူလဲဆိုတာကိုၾကည့္ ကြၽန္မက ရွင့္ရဲ႕ တရားဝင္ ဇနီး!"
"ရွန္း႐ုံထင္!ရွင့္ေအာက္မွာ ရွိေနတဲ့သူက ယုလန္ ယုရီရဲ႕ အစ္မႀကီး! လြန္ခဲ့တဲ့ႏွစ္ႏွစ္က ကြၽန္မကို လက္ထပ္ဖို႔ ရွင့္ကို ဖိအားေပးခဲ့တာမဟုတ္ဘူး ရွင္ကသာ ပတ္ဝန္းက်င္ရဲ႕အျမင္ကိုေၾကာက္ၿပီး အဘိုးဖိအားေပးမႈကို မခံႏိုင္ခဲ့တာ!"
လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ႏွစ္က အျဖစ္အပ်က္ကိုေတြးလိုက္မိကာ ရွန္း႐ုံထင္ အသိဝင္လာေတာ့သည္။ သူ႔ရဲ႕ၾကည့္ေကာင္းတဲ့မ်က္ႏွာက ခ်က္ခ်င္း သုန္မႈန္သြားေတာ့သည္။ သူမေနႏိုင္ဘဲ ယုလန္ရဲ႕ေမးကို အားနဲ႔ညႇစ္ကာ တစ္စစီ ဆြဲဆုတ္ေတာ့မလိုပင္ "မင္းရဲ႕အႀကံအစည္ေတြေၾကာင့္သာ မဟုတ္ရင္ ယုရီက ငါ့မိန္းမျဖစ္မွာ!"
"ကြၽန္မ လြန္ခဲ့တဲ့ႏွစ္ႏွစ္က ဘာမွမလုပ္ခဲ့ဘူး ရွင့္ဘာရွင္ ယုံခ်င္ယုံ မယုံခ်င္ေန!"
"မင္းမလုပ္ဘူးေပါ့?" ရွန္း႐ုံထင္ မ်က္ႏွာမွာ ေအးစက္တဲ့အၿပဳံးတစ္ခုနဲ႔ "အဲ့ညက မင္းမူးၿပီး ငါ့ကိုလည္း ေဆးခတ္ခဲ့တယ္ေလ မဟုတ္ရင္ မင္းနဲ႔ လုပ္ခဲ့စရာအေၾကာင္းကိုမရွိဘူး! ၿပီးေတာ့ ငါ ဟိုတယ္မွာပိတ္မိေနခဲ့တာလည္း တကယ့္တိုက္ဆိုင္မႈႀကီးေနာ္! အဲ့တိုက္ဆိုင္မႈေၾကာင့္သာမဟုတ္ရင္ အဘိုးက ငါ့ကို မိသားစု ဂုဏ္သိကၡာေၾကာင့္ မင္းနဲ႔လက္ထပ္ဖို႔ ဖိအားေပးခဲ့မွာမဟုတ္ဘူး!"
ယုလန္က ရွန္း႐ုံထင္ကို ၁၁ ႏွစ္ေလာက္ ခ်စ္ခဲ့တာပင္ က်င္းခ်န္ကလူတိုင္းလည္း အဲ့ဒါကို သိၾကသည္။
ဒါမဲ့ က်င္းခ်န္က လူတိုင္းက ရွန္း႐ုံထင္က ယုရီကို ခ်စ္တာကိုလည္း အကုန္သိၾကသည္။
လူတိုင္းက လက္ထပ္ႏိုင္ဖို႔ ယုလန္တစ္ခုခုႀကံစည္ခဲ့သည္ဟု ယုံၾကည္ၾကသည္ေလ
သူမရဲ႕ခါးသီးမႈေတြကို ဖုံးကြယ္ၿပီး ယုလန္ၿပဳံးကာ ဂုဏ္ယူသလို ဟန္ေဆာင္လိုက္ၿပီး "ဆိုေတာ့ဘာျဖစ္လဲ? ရွင္ ကြၽန္မကို လက္ထပ္ခဲ့ရတာပဲေလ!"
"ငါမင္းကို မခ်စ္ဘူး!"
"ကြၽန္မလည္း ရွင့္ကိုခ်စ္ဖို႔ မေတာင္းဆိုဖူးဘူး! ၿပီးေတာ့ ကြၽန္မ အခ်စ္ေတြက ဘာမွမရွိတဲ့ အိမ္ေထာင္ေရးကို လက္ခံလိုက္ရၿပီးကတည္းက ေသဆုံးသြားၿပီ" ယုလန္ သူမရဲ႕ သူရဲေဘာေၾကာင္မႈေတြကိုဖုံးကြယ္ဖို႔ ေအာ္လိုက္သည္။
သူမရဲ႕ ရွက္႐ြံမႈေတြ ပင္ပန္းမႈေတြနဲ႔အတူ သူရဲေဘာေၾကာင္မႈေတြသာ က်န္ရွိေတာ့သည္ေလ
လူေတြက မပိုင္ဆိုင္ရေသးတဲ့အရာေတြကိုသာ ဂ႐ုစိုက္ၾကတာေလ ဂုဏ္ယူဝင့္ႂကြားခ်င္ေယာင္ေဆာင္တာက အနည္းဆုံးေတာ့ သူမကို သူမ ေလွာင္တာ မခံရဖို႔ ကူညီေပးသည္ေလ
"မင္းကိုလုပ္ရင္ မင္းမ်က္ႏွာကိုၾကည့္ေစခ်င္တယ္ေပါ့? အိုေခေလ မင္းသည္းခံႏိုင္ရင္ခံေပါ့"
ယုလန္ တစစီဆြဲဆုတ္ခံရသလိုပင္ ရွန္း႐ုံထင္က သူမကို ဒီေလာက္ထိျပင္းျပင္းထန္ထန္မလုပ္ဖူးေပ သူက သူမကို ရန္သူလိုသေဘာထားၿပီးကို ဆက္ဆံေနတာပင္
"ရွန္း႐ုံထင္ ရွင္ကြၽန္မကို သတ္ခ်င္ေနတာလား?"
