HE'S INTO HER Season 3 | COMPLETED |

CHAPTER 208 : THE SUFFERING

Tumikhim naman ang aking ama 'tsaka nameke ng ngiti. "He's busy." I'm sure he's lying.

Hindi ko maipaliwanag nang biglang mabuhay ang kaba sa dibdib ko. I know that something is wrong. Gusto ko tuloy kwestyonin ang biglaan nilang pagpunta rito. Pero hindi ko na muna inintindi iyon. Kapag nanguwestyon ako ay paniguradong magdudulot na naman iyon ng panibagong takot kay Almeyra. Makapaghihintay pa naman ako mamaya, tatanungin ko sila kapag wala ito sa paligid.

Gabi ang flight ni Almeyra pero kailangan namin siyang ihatid nang maaga sa airport. Gayunman ay nakakatuwang makita na naglaan pa rin siya ng oras para sa amin. Masaya tuloy kaming nagkwentuhan tungkol sa aming kabataan. Saksi ang aking ama sa aming kabataan ng aking mga kaibigan, nando'n siya at sumusubaybay sa amin, gano'n niya kagusto ang mga bata. Hindi tuloy kami magkanda-ugaga sa katatawa nang balikan namin ang masasayang nakaraan.

Hindi ko nga lang naiwasang mapansin si Mark na nasa pinto na animong may binabantayan. Tuloy ay hindi ko maiwasang makiramdam. Malakas ang kutob ko na ang presensya nila ngayon dito ay may ibig sabihin. At hindi lang dahil kay Almeyra.

"Is there something wrong?" mayamaya ay seryoso kong tanong nang sandaling umalis sa harapan namin si Almeyra.

Hindi ko naitago ang pagkadismaya sa aking mukha nang makita ang nag-aalala nilang mga tingin.

"What's wrong? Why are you here?" tiningnan kong pareho ang aking ama at si Christian. "Where is Cargosin?"

"May nangyari kagabi,"mahinang ani Christian.

Wala pa siyang tinutukoy ay mukhang nahuhulaan ko nang napahamak si Cargosin. At maging ang may kasalanan ay mukhang kilala ko na rin.

"Ano ang nangyari kay Cargosin?"

"Kagaya nang nangyari sa iyo."

Natutop ko ang aking bibig. "How is he?"

Nag-iwas ng tingin si Christian, nanunuya ang mukha at masama ang tingin. "Nasa mansyon ngayon ang doktor niya at ginagamot siya. Ngayon ay nandito kami para kay Almeyra, hindi malabong siya na ang isunod."

Nagugulat akong napatitig kay Christian. I knew it! Fuck! Hindi ko malaman kung bakit bigla akong kinilabutan. "What do you mean? Siya ang isusunod? Bakit? Paano mo iyong nasabi?"

"Nabanggit sa akin ni Cargosin ang napag-usapan ninyo kagabi. Bakit mo ginawa iyon, Eerah?" hindi matumbasan ang mababasang galit sa mga mata ni Christian.

Wala ako sa huwisyo upang magpaliwanag. Nanunuya siyang nag-iwas ng tingin at bumaling sa aking ama na masama na rin ang tingin sa akin. Napakislot ako sa takot.

"Ito na ba ang matalinong pamamaraan na iyong ipinagmamalaki?"

"Christian..."

"Wala kang ginawang tama—maski isa. At nang dahil sa mga maling kilos na ginawa mo ay lahat tayo ang napahamak."

"Enough," mariing anang Chairman saka tumikhim. "Wala tayo sa tamang lugar para pagtalunan ang bagay na iyan. Ang kailangan nating gawin ngayon ay ang agapan ang panibagong kapahamakan."

"E-Eerah..." Nangibabaw ang tinig ni Almeyra mula sa aking likuran.

Agad na tumindig ang mga balahibo ko at dumeretso ang aking likuran. Nanlaki ang mga mata ko habang nakapako pa rin ang mga iyon sa mukha ng aking ama. Sumimbulat ang kaba sa aking dibdib nang manlaki rin ang mga paningin nila. At unti-unti ay nangibabaw sa aking pandinig ang tahimik na pag-iyak ng matalik kong kaibigan.

Almeyra!

Dahan-dahan akong napaharap sa aking likuran, sobrang bagal na halos pwede na naming ikamatay pare-pareho ang sinayang kong oras. At gano'n na lang ang gulat ko nang makita ang bugbog nang mukha ni Almeyra, may mga pasa at dumurugo ang labi!