Yumruğumu masaya vurup sandalyeden kalktım. Düşen sandalyeye de aldırmadım.
"Tim hazırlan gidiyoruz" diye emir verdim bağırarak. Hepsi ayaklandı ama yarbay bağırışı ile durdurdu.
"Hiç kimse hiç bir yere gitmiyor oturun oturduğunuz yere" diye bağırınca tim tekrar oturmak zorunda kaldı. Bense Sinirle yüzüne baktım. Bana döndü.
"Her şeyi mahvetmek mi istiyorsun Giray" diye hayretle baktı yüzüme.
"Komutanım bunun böyle olacağını bilmiyordum" sinirden başım dönmeye başlamıştı. Elim ayağım titriyordu.
"Herif eksik anlatmış. Biz de bilmiyorduk" dedi elini beline tutarak.
"Ama bu kızın işi bu yapmak zorunda" diyince daha da sinirlenip bağırmaya başladım. Karşımda kim olursa olsun.
"Komutanım bu kızın işi millete zevk aldırmak değil. Savcı bu kız" Yarbay gözünü açmış bana bakıyordu. Sinirle bana yaklaştı. Dişlerini sıkarak konuştu.
"Kimse bir yere gitmeyecek" dedi ve tekrar arkasına döndü. Bu adam çıldırmış olmalı? Elimi saçlarıma atıp çekmeye başladım.
"Komutanım kıza tecavüz edecekler izin verin gidelim" sandalyesine oturduğunda güldü.
"Umay'dan bahsediyoruz Giray o sence böyle bir şeye izin verir mi?"
"Komutanım bu itlerin ne kadar ileri gideceğini siz de biliyorsunuz" dedim aynı sinirle.
"Giray otur şuraya işini yap" diye bağırınca dudaklarımı dişleyip sakin ama sert şekilde konuştum.
"Umay Kozan resmiyette bu tim için çalışan askerdir komutanım. Yani benden Pusat'tan Efe'den farkı yok hatta fazlası var. Siz de biliyorsunuz ki protokolde timden biri tehlike ile karşılaştığında görevi ne olursa olsun yardıma gidilir ve operasyon başlatılır." Sözüm bittiğinde ortamda ölüm sessizliği olmuştu. Yarbay bana döndü. Gözüme baktı ve alayla gülüp arkasına yaslandı.
"Şikayet mi edeceksin beni Giray" dedi sitem eder gibi.
"Bunu size ben yapmam ama bir Yarbay'ın protokole uymaması affedilmez. Bunu benden daha iyi biliyorsunuz" dedim kendimden emin bir şekilde. Yarbay bana bir şey demeden durdu. Yüzme normal bir şekilde baktı. Bakışında sertlik ya da başka bir şey yoktu.
Gözlerimi ondan çekip Time baktım. Hepsi pür dikkat bize bakıyordu. Boğazımı temizleyip emir verdim.
"Alpay Timi hazırlanın savcımızı korumaya gidiyoruz" diyip Yarbay'a göz ucuyla baktım. Timin hepsi ayaklandı.
"İzninizle" diyip başımla selam verdim ve timle beraber odadan çıktım.
"Pusat"
"Emredin komutanım"
"Helikopter,telsiz aklına gelebilecek ne varsa hazır olsun. Ayrıca Selime'de haber ver. "
"Emredersiniz Komutanım" Pusat koşarak yanımdan ayrıldı. Ben de koşarak odama girdim.
Bakmaya kıyamadığım kadın şu an o itlerin elinde kim bilir ne yaşayacaktı. Yaşatmazdım. İzin vermezdim. Vermeyecektim.
Dolaptan eşyalarımı alınca birden yere Umay'ın resmi düştü. Eğilip elime alıp uzun uzun baktım. En sonda derin bir iç çekip fotoğrafa konuştum.
"Seni onların eline bırakırsam beni affetme Umay"
🤤
Umay'dan
YOU ARE READING
ENKAZ
Teen Fiction"Yaydım edin..." Uyudu Umay. Ama son hatırladığı şey bir adamın sesi olmuştu. "Dayan küçük dayan kurtaracağım seni" Sessizlik. Karanlık. Soğuk. Acı. Korku. Umay. Baş başa kalmışlardı şimdi. **** Gözleri tekrar açıldı Umay'ın. Ama bu sefer dışard...
