Chance

CH 2

Nandito ako ngayon naka upo sa upuan, sa labas ng hospital room ni Mia.

Bakit nga ba kmi nandito? I mean they're friends he should be here and stay with her but I feel like it's wrong, kasi may wife na sya and that's me dapat ako lang ang iniisip nya at wala ng iba pa. I know I sounded selfish but it's true he shouldn't be with someone else other than me, his wife.

***

"Bat di pa sya lumalabas" sabi ko sa sarili ko at napahawak sa tyan ko "baby I can't wait to tell your father about you" by the way hindi ko nga pala na sabi sa kanya ang tungkol sa baby namin just wait lang malalaman din nya to, narinig kong bumukas yung pinto at dun nakita ko si Jayden lumabas habang naka yuko. Huh? ano ibig sabihin nito? Bat sya nakayuko, ganon ba kalala ang nangyari kay Mia at kung maka react sya parang may namatay. Lumapit ako sa kanya at hinawakan ko ang kamay nya.

"Jayden what's wrong?" I asked him. Tumingin sya sa akin at bigla akong niyakap, '....' "Uhm Jayden are you ok? Is she ok?" Tanong ko, he then let go and faced me and said "let's go" naglakad na sya at ako nandito pa nakatulala, bat di nya ko sinagot?

Habang kami ay naglalakad papunta parking lot ay tahimik lang sya, walang salitang lumabas sa bibig nya, at sapatos lang nya yung may gawang ingay at yung mga taong na dadaan namin. Nakarating na kami sa kotse nya at sumakay, at yun hindi parin sya nagsasalita ano ba nangyari? Bat di sya nagsasalita. Tumingin ako sa kanya at deritso lang yung mukha nyang nakatingin lang sa daan

"Jayden" sabi ko, na hindi sya tinignan ngunit walang sagot ang narinig ko kaya tinawag ko ulit pangalan nya na nakatingin na sa kanya "Jayden" sabi ko ulit, tumingin sya sa akin at walang emosyong tumitig lang sakin

"is there something wrong? Bat di ka nagsasalita? May nangyari ba kay Mia? Anong nangyari sabihin mo sakin baka makatulong ako" I said while staring at him deeply, hindi parin nya ako sinagot kaya wala na akong nagawa kundi tumahimik na lang, tumingin ako sa labas nang bintana at tinanaw ang mga punong na dadaan namin. Wla paring salitang lumalabas sa bibig nya.

Habang papalapit na kmi sa bahay ay may biglang tumawag sa kanya at mabilisan nya tong sinagot. Tahimik lang akong naka upo sa passenger seat nang biglang kumunot ang noo ko nang marinig ko pangalan ng babaeng yun "Mia, what's wrong? What happened to her?" Sabi nya, nangunot muli noo ko nang mabilis nyang inikot yung kotse pero tumigil mo na sya at sinabing "get out" sabi nya "huh?" Sabi ko "bakit moko palalabasin" sabi ko ulit "pls lang Nave just for now, at least listen to me" sabi nya nagulat ako dahil tinawag nya yung pangalan ko, kasi di naman pangalan ko tawag nya sakin e babe, love, honey and wifey kasi tawag nya sa akin. Bumaba sya at binuksan yung pintuan ng sasakyan at sinabing "labas" nag da-dalawang isip akong lalabas or mag stay lang sa loob, lumabas ako at tumayo sa harap at tinitigan sya mabilis syang pumunta sa drivers seat at nagmaneho palayo.

Napatawa ako, habang nakatanaw ako sa kotse nyang papalayo "what was that? Bigla nya lang akong iwan dito?" naka tayo kong sabi.

Habang naglalakad ako patungo bahay namin ay napag isipan kong mag text kay mom

Me: mom Jayden and i can't come

Mom: why?

Me: there was an urgent matter Jayden has to attend, sorry mom

Mom: it's ok sweetie, I hope tomorrow maka bisita kayo

Me: maybe ma text nalang kita ulit, bye

I end the chat and proceed to walk again, nang nandito na ako sa loob nang bahay ay napag-pasyahan kong pumunta sa kwarto at maligo.

