๑Black Sun༄

•part3: heart attack

Kapıyı açtım içeri girdim. Gojo'nun baş ucundaki koltuğa oturdum. Ağlamaya başladım.

————————————————————————

Gojo, sesi duymuş olacak ki uyandı.

Gözlerinin çok güzel olduğunu duymuştum. Ama bu kadarını tahmin etmemiştim. Bu insanlık suçuydu, bu kadar güzel olamazdı. Adil değil.

Bana baktı ve "hey, neden ağlıyorsun?" dedi basit bi cümleydi ama sorması beni çok mutlu etmişti. Kısa sürse de değerli hissetmiştim...

Geto: Önemli bir şey değil yani boşver...

Gojo: Hadi ama! Seni üzdüyse önemli demektir? Anlatmak istemiyorsan bahane üretmene gerek yok.

Geto: Hayır o yüzden değil, sadece... Nasıl anlatacağımı bilmiyorum.

Gojo: Peki o zaman öyle olsun.

Burukça gülümsedi, ÇOK GÜZEL GÜLÜMSEDİ!

Gojo: Ah, bu arada burası nere? Nanami'nin odasına hiç benzemiyor?

Geto: Bunu da nasıl anlatacağım bilmiyorum ama... Seni esir almış bulunmaktayız diye özetleyeyim.

Gojo: Hee, anladım. Şey mi... Adı neydi? Heh, Mahito mu?

Geto: Evet de nereden biliyorsun?

Gojo: Ben her şeyi bilirim, sayın beni esir alan beyefendi.

Geto: Ama ben almadım, hanımefendi. Haksızlık ediyorsunuz.

Gojo: Hmm. Mahito aldı ve sana emanet etti yani. İyi güzel. Sevgilisiniz yani? Ya da flört falan. Tek taraflı da olabilir Mahito sevilecek biri değil yani hahahah.

Derin bi sessizlik oldu. Cevap veremedim.

Gojo: O yüzden ağlıyordun değil mi?

Geto: Efendim?

Gojo: Mahito'nun yüzünden ağlıyordun.

Geto: Mahito'yla ne gibi bir bağlantınız var? Onun hakkında her şeyi biliyorsun.

Gojo: Şöyle özetleyeyim, beyefendi. Eğer birini öldürme hakkım olsaydı bunu Mahito'da kullanırdım. Eğer bir düşmanım varsa o da Mahito'dur. Bu hayatta tanıdığım en iğrenç insandır kendisi.

Geto: Neden?

Gojo: Çok soru soruyorsun. Hem benim sorularıma da cevap vermiyorsun. Adaletsizce beyefendi, yakıştıramadım.

Geto: Neden ağladığımı söylersem anlatacak mısın?

Bu arada Gojo'yla konuşmaya başladığımdan beri ağlamam durmuştu. İlaç gibiydi. Durun ilaç az kalır.

Geto: Mahito bana tecavüz etmekle tehdit etti. Bu yüzden sevgili olmayı kabul ettim...

Gojo: NE? Sen iyi misin? Bir şey yaptı mı?

Tuhaf bir şekilde sanki can dostu zarar görmüş gibi endişelendi.

Geto: Hayır. Yani biraz fazla yakınlaştı ama başka bir şey olmadı.

Gojo: Yalan söylüyorsun.

Geto: Of, tamam. Öptü beni.

Gojo: Sen de izin verdin?

Geto: Yapabileceğim hiç bir şey yoktu. İtaat etmediğim zamanlar çok ağır cezalar veriyor.

Gojo: Ne gibi?

Geto: Karanlık odaya hapsedip su bile vermemek gibi.

Gojo: Anladım...

Ardından yine derin bi sessizlik.

Gojo: Arkadaşımı aldı benden.

Geto: Efendim?

Gojo: Mahito diyorum. Arkadaşıma zarar verdi, aldı onu elimden. Asla affetmeyeceğim onu.

Geto: Çok yakın arkadaşın mıydı?

Gojo: Çocukluk dostumdu. Tek dostumdu...

Yapmak istemiyorum ama bir iğne yapmam gerekiyor ne yazık ki. Aksi takdirde olacakları sen de tahmin ediyorsundur.

Gojo: Ne iğnesi? Ahah iğne bana işlemez..

Geto: Burada esir alınma sebebin seni öldürecek olması yani ilaçla falan, anlarsın ya..

Gojo: Anladım.

Kolunu uzattı.

Gojo: İğneden fena korkarım aslında.

Geto: Özür dilerim...

Gojo: Olsun, önemi yok.

Yapmak istemiyordum, kıyamıyordum ona. Onun o denizden daha mavi gözlerine, adeta bir şaheser olan vücuduna, saçlarına, gülümsemesine... Bu çocuk gerçekten bir doğa harikasıydı. Ve ben bu harikanın canını acıtacaktım. Mecburdum.

İğneyi yaptım. İğneden korktuğunu söylemişti ama hiç inlememişti bile.

Geto: Yalan mı söyledin lan?

Gojo: Yok valla abi. Sen yaptın diye acımadı.

Utandım. Aşırı utandım. ÇOK TATLI BU ÇOCUK.

Gojo: Pişt! Utandın mı?

Geto: Yoo

Gojo: Utanmışsın.

Geto: Hayır.

Gojo: Evet.

Geto: Birazdan uyuyacaksın bu arada. Ondan önce söylemek istediğin bir şey var mı?

Gojo: Biraz sonra derken? Ne kadar süre sonra?

Geto: 1 dakika falan vardır sanırım.

Gojo: Tamam, teşekkür ederim.

Gözlerini kapattı. Ve aniden bir cümle kurdu:

"Seni seviyorum, beyefendi."

3 kelime 22 harf. Ve ani kalp krizi.
————————————————————————

Aklımda cok guzel senaryolar var ama yazmaya cok useniyorum arkadaslar imdad-ül aziz.