Moledronsra | Taekook

|16| İyiymiş

16 bölüm oldu hâla öpüşmediler 😡
Yorum niye atmıyorsunuz :(
Neyse, iyi okumalar 💜

***

Jungkook adamın sözleriyle utanmıştı.

Çünkü kendisinin de kalbi Taehyung'un yanındayken böyle atıyordu.

Taehyung ise içten içe şaşırmıştı.

Böylesine bir ima yapmıştı Jungkook'a karşı. Hâlâ anlamamış mıydı Taehyung'un hislerini?

Jungkook anlamamıştı.

Kendisine 'iltifat' amaçlı böyle birşey yönelttiğini düşünüyordu. Ama anlasaydı...

Sanırım bayılırdı.

Jungkook hatırladığı şeyle gözlerini büyüterek konuştu.

"Hyung sen ringi terk ettin. Böylece maçı kaybetmiş oldun. Benim yüzümden oldu. Özür dilerim."

Taehyung hemen öne atılmıştı.

"Hayır hayır. Kendini suçlama. Ben kendi isteğimle bıraktım. Üzülme."

Taehyung'un Jungkook'la böyle ilgilenmesi, onun üzülmesini istememesi, küçük olanın karnında kelebekleri uçuşturuyordu.

Jungkook ilgiye bayılan bir çocuktu. Ama kesinlikle ilgi almak için bir çaba sarf etmezdi. Çünkü bunun yanlış bir hareket olduğunu biliyordu.

Kollarını son bir kez sıkıca Taehyung'a dolayıp konuştu.

"Teşekkür ederim. Herşey için."

Taehyung duyduğu şeylerle gülümsedi.

"Daha iyisin değil mi?"

"Ben iyiyim hyung! Ama senin yaraların var. İzin ver yardımcı olayım. Lütfen."

Taehyung kesinlikle istekle bakan büyük gözleri reddedemezdi. Başını salladı.

Jungkook gülümseyip ilk yardım malzemelerinin yerini sordu.

"En sağdaki dolapta."

Jungkook malzemeleri alıp Taehyung'un yanına döndü. Taehyung oturduğu koltuğa biraz daha yayılıp bacaklarını iki yana açmıştı.

Sadece bu görüntüsüyle bile Jungkook'a tanrı vibeını veriyordu. Kendine gelmesini hatırlayıp hızlıca Taehyung'un yanına kuruldu.

"Karnını açar mısın hyung?"

Taehyung omuz silkti.

"Sen aç."

Jungkook bir anlığına nefesini tuttu. Ne kadar etkilense de kafasını salladı ve adamın siyah atletini yukarı doğru kaldırdı.

Gördüğü karın kasları ve üzerindeki yaralarla göz bebeği titredi.

Taehyung çok kaslıydı.

"Kasların, iyiymiş."

Taehyung sırıttı.

"İyi miymiş?"

"İyiymiş."

İlacı pamuğa sürüp adamın yarasına dokundurmaya başladı.

Taehyung'un ise aldığı darbeler umrunda değildi. Onun gözleri şuan işini ciddiyetle yapıyormuş gibi görünen, kaşları çatık çocuktaydı.

Taehyung hislerini çocuğa söyleniyordu. Çünkü onun hisleri hakkında birşey bilmiyordu. Jungkook'ta Taehyung'u seviyor muydu?

İşte bunu öğrenebilmek için Taehyung biraz gözlem yapmaya karar vermişti. Hislerini daha sonra açıklayacaktı.

Taehyung Jungkook'un yan profilini inceledi.

Tanrı aşkına diye geçirdi içinden.

Yan profili bile güzel diye devam ettirdi.

Bu güzellik karşısında bozguna uğruyordu. Bu çocuk kalbine iyi gelmiyordu.

***

"Hyung yıldız kayıyor!"

Taehyung Jungkook'un söylemesiyle kafasını yukarı çevirdi. Kayan yıldızı gördü.

Olduğu yerde durdu. Jungkook'ta Taehyung'un durmsasıyla adımlarını durdurdu.

"Hadi hyung! Bir dilek tut."

Taehyung gökyüzüne gülümsedi, geceye gülümsedi ve içinden dileğini diledi.

Bu yanımdaki genç çocuk, benim olsun. Kalbi benim için atsın. Sevsin beni. Beni sevsin.

Dileğini diledikten sonra gözlerini açtı ve yanındaki çocuğa çevirdi gözlerini. Ellerini önünde bağlamış, kafasını yana eğmişti. Taehyung'a bakıyordu.

Çok güzel bakıyordu...

Jungkook'ta Taehyung'u kıskanıyordu. Sürekli içinden nasıl bu kadar yakışıklı aynı zamanda güzel olabilir? Diyordu kendine.

Biri çift diğeri tek olan göz kapaklarıyla kesinlikle tanrının ustalık eseriydi.

"Neden öyle bakıyorsun?"

Jungkook duruşunu bozmadan ve bakışlarını değiştirmeden sordu.

"Nasıl bakıyorum?"

Taehyung'un cevabı gecikmedi.

"Güzel..."

"Çok güzel."

Jungkook gülümsedi.

"Ben sana hep öyle bakıyorum."

Taehyung'un göz bebekleri büyüdü. Kesinlikle beklemiyordu.

Küçüğüne yavaşça yaklaştı. Nedenini bilmediği bir şekilde, Jungkook yorgundu. Çok yorgundu. Dinlenmeye ihtiyacı vardı.

Ellerinden birini çocuğun siyah saçlarına attı. Yumuşak doku parmak uçlarıyla buluşunca parmak ucunun yandığını hissetti.

"Sana sarılmak istiyorum şuan. Ama sarılamıyorum."

Jungkook konuşunca Taehyung kaşlarını çattı.

"Neden?"

"Yaraların var çünkü. Onlar incinebilir. Canın acır."

Bu masum, anlayışlı ve güzel düşünceler Taehyung'u hiç olmadığı kadar bozguna uğratıyordu.

Bir insan nasıl bu kadar temiz düşünceli olabilirdi.

Jungkook oluyordu.

Taehyung çocuğun saçlarındaki elini çocuğun beline indirip onu kendisine çekti. Karnındaki yara çok az sızlasa da bunu umursamadı.

"Hyung karnın-"

"Sadece sarıl Jungkook. Lütfen."

Jungkook başını salladı. Her ne kadar adamın canını incitmek istemese de onu vazgeçiremeyeceğini biliyordu. Kollarını sıkı sıkı adamın gövdesine doladı.

Taehyung da çocuğun beline sardı kollarını. Kafasını biraz aşağı indirip bebek gibi kokan boynuna gömdü.

Çok güzel kokuyordu boynu. Bebek gibiydi. Ve bu oldukça hoşuna gidiyordu.

O akşam Taehyung ve Jungkook ikilisi yıldızların altında sarıldılar. Gecenin bastırdığı karanlığında, yıldızların parlattığı o gece sarıldılar birbirlerine.

Ama Jungkook'un bildiği ve anladığı birşey vardı.

Bu gece bu sarılma aralarındaki şeyin başlangıcı oluyordu. Bu gece Taehyung ile olan hayatını çok değiştirecekti.

***

Selam✨
Geçiş bölümü 💅
Depremler devam ediyor kendinizi koruyun dikkat edin. Twitter'da olabilen aktif olsun. Tag atın ve yardım tweetlerine rt yapın.
Birlik olmalıyız🫀
Bölüme yorum yapın 😩
Neyse sizi seviyorum ❤️
Gorusurukkk🤍🥺