10. BÖLÜM

5.1K 127 29
                                    

Oy ve yorumlarınızı bekliyorum.

İyi okumalar.

💫

Elimde ki fırça ile tuvale bir darbe daha indirirken, dudaklarımı büzerek resmin son hâline baktım.

Henüz tamamlanmış değildi.

Elime paleti alıp, siyah boyayı döktüm ve içerisine sayılmayacak derecede beyazlık ekleyip tekrar fırçayı bulandırdım. Resmi yapmaya tekrar odaklandığım bir vakit arkamdan gelen ses ile tebessüm ettim.

"Ressam burada tam olarak ne anlatmaya çalışıyor?"

Bora'nın sesi düşüncelerimin içine sızarken "Henüz bir şey anlatmıyor." Fırçayı tekrar boyaya bulandırdım "resmin tamamını beklemeniz gerektiğini söylüyor."

"Bu beyefendi de resmin tamamını görmek için heyecanla bekliyor." İçeriye doğru bir adım attı. "Oda hep boya kokuyor" diye yüzünü buruşturarak konuşması ile başımı tuvalden kaldırıp yüzüne baktım.

"Salak mısın sen?" Der gibi yüzüne bakmam ile kaşlarını çattı. "Çok normal değil mi?" Diye sordum.

"Doğru, normal." Dedikten sonra farkındalık çökmüş olacak ki o da kaşlarını çattı.

"Her neyse." Dedikten sonra kalçasını ileride ki masaya yasladı ve bakışlarını yüzüme dikti. "Şu işi mesleğe döküp, sergi açsan iyi para kazanırsın" kaşlarını tekrar çattı "sahi lan, niye böyle bir şey yapmıyorsun?"

Tekrar önümde ki tuval ile ilgilenmeye başladım. "Biliyorsun, bu benim için hobi" diye mırıldandım.

Hayır sadece hobi değildi, hayalimdi.

Resim yapmak benim hayat felsefemdi.

"Salaksın sen," dedikten sonra kollarını göğsünde birleştirdi "Hukuk okumayı çok seviyorsun sanki" yüzünü buruşturdu.

Haklıydı, sevdiğim söylenemezdi fakat alışmıştım ve bir nevi benimsemiştim.

Katkısı çoktu.

Yalan söylemek konusunda profesyonelleşmiştim mesela... Her neyse, aslında hep profesyoneldim.

FREZYA +18 | TEXTİNGWhere stories live. Discover now