SPREADING THE LIES (Arcajedo series #1)

Chapter 20

Gustuhin ko mang umiyak, walang luha ang lumabas mula sa mga mata ko.

Nataranta na lamang ako nang may kumatok sa pinto kaya daling dali kong itinago ang hawak ko.

"Klein, ija..." Si Manang

"P-pasok po!" Sigaw ko at inayos ang sarili.

The door open and Manang immediately run to me.

"B-bakit ho?" Kumunot ang noo ko sa reaksiyon niya.

She sounds happy for some reason. She's also hiding her left hand on her back and it makes me confused.

Ngumiti siya. "May ibibigay ako sa'yo at Sana... Gamitin mo dahil pakiramdam ko ay hindi ka naniwalang buntis ka...."

Nanliit ang aking mga mata when she gave me the pt (Pregnancy test). Hindi ko pinutol ang titig sa gamit na ito hanggang sa tapikin ni Manang ang balikat ko.

"M-manang...." Kinabahan ako.

Pinilit niya akong pumunta sa banyo. Kinabahan ako pero sinunod ang utos ni Manang. I can't resisted.

I followed the instructions, quietly.

Nanginginig pa ang aking mga kamay habang sinunod ang instructions. Kabadong-kabado ako pero mas nangingibaw ang kaba sa aking puso kapag malaman ang resulta. May plano naman akong bumili ng PT, itetext ko panga dapat si Mira at seven na pakibilhan ako pero nandito na eh.

I stand up with my trembling feet.

I didn't look at the result, I know manang is still outside.

Napaisip ako, paano kung hindi ako buntis? Pwede akong lumayas rito at isampal sa mukha niya ang totoo pero paano kapag buntis nga ako?

Will I accept the child? Of course I will, anak ko 'yan.

"Klein!" Lumapit sa akin kaagad si Manang milet nang makalabas ako sa banyo ng nakatulala.

"Ano?! Anong resulta? Okay kalang ba?" Sunod sunod niyang tanong.

Tarantang taranta siya sa pagkatulala ko nga iyon.

"M-manang, hindi ko pa kasi tinignan." I bit my lower lip. "P-pwedeng ikaw mismo ang tingin? Natatakot ako e."

Ibinigay ko kay Manang ang pt at tinignan ang kanyang reaksiyon. Palipat-lipat ang kanyang tingin sa akin at sa hawak niya. I'm so nervous..

Biglang sumeryoso ang mukha ni Manang. Parang antagal naman niyang sabihin, natatakot na ang mga mata niya. Ano? Anong resulta?

Lumapit ang tingin niya sa akin na nakapagbigay kaba sa akin lalo. Hindi ko na mabilang kung pang-ilan na ako nakalunok ng sarili kong laway.

"M-manang." Tawag ko.

Huminga siya ng malalim. "Pasitibo."

Napakurap ako nang ilang beses. I think I didn't hear it right, it's negative? Tama ba. It's not positive.

Manang hold my hand. "ija, buntis ka... Buntis ka. Tama ang narinig mo." Ngumiti siya sa akin. "Ngayon, naniwala kana bang, buntis ka nga?"

Para akong walang bibig. I don't understand myself.

Ibinigay muli ni Manang Milet sa akin ang pregnancy test para tignan ko daw. It is positive... buntis nga ako. I am pregnant. Parang ang hirap paniwalaan, bakit nga ba? Totoo ang sinabi ni kajik, mabubuntis ako sa kanya.

Naluha ako at mabilis akong pinatahan ni Manang.

"Wag kang umiyak, Klein..." Inayos niya ang buhok ko.

I sobbed. "M-manang..."

"Nalaman ko ang deal niyo, sinabi na ng Tito mo sa akin ang lahat. Lahat-lahat..." Ramdam ko ang lambot sa boses ni Manang milet. "Akala mo ba ay hindi ko nakikita ang pag tingin niyo sa isa't isa? Alam kong may naramdaman kana kay kajik ija."

Is it so obvious? Obvious na obvious na ba?

"M-manang, hindi niya pwedeng malaman 'to."

"Walang magbabago Klein. Bakit mo pa itatago sa kanya kung malalaman at malalaman niya pa rin iyan?" Sagot niya na pinipigilan ako.

"Hindi mo kilala si kajik ija, iba ang lalaking iyon. Naging yaya din ako ng lalaking iniibig mo..." Dagdag niya pa.

I can't reply to what she said. I burst into tears.

"H-hindi pwede 'to..."

Umiyak ako sa balikat ni Manang. Sinasabi niya rin sa akin na wag akong umiyak dahil Baka may mangyaring masama sa anak ko. Alam kong may point siya doon pero hindi ko mapigilan, hindi.

Iniharap niya ako sa kanya at pinunasan ang aking mukha. "Sabihin mo kay kajik iyan pag-balik niya rito..."

I shook my head. "I c-can't..."

Natigilan si Manang milet.

Tumayo ako para makuha ang cellphone na naitago sa drawer at ibinigay sa kanya.

Ipinakita ko sa kanya ang text ni architect Miller. I tell her everything about architect Miller and she said she know her.

"Kilala ko ang babaeng iyan, nakabisita na siya rito..." Sabi niya.

I'm falling for him that I cannot accept this shit!

"Kaibigan niya lang 'yan, Klein..."

Natulala ako. Kaibigan?

"Tanungin mo si kajik, ija." Pilit siyang ngumiti. "Hindi pwedeng umiiyak ka nalang ng hindi niya nalalaman..."