Mafya'nın Aşkı

♧Bazı Hayatların Acıları♧

"Mert lütfen gidelim. Az önce kadın yanımda gözümün önünde vuruldu. Mert hadi kalmayalım. Şimdi sinirden ağlayacağım."

Bana bakıyordu cevap vermedi.

"Kim nasıl yaptı?"

"Şuan bunu mu konuşalım Mert, gidelim şu cehennemin içinden."

"Çık geliyorum."

Beni odadan gönderdi. Dışarı çıktım. Gelince hemen arabaya yürüdük. Ben yürüyemiyorum ki elim ayağıma dolaştı.

"Tamam dur sakin ol biraz."

"Defolup gidelim buradan, başka bir şey istemiyorum."

Arabaya bindik, beni eve götürdü. Hastaneye kadının yanına gitmeme izin vermedi.

"Mert bir daha böyle yere asla gitmem. Orası nasıl bir yer, onlar seni nasıl tanıyor, neden o kadına öyle yaptılar...Mert düşündükçe çıkamıyorum."

"Sana yalnız gitme dedim. Ben biliyordum böyle bir şey olacağını hemen geldim. Onlar sözümden çıkamaz.."

"Ne kadar rahatsın ya.. Sözünden kimse çıkamaz da onlar seni nasıl tanıyor?"

"Eftelya tamam sakin ol, bende gerginim."

Sustum, cevap vermedim..

Beni bıraktı eve ama kendi başka bir yere gitti.

Elbisem kan olmuş. Lalin beni öyle görünce korktu.

"Anne ne oldu sana?"

"Bir şey değil bebeğim, üstüme vişne suyu döküldü."

Onu öpüp odama gittim. Hala aklım almıyor. Kabus gibi geçti.

Ben bu İstanbul'a ne zaman gelsem, başıma bir olay gelmek zorunda mı ya? Sürekli başım belada, hep bir olay oluyor. Bu şehir bana hep umutsuzluk, hayal kırıklılığı, korku verdi ve vermeyede devam ediyor...

Duş aldım. Üstümü giyip adamları aradım. Kadını sordum durumu iyiymiş. Hazırlandım, onun yanına gidecektim.

Lalin koşacak kucağıma atladı.

"Anne bende gelebilir miyim?"

"Bebeğim hastaneye gideceğim. Seninle gelince gezelim mi?"

"Peki tamam."

Dudağını büzdü kucağımdan atlayıp koltuğa yattı.

Yanına gidip öptüm.

"Bu evin bahçesinde senin için kocamann bir park var. Orada oyna 1 saat sonra geleceğim. Babanda gelecek. Sonra seninle lunaparka gideriz olur mu?"

"Gerçekten mi?"

"Evett.."

Onu ikna ettim hastaneye gittim.

Odada yatıyordu yanına oturdum. Biraz daha konuştuk.

"..peki neden seni öldürmek istediler? Senin bir şey diyeceğinden korktular belli ki.."

"O beni vuran adam benim teyzemin oğlu. Benden 7 yaş büyük. Bende 27 yaşındayım. Çok küçükken evlendirildim. O hep beni seviyordu. Bunu benim o ayyaş pislik kocam biliyordu. Beni para için ona veriyordu ve başkalarına da.."

Hüngür hüngür ağlıyordu. Ona sımsıkı sarıldım. Bir saat yanında kaldım. Çocukları da yurttaydı şuan. Artık onlar koruma altındaydı.

Eve giderken Mert aradı. Eve gelmiş beni soruyordu.

Ne kötü hayatlar var. Kadının bana başka anlattığı şeyler daha da kötü yaptı...

Hep beraber yemek yiyorduk. Lalin Mert'e bir şeyler anlatıyordu. Bende dalmışım, onları duymuyordum.