ÇARE GÖRÜCÜ USULÜ|texting

53

Lena'nın planı buydu.

Onu ilk öptüğü yerde,artık sonsuz olabileceklerini sevgilisine göstermek istiyordu.Tekrar öpmek ve hep öpebileceğini göstermek istiyordu.Tüm bu ayrılığın sonucunun değdiğini anlatmak istiyor bu sefer de o kırgınlıkları sarmak istiyordu.

Telefonunun çalması ile kot şortunun cebinden çıkardığı telefonu eline alıp Lila yazısı ile kocaman gülümsedi genç kız.

Onlar telefonda konuşup planı son kez gözden geçirirken yatağında uyumaya çalışan Karan ise yüreğindeki darlanma hissi ile bir sağa bir sola dönüp duruyordu.

Lena'nın e-postalarını bugün bir daha okumuştu ve artık dayanabilecek gibi hissetmiyordu.İş özlemden çıkmış yerini korkuya bırakmıştı çünkü Lena'nın ona dün yolladığı e-postada açık bir şekilde ona gelmekten korkuğu belli oluyordu.

Ondan vazgeçmediğini yazmak için elleri klavyesine gitse dahi yapmamıştı.

Merak ediyordu.

O demese dahi Lena ona güvenip gelecek miydi? Bu onun en çok merak ettiği maddeydi.Eğer gelirse,olmuş demektir diye düşünüyordu.Eğer Lena gelirse ilişkileri için boşuna beklememiş demekti bu.Gelmez ise de bu sefer bir tedavi de Karan için başlardı.

Lena'yı tamamen unutma tedavisi.

Aşk garip şeydi.Herkes aşık olamazdı.Çok sevebilirdi ama aşk denilen şey belli insanları bulurdu.Karan buna inanıyordu.

O,Lena'ya aşık olmuştu.Lena da ona aşık mıydı görmek istiyordu.Bunu kendisine demesine gerek yoktu.Gelirse çıkan anlam bu olurdu.Sözlerle ikisinin de arası pek yoktu.Dilleri kitlenir,gözleri konuşurdu.

Onların gözleri hiç susmazdı birbirlerine bakarlarken.

Karşılıklı olmasalar dahi fotoğraflara baktıklarında dahi susmazdı ki.

Hemen anlardınız ortamdaki enerjiyi.

Aşk güzel şeydi.Tek taraflı olursa ise oldukça nankördü.Aşk cesaret isterdi.Cesareti olmayanları harcardı.

İçinde her duygudan barındırırdı aşk.

Tek bir duygu olamazdı.Bu sadece birini çok sevmek deyip geçemezdiniz.

Tutku,nefret,sevgi,hüzün ve insanoğlunun adlandırabileceği tüm o duyguları kapsardı.

Gel gelelim ki Karan olmasaydı Lena o projeyi kazanamazdı.Evden çıkabileceğini zannetmiyordu.İyileştiğinden beri düşündüğü tek şey buydu genç kızın.Ailesine en sonunda anlatacağını biliyordu.Karan olmasaydı eğer elinden gelen tek şey tüm gerçekleri abisi ve Açelya'ya anlatmak olurdu lakin ilerisinin gelmesi için çok zorlanması gerekirdi.

Karan varken de zordu belki ama onunla yaşadığı anlar içinde mutlu hissediyordu.Söndürdüğü çiçek canlanmıştı.Ailesine olan sevgisini gömüp onları sebepsizce suçladığı kişiliği yavaşça yok olmuştu.Tüm suçu kendine atmamak adına başkaları adına kurduğu senaryolar yavaşça kendini gerçekliğe bırakmıştı.

Hepsi Karan ve kendisinin kalbine dokunması sayesindeydi.

Karan,Lena'nın en büyük şansıydı.

Genç adam kalbindeki boşluk hissine rağmen bir gece daha gözlerini uykuya kapamış ve aylardır yaptığı rutine devam etmiş sabah kurduğu şirkete doğru yol almıştı.