UMUT

2. BÖLÜM

Genç Adam dan

Ailemle yaptığım kavgadan dolayı evden uzaklaşmak istedim. Gereğinden fazla üstüme geliyorlar. Yirmi beş yaşına gelmişim hala işlerime burunlarını sokuyorlar. Tehlikede olduğumuzu söyleyip duruyorlar. Onlar için endişeleniyorum ama beni düşünmelerine gerek yok, kendimi koruyabileceğimi zaten biliyorlar, üstüne üstlük peşimde korumalarda var..

Tehlikede olma nedenimiz eniştemden dolayı. Ablamı aldattığını öğrendiğimizde ablamı oradan aldık. Ablamda bildiği halde susuyormuş, ex eniştemin bunu yaptığını düşündükçe tekrar öldüresiye dövmek istiyorum. Utanmadan ablama takıntılı birde. Ulan hem aldat hem takıntı ol..

Ablamı bizden almak için her türlü yola başvuruyor. Bizi ortadan kaldıracağını söyleyip duruyor, boş laflar...

Bara tam yaklaşmışken telefonum çaldı. Arayan Babamdı.

- Yağız çabuk eve gel!

- Neden bir problem mi vardı?

- Sence?

- Bana bir şey olmayacağını kaç kez söylemem gerekiyor?

- Ben biliyorum ama Anneni biliyorsun, endişeleniyor.

- Of Anne, bu herifin neyinden korkuyorsun anlamıyorum... Neyse, tamam geliyorum.

Arabayı parketmeden geldiğim yoldan geri döndüm..

Biran önce eve ulaştım. Arabanın kapısını açmadan Annem göz yaşları içinde yanıma geldi.

- Anne bu kadar çok ağlamana gerek yok.

- Oğlum enişteni biliyorsun, sana bir şey yapar diye korkuyorum.

- O benim eniştem falan değil! Ayrıca bana bir b*k yapamaz!

- Anne yüreği.. söz geçer mi? Ablan içinde çok korkuyorum zaten.

- Annem gereken güvenlikler sağlandı, içini ferah tut.

Kollarımın arasına alıp güvende olduğunu hissettirdim. Annemle içeri girdiğimiz de ablamla göz göze geldik. Tedirgin olduğunu belirten bakışları vardı..

- Abla sende korkma, ben olduğum sürece size hiç bir şey ola...

İçeri sıkılan silahlı saldırı ile hepimiz ne yapacağımızı şaşırdık. Annemi alelacele kafasından tutup eğildim.

- Herkes eğilsin! Abla Doruk ile Annemi al arka taraftan kaçın!

- Sensiz gitmem Yağız!

- Sus ve dinle beni! Annem ile oğlunu düşün!

Ablam dediğime gelip Annem ile Doruku arka taraftan çıkartmak için götürdü. Babam ve ben belimizdeki silahları alıp çatışmaya başladık. Ansızın gelen saldırıdan çıkma olasılığımız olsa da en azından ablam, Annem ve Doruk kurtulabilir.

- Baba dikkatli ol!

- Bana bir şey olmaz! Sen Ablanların peşinden git!

- Benimle gel!

- O şerefsiz farkederse o zaman işimiz biter! Merak etme bu koca ihtiyar bunun gibileri elinden çok geçirdi!

hafif de olsa tebessüm edip son cümlemi söyledim,

- Sakın ölme!

Ölmeyeceğine emin olmamı sağlayan bakış attı, buna güvenerek hızla evin arka çıkışına koştum. Silahı belime koyup hızla arabama ulaştım, telefonumu alıp rehberden ablamın numarasını çevirdim.. Aç şunu be kızım! Toygar şerefsizi dua et kıllarına zarar gelmesin, yoksa seni kimse elimden alamaz! Sonunda!