Ashes Of The Past [ University Series - #1 ]

CHAPTER 01-She Met Him

“Good Morning!!” habang nag uunat unat ng aking mga buto, stretching ba kumbaga.

So yeah I read bible first and pray para naman maganda ang buong araw ko today, para maghapong good mood at good VIBES dahil mag m-mall kami ni Fhea ngayon and guess what I’m so exciteeeeddd!!

“Hmmmmmm..” naaamoy ko na ang masarap na luto ni Mama ah, ang aking paboritong Afritada para sa aking breakfast yep I know that's weird, kasi halos ang breakfast nyo ngayon ay fried sunny side up egg and hotdogs am I right?

Iyan ay dahil isa lang akong ordinaryong babae hindi mahirap hindi rin mayaman kumbaga slight lang, syempre may mga problema rin kaming pang poor and pang rich, and you know what I mean kaya huwag nyo nang tanungin kung ano ba yung mga iyon..

*Fhea Calling*

"Fhea, hmm wait lang nakain pa ako eh." aniya ko habang namumualan sa pag-nguya ito kasi ayaw ng naghihintay ng sobrang tagal at lagi akong matagal kumilos hehehehe.

"Bilisan mo naman para ka na namang pagong kumain no kanina pa ako ready naghihintay sayo oo." sambit nito sa kabilang linya na ang sa palagay ko ay kanina pa naghihintay at naiirita sa akin

"Oo na nga ito na patapos na." yeah we always fight kahit sa phone pa yan or kahit personal pa lagi lagi minu-minuto nagsisigawan kami, but you know ganon lang talaga kami.

Walang samaan ang lahat ng ginagawa namin, ganon lang kami mag bonding at kapag ka ipinagsama mo kami sa buhay mo, I swear hindi mo gugustuhin hahahahahah just kidding.

*Fhea*

arah: "I'm on my way, wait me sa bakery ah."

fhea: "Oo na bilisan mo na ang init na dito oh, sayang yung gas"

Sumakay na ako ng tricycle may TODA rin kasi sa loob ng subdivision pwede kang sumakay papasok sa loob kung tinatamad kang lakarin, pero nagmamadali na ako kaya sumakay na lang ako palabas ng subdivision..

Pagkababa ko ng tricycle sakto namang nakita ko na ang kotse ni Fhea, kaya't nagmadali na akong nagbayad kay Kuya at nagtungo na kung saan naka parking si Fhea.

“Bakit napakatagal mo, isang oras na akong naghihintay dito oh” bungad nito sa akin na bugnot na bugnot na.

“Sorry na, eh ikaw naman kasi napaka aga mong kumilos ang sabi mo 9:30 diba oh sakto 9:30 nandito na ako, sadyang ikaw lang itong excited.” sagot ko sa bugnuting Fhea, pero totoo 9:30 talaga usapan namin at sya mismo nagsabi non sakin.

“9:30 ba?” see? nakita nyo na kung gaano kasabog ang kaibigan ko.

“Ay ewan ko sayo lutang ka na naman.” aniya ko habang nag seseat-belt tsaka nito pinaandar ang sasakyan, jusko po Lord buti nalang kalmado pa ang pagmamaneho kasi sinasabi ko sa inyo hindi biro magkaroon ng rumeresbak sa mga race na kaibigan.