Rất tiếc! Hình ảnh này không tuân theo hướng dẫn nội dung. Để tiếp tục đăng tải, vui lòng xóa hoặc tải lên một hình ảnh khác.
🌇
Dünya döner, der Foucault. Sarkacı da bunu kanıtlamak için inşa ettiği kusursuz bir düzenektir. Foucault'un sarkacı. Dünya döner. Bir şeyler yaşanır ve biter. Gündüz olur ve biter. Hala nefes alanların olduğu bir hayatta, hayatın ağırlığı altında kaldığın dönemler olur. Geçer.
Geçmedi.
O sarkaç dönmeye devam etti ama ben olduğum yerde saydırdım. Her şey ortadaydı çoğu zaman ama göremeyecek kadar kör kaldım. Ben sevmeyi de, sevilmeyi hak etmiyordum işte. Elimde ne varsa kah bilerek kah bilmeyerek, bir şekilde kaybediyordum.
Düşmemek için bir dala tutunmuşum ama o dal zaten kırıkmış.
Böyle hissediyordum.
Her şey çok ağır geliyordu. Gerçek baba kız ilişkimin olmadığı babama son kez görmeden veda ettiğimi öğrendiğimde çöküş dönemim başladı. Ona her sarılmak istediğimde ittiğini bilsem de...acıyordu canım işte. Geriye alamayacağını bildiğim şey, bir kayıptı. İyileştiremeyeceğim bir yaraydı. Hiçbir şeyi kaldıracak gücüm yoktu.
Seni de, Gözde.
Okulda herkes babamın öldüğünü duymuştu. O da. Bunun için buradaydı.
"Şimdi ne yapmayı planlıyorsun?"
Bıkkınca nefesimi verdim. "Bilmiyorum. Doğruyla yanlış birbirine karıştı, hiçbir şey düşünemiyorum."
Onunla böyle...iki arkadaş gibi konuşmak tuhaf hissettirse de gündemimdeki ana konu bu değildi. "İlişkinizin iki tarafı da zehirlediğini düşünüyorum ama...bilmiyorum. Gerçek görünüyordunuz."
Gerçek.
Bunu inkar edebilecek biri var mıydı? Sorun hislerimizin gerçek olması değil, zehirli sarmaşıklarla dolu olmasıydı. O sarmaşıkları yaratanın yine bizler oluşuydu. Sarmaşık. Karmakarışık. Aşık.
Belki de her şey bahsettiğin gibi bir takıntıdan ibarettir, demişti bana. Kapını bir daha çalmayacağım.
Ben bunca şeyden sonra nasıl sana güvenip kapımı açacağım Asır Köksal?
Asır Köksal. Birbirimizden çok uzakta hissettiriyordu şimdi böyle söylemek. Her şey birkaç gün öncesinde gerçekleşmişti ama o kadar eskitmişti ki beni. Boğazımda ağır bir yumruyla gezerken düşündükçe acıyordu hatıralarım. Şimdi, böyle hiçbir şey yokmuş gibi konuşurken dudaklarım acıyordu.
