Lafayette ( Türkce Version )

📍Hiçbir şeyden var olabilir miyiz?📍

Arkamı döndüm, ne görsem iyi olur dersiniz ? O gün mahkemede tanıştığım Bay Masimoo Salvador. Ayağa kalktım, kendimi topladım ve yerde yatan adamlara  baktım. Elena'na sürtüğüne baktım. Adını yeni öğrendiğim Kerim Salvadora. Neydi o? Bu adam benim eski arkadaşımın babasıydı. Belki yanılmışımdır, yanılmamışımdır diye bir kez daha baktım. Massimo Salvador.

"Aylin koca bir kız olmuşsun ama hala akıllanmıyorsun kızım" dedi elim kan içinde ona şok içinde bakarak. Kerim isimli beyefendinin yanına gelip tokat attı ve "Koca adam olmuşsun ama yine de kendini koruyamamışsın. Pablo'ya bak, hiç yumruk yedi mi?" söyledi...

Birden bana uzanan bir el gördüm. "Tanıştığımıza memnun oldum Matmazel :)" bu kişiydi. Pablo Salvador...

Çocukken bir iki kez aynı yerde buluşmuştuk. Annesi Azerbaycan asıllı Meryem Hanım'dır. Kısa süre sonra vefat etti ve senin 2 çocuğunun kaldığını biliyordum. Peki ya Kerim Salvador ?

Yine de kafam sorularla doluyken çantama uzanıp yerde duran tişörtü giydim. Hər şeyden bıkmışdım artık... Herşeyden sıkıldım!

"Lütfen önüme çıkma, bir dahaki sefere gözlerini oyarım bir daha göremeyeceksin, söz veriyorum ikinize!" Dedim, Karim ve Elena adlı sürtükden uzaklaşırken, Pablo'nun kahkahası beni sinirlendirdi.

"Aylin, çocukluğumuzdaki gibi çok sinirlisin sakin ol" dedi. bende tam tersi olarak söyledim...
"Her şey çocuklukta kalıyor ama öfke hep benimle. Çocukken beni değiştiren sendin. Lena'ya yaptığın gibi eve git!" Gerçekten çok kızmıştım. O da cevabında şöyle dedi: "çocukken izin vermeseydin, şimdi arkadaşız, sen ve ben anlıyoruz..." Sözünü kestim ve "Git hayatımdan , İtalyanlar hakkında bir şey duymak istemiyorum!" dedim saçlarımı savurdum ve çıktım.

Pablo ve ben eski arkadaştık. Ta ki beni Lena adında bir kızla aldatana kadar... Her neyse, zaten kafam çok karışık. Saate baktım, çoktan 7 olmuştu. Saat 6'da duruşmam vardı. Geç kaldım. Her şey bir araya geldi. "Birden beni neden arasınlar ki?" diye düşündüm. Ama yine de ilgimi çeken bir şey vardı. Sadece Pablo ve kız kardeşini tanıyordum. "2 çocuktular. Meryem hanım öldükten sonra nasıl olur? Belki Massimo Bey Meryem'i aldatmıştır..." Olamaz dedim kendi kendime ve arabanın aynasına baktım. Ellerimi yıkamayı unuttum, kan vardı. Arka koltuktan ıslak mendili aldım. Elimi sildim güzel kokuyordu. Buda bana zevk verdi. Belki ben bir vampirim? Bilemeyiz her şey olabilir.

Eve gelirken kendi kendime konuşurken buldum. Arabadan indim. Eve yürüdüm. Kapıyı açtım, içeri girdim, yatak odasına gittim, soyunup banyonun kapısını açtım ve soğuk suyun altına girdim. Vücudumdan su aktı öyle... 1 saat hiçbir şey hissetmeden oturup ağladım. Üzgün ​​olduğumda ağlayarak sakinleşebiliyordum. Bir şekilde suyu kapattım. Üzerime bir banyo havlusu sarıp odama çıktım. Kıyafetlerimi seçtim.

Üstümü giyindim ve aşağıya indim. Sabahın erken saatlerinden hiçbir şey yememiştim. Aç bile değildim. Ayakkabılarımı giydim ve evden çıktım. Acaba Ayşen ne yaptı? Yüzde yüz beni azarlarlardı. Ama umursamadım. 1 yıllık iznimi alıp Almanya'ya gidecektim. Her şeyden uzaklaşmak iyi geldi.

2 saat sonra işyerinden ayrıldım. Yıllık iznimi kullanmıştım. Şimdi bilet alacaktım. anneme söyledim Oda " nasıl istersen kızım " dedi. Neyse bileti aldım, saat 11 olmuş bile. Neredeyse öğlen oldu. Her neyse, eve geldim ve biletimi aldım. Saat 3'te Almanya'ya gideceğim. Eşyalarımı topladım. Yemek yedim. Akşam spagetti pişirdim. Bir tabağa döktüm ve yedim. Bir de Sprite içtim. Havaalanına gitmek için
arabaya binmek üzereydim ki arkadan kafama bir şey çarptı. Bu neydi şimdi? Bayıldım ve yere düştüm. Ondan sonra hatırladığım tek şey, İtalya'ya giden uçağa binmek üzere olduğum sözlerdi. gözlerimi kapattım... O kişi kimdi? Yüzünde siyah bir maske vardı...

Kendime gelmem yaklaşık 7 saat sürdü. Üzerime su dökülmesiyle uyandım. Ne gördüm sizce ? Pablo, Kerim ve Masimoo Salvador. Birden oturan kişi arkasını döndü... Yüzünü bana çevirdiğinde şok oldum... bu adam bu adam...

"Kızım beni affet" oldu kulağımda tek ses... "Kızım affet beni" ne demek ya ?...