+ការិយាល័យ
<នេះលោក ខ្ញុំយកបាយមកអោយហើយ > ជីមីនក៏បានយកបាយម្ហូបទៅដាក់លើតុទុកអោយយ៉ុនហ្គីហើយក៏ប្រុងនិងដើរចេញទៅ
< នាងទៅណា? នាងត្រូវនៅទីនេះ > យ៉ុហ្គីបានឃាត់និងអោយជីមីននៅជាមួយគាត់
< ខ្ញុំចង់ចេញទៅក្រៅជាមួយនិងមិត្តភក្តិរបស់ខ្ញុំ ព្រោះមិត្តរបស់ខ្ញុំុមាន កម្មវិធីជប់លាង > ជីមីនបានប្រាប់ទៅយ៉ុនហ្គីតាមអ្វីដែលនាងត្រូវធ្វើថ្ងៃនេះ
យ៉ុនហ្គីបានងើបចេញពីកៅអីដើរទៅជិតជីមីនហើយនិយាយ
< ស្អីគេ?? ជប់លាង?? អ្នកណាគេទៅខ្លះ ?? > យ៉ុនហ្គីប្រើក្រសែភ្នែកខ្លាទៅកាន់ជីមីន
< គឺ...គឺ អាស៊ូ និងមិត្តប្រុសរបស់នាង អាស៊ានិងមិត្តប្រុសរបស់នាងដែល ហើយម្នាក់ទៀតជាសង្សារចាស់របស់ខ្ញុំ > ជីមីននិយាយទាំងភ៏យៗ
< សង្សារចាស់?? ចេះមានសង្សារចាស់ទៀតណ៎ > យ៉ុនហ្គីនិយាយទាំងហួសចិត្តហើយសើច
< លោកកើតអី មិចបានសើច? > ជីមីនសួរ
< គ្មានកើតស្អីទេ តោះ> យ៉ុនហ្គីនិយាយហើយក៏បានទាញដៃជីមីនចេញទៅ
តែត្រូវជីមីនបញ្ឈប់ហើយសួរ
< តោះទៅណា?? > ជីមីន
< ក្រែងថាទៅជប់លាងអី ឬក៏មិនទៅទេ? > យ៉ុនហ្គី
< អ៎រ...ចឹងតោះ > ជីមីននិយាយហើយក៏អេះក្បាលតិចៗ
បន្ទាប់មកយ៉ុហ្គីក៏បានកាន់ដៃជីមីនដើរចេញពីក្រុមហ៊ុនធ្វើអោយបុគ្គលិកនៅទីនោះទាំងអស់ចម្លែកចិត្ត ព្រោះមុនចេញទៅយ៉ុនហ្គីបាននិយាយថា <ខ្ញុំទៅជប់លាងជាមួយជីមីមហើយ> ហើយអ្នកណាក៏ដឹងថាយ៉ុនហ្គីក៏មិនសូវមានទំនាក់ទំនងជាមួយអ្នកណាដែល សុខៗមកចឹងអ្នកណាមិនឆ្ងល់
+ កន្លែងកម្មវិធីជប់លាង
< ជីមីន ឯងមកហើយហ៎? > អាស៊ាបាននិយាយទៅជីមីនទាំងសប្បាយចិត្ត
< គ្នាមកហើយ > ជីមីននិយាយហើយក៏បានដើរមកអង្គុយកៅអី
ជីហូនដែលជាសង្សារចាស់បាននិយាយថា
< តាំងពីបែកគ្នាមកនាងនៅតែអាក្រក់ ដដែលគ្មានឃើញស្អាតត្រង់ណាផង > ជីហូនបាននិយាយសើចចំអកទៅជីមីន
<អេ៎រ...អេ៎រ...ខ្ញុំសុំណែនាំខ្លួនផង ខ្ញុំគឺសូអា ជាសង្សាររបស់បងជីហូន > សូអានិយាយរួសរាយដាក់អ្នកគ្រប់គ្នា តែនាងបានសំឡក់សំឡឹងទៅជីមីន
< នាងឃើញទេ សង្សារខ្ញុំទាំងស្អាត ទាំងឆ្លាត ទាំងពូកែ មិនមែនដូចនាងទេ មិនឃើញស្អាតត្រង់ណាសោះ មើលសក់> ជីហូននិយាយសើចចំអកជីមីន និងបានយកដៃប៉ះសក់ជីមីនដូចខ្ពើមចង់ប៉ះណាស់ចឹង
ជីមីនមិនបាននិយាយអ្វីទាំងអស់បានត្រឹមតែអោនមុខចុះនិងចង់យំ
