"အဲ့ဒါဆိုလည္း ဆက္အိပ္! ကိုယ္ေတာ့ အလုပ္ရွိေသးတယ္..."
ရွင္းခန္႔ကေျပာေျပာဆိုဆိုျဖင့္ ရင္ဘတ္ေပၚမွေစာင္အားခြာခ်ကာ အိပ္ရာမွထဖို႔ျပင္သည္။ျမင္ဖူးေနၾက ျဖဴႏုေနေသာေက်ာျပင္ေလးဟာ ဒီေန႔က်မွပိုလွေနသလို။ဒီလူဟာ သူ႔ႏွင့္တစ္ဘဝစာ သက္ဆိုင္သြားၿပီ။သူ႔အပိုင္ျဖစ္သြားၿပီဆိုတဲ့စိတ္က သူ႔ရင္ကိုတၿငိမ့္ၿငိမ့္ျဖစ္ေစသည္။ၾကည္ႏူးစိတ္လား၊ပီတိျဖာတာလား၊ေက်နပ္မိတာလား။အတိအက်မေျပာျပတက္ေပမဲ့လို႔ သူေပ်ာ္ေနတာေသခ်ာသည္။ဒီလိုမ်ိဳး
ေဘးမွာအတူရွိေနရတာေလးက အသက္ရႈသံတိုင္းကို အဓိပၸာယ္ရွိသြားေစသည္။ၾကည္ႏူးစိတ္တို႔လႈိက္ျဖာေနရင္းျဖင့္ ခါးသြယ္သြယ္ေလးအား ရင္ခြင္ထဲသို႔ျပန္ဆြဲခ်လိုက္သည္။
"အဲ့လိုပဲထားသြားလို႔ရေၾကးလား..."
႐ုတ္တရက္မို႔ ဟန္ခ်က္ပ်က္သြားၿပီး ရွင္းခန္႔၏ ကိုယ္ေလးက ရင္ခြင္ထဲသို႔ၿပိဳက်လာ၏။႐ုန္းဖယ္ခ်ိန္ေတာင္ မရလိုက္ပဲ ဆိုင္းေလာ့ဒ္ကရင္ခြင္ေအာက္၌ ခ်ဳပ္ဖက္ထားရင္းျဖင့္ မ်က္ႏွာအႏွံ႔အုံ႔မိုးနမ္းရႈိက္၏။
"ေယာက္်ားကို အဲ့လိုပဲပစ္ထားသြားစရာလား..."
ဆိုင္းေလာ့ဒ္က အသံခပ္အစ္အစ္ျဖင့္ စူပြပြေလးေျပာ၏။ၿပီးေတာ့ ႏႈတ္ခမ္းေလးအား ဖိကပ္နမ္းရႈိက္လို႔လာသည္။ထိုမွတဆင့္ လည္တိုင္တစ္ေလွ်ာက္ ပြတ္တိုက္နမ္းရႈိက္ၿပီး ခပ္ဖြဖြဖိကိုက္၍ အရာေပး၏။ေဘးနားမွာ အိပ္ေမာက်ေနပါေသာ ႏိုရာႏိုးသြားမွာစိုး၍ သူအရမ္းႀကီးလည္း မ႐ုန္းရဲေတာ့ ဆိုင္းေလာ့ဒ္တစ္ေယာက္ စိတ္တိုင္းက် ခ်ယ္လွယ္ခြင့္ရလို႔ေနသည္။ညႇပ္႐ိုးေလးေပၚ၌ အရာေပးငုံ႔ကိုက္ေနပါေသာ ဆိုင္းေလာ့ဒ္၏ေခါင္းအား အသာအယာတြန္းဖယ္ပစ္ၿပီးမွ....
"မင္း!.." "ဖယ္ဦး..."
"မဖယ္ဘူး...."
"ကိုယ္ ဆိုင္ဖြင့္ရမွာေလ..."
"မဖြင့္နဲ႔..."
ဆိုင္းေလာ့ဒ္က ရင္ခြင္ထဲသို႔ျပန္လည္တိုးေဝွ႔ရင္းျဖင့္ ကေလးဆိုႀကီးလိုမ်ိဳး ခပ္ခြၽဲခြၽဲေျပာသည္။ဆိုင္းေလာ့ဒ္၏
ႏြဲ႕ဆိုးဆိုးေနသလိုပုံစံေလးေၾကာင့္ သူ႔စိတ္ေတြအရည္ေပ်ာ္ကုန္ရ၏။ခပ္ပြပြဆံပင္ေတြထဲ အသဲယားသလိုမ်ိဳး လက္ထိုးဖြၿပီးေတာ့မွ...
YOU ARE READING
Wild Rose(complete)
General Fiction"ခင္ဗ်ားက ဟီရိုးအင္းလိုပဲ မေကာင္းမွန္းသိေနေပမဲ့လည္း လူက္ုိအရူးအမူး စြဲလမ္းေစတယ္" 19.2.2022 "ခင်ဗျားက ဟီရိုးအင်းလိုပဲ မကောင်းမှန်းသိနေပေမဲ့လည်း လူက်ိုအရူးအမူး စွဲလမ်းစေတယ်" ...
part 47(Zawgyi)
Start from the beginning