"ဟုတ္တယ္ ငါမင္းကို လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ႏွစ္ကတည္းက သတ္ခ်င္ေနခဲ့တာ"
လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ႏွစ္ ယုရီနဲ႔ သူ႔ရဲ႕ေစ့စပ္ပြဲမတိုင္ခင္က သူက သူမလက္ကို ကိုင္ၿပီး အရွက္မရွိစြာ သူ႔အိမ္ထဲ ဝင္လာတဲ့ ဂ်ာနယ္လစ္ေတြကို "ရွင္တို႔ျမင္ခဲ့တာက အမွန္တရားပဲ မေန႔ညက ကြၽန္မတို႔ တူတူအိပ္ခဲ့ၾကတယ္ အဲ့ဒါက ကြၽန္မရဲ႕ပထမဆုံးအႀကိမ္ပဲ"
အဲ့ကတည္းက သူ သူမကို သတ္ခ်င္ေနခဲ့တာပင္
ယုလန္ သားရဲလို ေယာက်္ားလက္ထဲမွာ ဖ်က္ဆီးခံရလုနီးပါးပင္
ယုလန္ကိုယ္ထဲ သုတ္လႊတ္လိုက္ၿပီး ရွန္း႐ုံထင္ အရင္ကလို အိပ္ရာေပၚကဆင္းကာ ေရခ်ိဳးဖို႔ သြားလိုက္သည္။ ၿပီးက် သူတျခားအခန္းမွာ သြားအိပ္သည္။
ယုလန္ ထိုင္လိုက္သည္။ ယုရီ ေျပာလိုက္တာကို ေတြးမိကာ ႏွစ္ႏွစ္ၾကာ ပ်က္ဆီးေနခဲ့တဲ့ အိမ္ေထာင္ေရးကို ၾကည့္ၿပီး သူမ ေအးခ်မ္းစြာ "႐ုံထင္ ကြာရွင္းၾကရေအာင္"
သူမ ေစာင္ကို ဆြဲၿပီး သူမ ကိုယ့္ကို ၿခဳံကာ သက္ျပင္းခ်ၿပီး ေျပာလိုက္သည္။ "လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ႏွစ္က ျဖစ္ခဲ့တဲ့ မေတာ္တဆ မႈအတြက္ အျပစ္တင္သမွ်ကို ကြၽန္မ ခံခဲ့ရတယ္ ကြၽန္မ ဘာမွမလုပ္ခဲ့ေပမယ္ေလ ဒါမဲ့ ရွင္ေတာင္းဆိုတာကို ကြၽန္မ လက္ခံေပးမယ္ ကြာရွင္းၾကရေအာင္"
ယုလန္းက ထိုကြာရွင္းဖို႔ စကားကို သူမပါးစပ္ကေန ထြက္လာလိမ့္မယ္လို႔ မထင္ထားခဲ့သလို သူမ မေျပာလည္း မေျပာရဲခဲ့ ဒါမဲ့ သူ႔ရင္ထဲ သူမ ဘယ္ေတာ့မွ ဝင္လို႔ရေတာ့မွမဟုတ္ဘူးဆိုတာ အခုသိလိုက္ၿပီပင္ သူ႔ႏွလုံးသားက ေက်ာက္တုံးလိုမ်ိဳး သူမေၾကာင့္ ဘယ္ေတာ့မွ ေႏြးေထြးလာမွာမဟုတ္ပင္
သူမရင္ထဲ ေပါ့ပါးသြားသလိုပင္
ရွန္း႐ုံထင္ ရပ္သြားၿပီး လွည့္လာခဲ့သည္။ ယုလန္ရဲ႕ၿပဳံးေနတဲ့ မ်က္လုံးေတြကို သူျမင္လိုက္ရသည္။ ႐ုတ္တရက္ သူမ အခု ပုံစံကို သူမုန္းေနမိသည္။ သူမ စိတ္မဝင္စားေတာ့သလိုမ်ိဳး
ေအးစက္စြာ ၿပဳံးကာ "ကြာရွင္းမယ္?ဘာလို႔လဲ?"
"ရွင့္ေဘးက Mrs.ရွန္း ဆိုတဲ့ေနရာကို ရွင္ခ်စ္တဲ့ မိန္းမကိုေပးရမွာ မေကာင္းဘူးလား?" သူမ ၿပဳံးေနဆဲပင္
"မင္းသေဘာအတိုင္းပဲ"
သူက တံခါးကို ေဆာင့္ပိတ္ၿပီး ထြက္သြားေတာ့သည္။ ရွန္းမိသားစုရဲ႕ ဆက္ဆံသူဆိုတဲ့ အတိုင္း ေမာက္မာမႈအျပည့္နဲ႔ေပါ့
