What's Up Boy? | Taekook ✓

29:Sürpriz Teklif

Biraz ileride ağaç gövdesine yasladığı bisikletlere doğru yürüdüler.Biri mor diğeri yeşil olan iki bisiklet vardı.

"Bisiklet mi bineceğiz?"

"Mh..beraber hiç bisiklet binmedik.Çok keyifli olur diye düşündüm."

Yeşil bisiklete geçen Taehyung ilgiyle bisikleti kurcalıyordu.Frenlerin yanındaki zili çalmaya başlayıp çıkardığı ses ile kıkırdıyordu.
Jungkook ise bu sevimli anı yakından izliyordu bu şirin çocuğun onun sevgilisi olduğunu hatırlayıp ne kadar şanslı olduğunu sürekli hatırlıyordu.

"Beni takip et görmeni istediğim bir yer var."

Sessiz karanlık sokaklar ikisinin gülüşleri ile hayat buluyor,canlanıyordu.Hafif esen rüzgara rağmen üşümüyordular.
Birbirilerinin varlıkları ile ısınıyorlardı adeta.Asfaltta süzülen bisikletler bir çiçek bahçesinin önünde durdu.

İndiği bisikleti sokak lambasına yasladı Jungkook ardından Taehyung'un elinden tutup onu bisikletinden ayırdı.
Tuttuğu eli bırakmadan bahçenin içine doğru giriş yaptılar.

Taehyung'un daha önce hiç görmediği türlerin bile bulunduğu bu bahçe inanılmaz güzel kokuyordu.Geceyi güzelleştiren bir diğer şey de renklerdi.Her rengin bulunduğu bahçe cenneti andırıyordu.

"Burası çok güzel Jungkook bayıldım!"

Daha da çok keyiflenen Jungkook işaret parmağıyla karşıyı gösterdi. Jungkook'un işaret ettiği yere gözlerini diken Taehyung bir adet pamuk şeker makinesi gördü.Göz bebekleri kocaman olmuştu.Jungkook daha ne kadar ileri gidebilirdi artık tahmin edemiyordu. Belki ufak görünen bu sürprizler onun için çok şey ifade ediyordu.

"Pamuk şeker mi yapacağız?"

"Evet,bugün sen pamuk şeker yemek istediğini söylediğinde mecburen reddetmek durumunda kalmıştım.Bende bunu telafi etmek istedim umarım kabul edersin."

"Ben onu öylesine söylemiştim. Gerçekten sana dediğim her şeyi hatırlıyor musun?"

Başını salladı,gerçekten de hatırlıyordu.Unutması imkansızdı,artık her saniyesinde düşüncelerini işgal eden bu adam hakkında hiçbir şeyi unutmazdı.Bütün hücreleri sadece Taehyung için var oluyordu.

Jungkook bugün öğrendiği pamuk şeker yapımını uygulamaya çalışırken Taehyung ise kocaman gözlerle onun yaptığı işlemleri izliyordu.Babasını izleyen küçük çocuklardan bir farkı yoktu.Bugün hiç olmadığı kadar mutluydu içindeki çocuk.Kafesine tıkılmış olsa da şuan özgürdü. Jungkook'un yanında kendi gibi olabiliyordu çünkü onu asla yargılamadan sevdiğine inanıyordu.

Pamuk şekeri yapmayı başaran Jungkook minik zaferini havaya tutup eserine büyük gözlerle baktı ardından heyecanla bekleyen Taehyung'a uzattı.Jungkook da Taehyung'un yanında çocuklaşıyordu.

Lezzetli pamuk şekerini yiyen Taehyung onu izleyen Jungkook'un ağzına da pamuk şeker tıkıştırmıştı
Mecbur yemek zorunda kalan Jungkook homurdanıp çiğnedi.

Ağzı pembe olan Taehyung büyülenmiş şekilde yiyordu şekeri.Bitirdiği sekerin çubuğunu yandaki çöpe atıp kare gülümsemesi ile neşe saçmaya başladı.
Karşısındakinin bu denli mutlu olması Jungkook'a da bulaştı.Kendini sürekli farkında olmadan gülümserken yakalıyordu.

"Dudakların pembe olmuş hep.Nasıl yedin sen öyle?"

Şekerli pembe dudakları öptü Jungkook.Rüya gibi hissettiren bu öpücük bütün hücrelerini hareketlendiriyordu.Kelebekler deliler gibi uçuyordu.

"Son nefesime kadar seni mutlu edeceğim Taehyung.Hayatımın geri kalanı tamamen sana ait olsun istiyorum."

"Bunu bende istiyorum,her şeyden çok hemde."