បន្ទាប់មកក៏ឮសំឡេងបរុសម្នាក់និយាយសួរស្តីទៅកាន់ពួកគេទាំងអស់គ្នា
អ្នកទាំងអស់គ្នាដែលនៅទីនោះនាំគ្នាសំឡឹងមើលបរុសម្នាក់នោះមិនដាក់ភ្នែក បរុសម្នាក់នោះគឺជា
យ៉ុនហ្គីដែលដើរចូលមកដោយកាន់កាបូបស្ពាយជីមីនមក ព្រោះជីមីនបានភ្លេចនៅក្នុងឡាន
< លោកជាអ្នកណា ??? > ជីហូនសួរទៅយ៉ុនហ្គីទាំងឌឺៗ
< ខ្ញុំគឺជាមិត្តប្រុសរបស់ជីមីន > យ៉ុនហ្គីឆ្លើយទាំងមិនបានមើលមុខជីហូន
< ហឺស! ឯងនិងហេ៎រ សង្សារនាងជើងល្អម្នាក់នេះ ?? នេះឯងមើលទៅមិនក្រទេ មិចក៏ឯងស្រលាញ់ស្រីម្នាក់នេះកើត មិនស្អាតហើយថែមទាំងល្ងង់ទៀត មិនដូចសង្សារយើងទេ ស្អាតហើយថែមទាំងឆ្លាត> និយាយទាំងចំអកអោយជីមីន ហើយសើចសប្បាយ ទាំងមិនខ្វល់ពីអារម្មណ៍ជីមីន ដែលស្ទើរតែចង់យំទៅហើយ
ដោយឮគេនិយាយបែបនេះជីមីនក៏បានងើបបម្រុងនិងដើរចេញ តែត្រូវបានយ៉ុនហ្គីចាប់ដៃជាប់មិនអោយងើប
< អម្បាញ់មិញឯងថាជីមីនមិនស្អាតហើយល្ងង់?? ហើយថាសង្សារឯងស្អាតហើយឆ្លាត ?? តែយើងថា សង្សារឯងគ្មានស្អាតត្រង់ណាទេ មើលទៅក៏ដឹងត្រឹមតែមុខលុយ បើសាកឯងអត់លុយមើល មុខឯងក៏នាងមិនមើលផង > យ៉ុនហ្គីនិយាយឌឺទៅជីហូនវិញ ទាំងចុកៗ ឡើងអ្នកនៅទីនោះគាំងយោបល់
សូម្បីតែជីហូនកំពុងសើចប្តូរទឹកមុខភ្លាម ដូចគេយកកាំភ្លើងមកបាញ់ចំទ្រូងមួយគ្រាប់ចឹង
យ៉ុនហ្គីនិយាយហើយក៏បានលើកដៃមើលនាឡិកា ហើយក៏និយាយ
< ដល់ម៉ោងខ្ញុំត្រូវទៅហើយ ខ្ញុំនៅមិនបានយូរទេ > និយយហើយក៏ទាញដៃជីមីនដើរទៅ ហើយក៏ឈ្លៀតផ្តាំជីហូនថា < មើលសង្សារផងប្រយ័ត្នគេបោកអស់លុយហើយទាត់ក្បាលឯងចោល > ហើយក៏ដើរចេញទៅបាត់ ទុកអោយជីហូនក្តៅក្រហាយឆេះក្តិតតែម្នាក់ឯង ឯងសង្សារថ្មីជីហូនក៏និយាយអ្វីមិនចេញព្រោះថាយ៉ុនហ្គីនិយាយត្រូវនាងគឺមនុស្សមុខលុយ
Continue to Episode 5
YOU ARE READING
រឿង: ស្អប់ព្រោះស្រលាញ់ [ ចប់ ]
Romanceស្អប់ព្រោះស្រលាញ់ មិនមែនស្អប់ព្រោះចង់សងសឹកនោះទេ ការស្រលាញ់គ្នាដោយមិនបញ្ចេញពីអារម្មណ៍ធ្វើអោយមនុស្សដែលខ្លួនស្រលាញ់ចាកចេញដោយមិនបានលាសូម្បីមួយម៉ាត់...................
Ep4: មនុស្សមុខលុយ
Start from the beginning
![រឿង: ស្អប់ព្រោះស្រលាញ់ [ ចប់ ]](https://img.wattpad.com/cover/310414977-64-k844304.jpg)