-Level 188-

161 14 0
                                    

Bu yerde hepimiz beraberdik. Kaybolan yoktu.

Etrafımız pencereleri dikkat çeken, 4 duvarla sarılıydı. Bazı camlar kapalı, bazıları ise açıktı. Birkaç camın ışıkları vardı.

Görünüşe göre camlardan içeri girmekten başka seçenek yoktu.

Ryujin "Ne yapacağız, boyumuzun yeteceği camlar kapalı, 2. kattakilere nasıl yetişicez?" dedi.

Lia "Bende bilmiyorum, hem camların arkasında ne olduğunu bilmiyoruz. Belki pencereler bizi çıkışa değil başka biryere gönderebilir." dedi.

Yeji "Lia haklı, buranın neresi olduğunuda bilmiyoruz. Her an herşey karşımıza çıkabilir. O sarı duvarlı yerde çıkan yaratık veya daha kötüleri gibi." dedi.

"O zaman ne yapacağız? Burada aptal gibi ölmeyi bekleyemeyiz. Bir pencereden birimiz girsin. Eğer girecek yoksa ben girerim. Ayrıca bu binanın içini görmüş oluruz, tehlikeli birşey varsa sizi uyarırım. Biriniz beni omzuna çıkarsın. Açık pencerelerden birine gireceğim." dedim.

Chaeryeong korku ve üzüntüyle " Yuna bu çok tehlikeli, orada her ne varsa hepimizi öldürebilir. Ama haklısın, burada ölmeyi beklememeliyiz. Sen bence biraz düşün, bu aniden gidilebilecek biryer değil. Eğer son kararın gitmek olursa, bize söyle seni oraya götürürüz." dedi. Ardından şefkat dolu bir tebessüm etti.

Bana biraz süre verdiler. Duvarların birinin köşesine geçtim. Oturdum ve düşünmeye başladım. "İçinde neler olabilir? İçinde birşey varsa beni öldürecek mi?" Hem korkuyordum, hemde yapmaya kararlıydım. 5 dakika sonra kızların yanına gittim.

"Sanırım gideceğim, başka şansımız yok. Belki burası bir çeşit doğruyu bulma bulmacası gibi birşeydir. Evde zaten birsürü bu tarz bulmaca çözmüştüm. Girmeden önce tüm pencerelerin içine bakmayı deneyeceğim. Gözükmezse açıklardan birini seçip gireceğim." dedim.

Korkarak onayladılar.

Gireceğim odayı seçmeye başladık. Işıkları açık olan rastgele bir tanesini seçtik.

Oda 2. kattaydı. Kolayca erişebilirdim. Ryujin'in üstüne çıktım,  pencerenin içine bakmaya çalıştım. Girmek üzereydim. İçeriye bakmadan girmek bir hataydı. Ayağımı içeri attım. Karşıma baktığımda bir yaratık gördüm, ne yapacağımı şaşırdım ve beni yakalamadan aşağı atladım.

"Ne oldu? Orada ne vardı? İyi misin?"

"Ben iyiyim, ama orada birşey vardı. Korkudan hemen atladığım için yüzünü tam göremedim."

"Tamam, o zaman içerisini gördün mü? Çıkış orada mıydı?"

"İçerisini tam göremedim ama çıkış sanırım orada değildi. Gördüğüm kadarıyla Orası küçük bir otel odası."

"Peki."

Çıkış orada değildi. Etrafta başka bir çıkış gözükmüyordu. Bizde etrafta geziniyorduk. Otelin duvarlarında kapılar vardı. Ama gitmedik. İçinden ne çıkacağını bilmiyorduk.

Yeji bizi çağırdı. Yerde kağıt bulmuştu. Kağıtta çıkış talimatları yazıyordu; 

ÇIKIŞ TALİMATLARI:

Ortadaki tahta yuvarlağın yanına geç, ve şifreyi söyle. 

Şifre: s-e-o

Ryujin "Ee, sizce denemeli miyiz?" dedi.

"Bilmiyorum, buradaki hiçbirşeye güvenmiyorum aslında. Yolun üstünde rastgele bir nota güvenmek son derece saçma olur." dedim.

Chaer "Yuna haklı, yolun üstünden çıkan aptalca bir kağıt. "

Yeji "Nasıl aptalca bir kağıt olabilir? Şuan bu garip yerde bizden başkası yok, ayrıca kim bu kağıdı kağıdı yazacak? Burada bir sinek bile yokken kağıt kalem nereden bulacak?" diye konuşurken Lia kağıdı elimizden aldı ve kararlı tavırlarıyla şifreyi söyledi. "S-E-O "

Hiçbirşey olmamıştı. Belki başka biryerde çıkış açılmıştır diye etrafa bakındık. Görünürde birşey yoktu. 

Geri önümüze döndüğümüzde ortadaki tahta yerde tünele benzeyen kırmızı bir kaydırak gördük. 

Hepimiz hiç şüphe etmeden tek tek kaydık. Çünkü çıkışa başka yollarla ulaşacağımızı sanmıyorduk. İlk Chaeryeong kaydı. Sonra Yeji, Lia, Ryujin ve en son ben. 

Kaydıraktan kaydığımda bizi bekleyen üyeleri ve bir lunapark ile karşılaştım.

.-


Backrooms || Itzy☆Where stories live. Discover now