Nang matapos akong maligo ay nagbihis na ako at bumaba para kumain nang lunch, habang kumakain. Lumabas sa isipan ko yung sinabe ni Jayden saken kanina

Flashback

"Get out" sabi nya

"Huh? Bakit moko palalabasin" sabi ko

"Please lang Nave just for now, at least listen to me"

End*

Napabuntong hininga ako at tuluyang kumain habang naka kunot yung noo, nang matapos akong kumain ay hinugasan ko yung pinag kainan ko.

Pagkatapos ko mag hugas ay nilinis ko yung kwarto namin at naglaba sa washing machine, wala yung mga katulong namin dahil pinauwi ko muna sa kanila para mag pahinga at makipag bonding sa pamilya nila.

Nang matapos ang mga trabahoin ay nag text ako kay Jayden kong nasaan na sya, pero walang reply.

Hapon na kasi e 4:50 na, kanina pa sya wala dito mga 10. Six hours na syang wala nag aalala na ako tinext ko sya ulit pero wala pareng reply.

Lumipas na ang apat na oras pero wala pa rin sya, nag aalala na talaga ako. Hanggang sa umabot na ng 11 sa gabi wala pa rin sya.

Ang daming tanong sa isip ko

Kumain na ba sya?

San na sya?

Ok lang ba si Mia?

May nangyari bang masama kay Mia?

O kay Jayden?

Yang mga tanong na yan ang palaging lumalabas sa isipan ko, hindi pa ako kumain kahit 11 na dahil sa kaka antay sa kanya.

Nandito ako sa sala namin lakad ng lakad dahil hindi ako mapakali, san na ba siya? habang lakad ako Nang lakad ay naka ramdam ako Nang antok.

"San na ba siya? Anong oras na" sabi ko at napa hilamos sa mukha ko, pumunta ako sa kwarto namin at nag half bath pang pa kalma dahil nag aalala na talaga ako at medjo galit. Nang matapos ako mag half bath ay nag bihis na ako at aakmang matutulog na nang biglang

Tumunog yung tyan ko dahil sa gutom, bumaba ako para kumain dahil hindi pa ako naka pag dinner dahil sa ka antay.

Nag luto ako ng bacon at egg para pang dinner ko, nang matapos akong mag luto ay kumain na ako. At pag ka tapos ko kumain ay hinugasan ko ang aking pinag kainan habang nag huhugas ay binabantayan ko yong pintuan baka sakaling dumating sya, pero wala e na tapos ko na lamang ang aking pag hugas pero wala pa rin sya.

Papunta na ako sa kwarto dahil inaantok na ako bukas ko nalang sya kausapin dahil ang tired na ng body ko need na nang rest, nandito na ako sa kwarto at nakahiga na sa kama at ng mga ilang segundo ay naka tulog na ako.

***

Umaga na kakagising ko lang, bumangon ako at inikot ko ang aking paningin pero wala sya sa tabi ko bumaba ako at tinignan yung kusina pero wala sya "bat wala pa sya" sabi ko.

Nag luto ako nang breakfast para maka kain na ako at linutuan ko rin sya baka dumating sya, pag ka tapos ko mag luto akmang kakain na ako nang may biglang bumusina at bumukas yung garahe.

Napa tigil muna ako at pumunta sa garahe para salubungin sya, pag punta ko dun ay tinanong ko sya kong san sya galing at kumain na ba sya? Pero tinignan nya lang ako nang malungkot at sinabing "let's talk I have something to confess" sabi nya at linampasan nya lang ako at pumunta sa taas. Sinundan ko sya at pumasok sya sa kwarto namin, tumigil sya at hinarap ako.

"Ano ang sasabihin mo" sabi ko bumuntong hininga sya at sinabing.

"Wag ka magulat" tinitigan ko lang sya at sinabe ko ring "oo hindi ako magugulat" sabi ko

Bumuntong hininga ulit sya at sinabing "buntis si Mia" sabi nya, bat ba sya malungkot diba dapat masaya sya dahil magiging tito na sya ngumisi ako at sinabing "great magiging tito kana" masaya kong sabi. Pero nagulat sya at naging malungkot ulit yung mukha nya, napa tigil ako sa pag ngisi nang may sinabe syang hindi ko nagustuhan. And I feel like crying dahil sa sinabe nya.

"Ako yung ama"

.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.

Here's chapter 2 hope u guys liked it ^^